"რა შაუბრალებელ იყავ, ბიჭო" - ფრაზები ქართული კომედიური ფილმებიდან, რომლითაც ყოველდღიურად ვსაუბრობთ
ქართულ კინოარსენალში ბევრი კარგი ფილმია, რომელებსაც მაყურებელი ვერ ივიწყებს და ხშირად ისეც ხდება, რომ ფილმიდან მთავარ ფრაზებს ყოველდღიურ მეტყველებაშიც იყენებს. განსაკუთრებით უყვართ კომედიური ჟანრის ფილმები, სადაც სხარტ და ენეკვიმატ გამოთქმებში კარგად ჩანს ქართული ხასიათი.
მოკლედ, კარგი ფილმი ბევრია და მათი შერჩევაც ცოტა გაჭირდა, თუმცა რამდენიმე მაინც გამოვარჩიე.
ფეოლა
"დაცვას მიხედე, ხვედელიძე, დაცვას", "გოლი მინდა, ხედელიძე, ორი გოლი" - ეს ის ცნობილი ფრაზებია, რომელიც თითოეულ ჩვენგანს ერთხელ მაინც უთქვამს, უფრო სწორად, გაუმეორებია მოკლემეტრაჟიანი ქართული ფილმიდან "ფეოლა", რომლის დამდგმელი რეჟისორი ბაადურ წულაძეა, სცენარის ავტორი - რეზო გაბრიაძე. მთავარ როლს იპოლიტე ხვიჩია ასრულებს. გადაღებულია 1970 წელს.
სახლმმართველობის თანამშრომელს უბნის მოზარდ ფეხბურთელთა გუნდის შექმნას ავალებენ. ბონდო დავალებას უგულოდ ეკიდება. ცდილობს, გუნდი პირველივე შეჯიბრებაზე დამარცხდეს, რომ ამ საქმისგან გაათავისუფლონ, მაგრამ ბავშვები ზედიზედ იმარჯვებენ. ბონდო გუნდისთვის თავს აღარ ზოგავს, ბიჭები მას ფეოლას დაარქმევენ, ოქროს მედლის მოპოვების შემდეგ, გუნდს საფრანგეთში აგზავნიან.
ბონდოს ფრაზები მაყურებელს კარგად ახსოვს და მათი წარმოთქმისას ბევრსაც იცინის. როლს, რა თქმა უნდა, გენიალური მსახიობი იპოლიტე ხვიჩია შესანიშნავად ასრულებს.
ქვევრი
მოკლემეტრაჟიანი მხატვრული ფილმი, 1970 წელს ლუიჯი პირანდელოს მოთხრობის მიხედვითაა გადაღებული. რეჟისორი - ირაკლი კვირიკაძეა, სცენარის ავტორი - რევაზ გაბრიაძე, მთავარ როლებში: ბუხუტი ზაქარიაძე, ვახტანგ სულაქველიძე.
მთავარ გმირ კახელ გოგიას, ვაი-ვაგლახით მოტანილი ქვევრის გატეხვით გულშემოყრილს, დასახმარებლად სოფლის ხელოსანი აბესალომი მოჰყვას. ოსტატი ქვევრს კი გაამთელებს, მაგრამ თავად შიგ ჩარჩება. რას არ აკეთებენ მის იქიდან გამოსაყვანად, მილიციის განყოფილებიდანაც მოჰყავთ ხალხი, მაგრამ ბოლოს ქვევრი მაინც გასატეხი ხდება. ფილმის ფრაზები კი დღეს ჩვეულებრივ მეტყველებაში ისეა დამკვიდრებული, თითქოს ანდაზები: "როგორ ტყვილა გაჭმევ პურსა", "როგორ მოხვდი მანდა, - უპასუხე უფროსსა. ბავშვობიდან აქა ვზივარ", "ეს ხო წრეა, - ლაუაზიეს კანონია", "ქვევრის გატეხვა თქვენ არ გინდათ, მე კიდევ ქრისტე არ ვარ, სასწაული მოვახდინო, სამჭკუაშვილი ვარ"...
შერეკილები
ფანტასტიკური ჟანრის მხატვრული ფილმია, გადაღებულია 1973 წელს. რეჟისორი - ელდარ შენგელაია. ფილმი სავსეა იუმორითა და სახალისო სცენებით, რომლის ფრაზებიც მაყურებელმა ასევე მალე აიტაცა. ფილმის სცენარი რეზო გაბრიაძეს ეკუთვნის.
მამის გარდაცვლების შემდეგ ერთაოზ ბრეგვაძე ბედის საძებნელად ქალაქში ჩადის, სადაც მშვენიერ მარგალიტას გაიცნობს, რომელიც სანამ მისი ქმარი სამსახურშია, თაყვანისმცემლებს მასპინძლობს. მარგალიტაზე შეყვარებული ერთაოზი ქალს ციხის უფროსის მოცილებაში დაეხმარება, თუმცა ციხის უფროსი მას სატუსაღოში გამოამწყვდევს. იქ საფრენი აპარატის შექმნის იდეით შეპყრობილი ქრისტეფორე დახვდება. "შერეკილებად" შერაცხული ერთაოზი და ქრისტეფორე გაქცევას მოახერხებენ. ცათამფრენს ააგებენ და ყველას გასაკვირად ცაში აფრინდებიან.
"აბა, ახლა გააღე პირი და თქვი, ააა?", "ხომ გითხარი, გაფრინდებიანო?", "შე გალსტუკიანო პეპელა", "თუ კარგ საქმეზე მიდიხართ, მეც გამიყოლეთ", "სიყვარული ვერტიკალურია და ბრუნვადი", "გევიდა გაღმა. სად გაღმა? მარილზე. რა მარილზე? მოკვდა, მოკვდა", "არა, ის შავი კაცი ვინღა იყო?"
ცისფერი მთები, ანუ დაუჯერებელი ამბავი
"ცისფერი მთები, ანუ დაუჯერებელი ამბავი" - ქართული მხატვრული ფილმი (რეჟისორი ელდარ შენგელაია) კინოეკრანებზე 1984 წელს გამოვიდა. გადაღებულია რეზო ჭეიშვილის ამავე სახელწოდების მოთხრობის მიხედვით.
ახალგაზრდა მწერალს რედაქციაში მოთხრობა მიაქვს, მისი განხილვის მოლოდინში გადის შემოდგომა, ზამთარი, გაზაფხული, მოთხრობას არა თუ ვინმე კითხულობს, მისი ყველა ეგზემპლარი უკვალოდ ქრება. იმ დაწესებულებაში ყველა თავის საქმით არის გართული, - დირექტორი გადარბენაზეა - თათბირიდან ბანკეტზე, ბანკიდან შეხვედრაზე, შეხვედრიდან ბანკეტზე და ასე დაუსრულებლად, რედაქტორებიდან ზოგი ფრანგულს სწავლობს, ზოგი კერვას, ზოგი საუზმეს ამზადებს, ვიღაც შვებულებაშია თუ მივლინებაში, ლიტმუშაკები ჭადრაკს თამაშობენ, ერთადერთი ადამიანი, ვინც ხელნაწერს კითხულობს, მღებავია, რომელსაც ხელიდან აცლიან ხელნაწერის ფურცლებს... "რად უნდა ეს ორი სათაური", "გავდივარ და უწყისები გზაში დამაწიეთ", "ყუფარაძემ დარეკა", "გაიტანეთ ეს სურათი, გა-ი-ტა-ნეთ", "ბოდიში, ეს ბზარი იყო?" "არაფრის არ მეშინია, არაფრის, მე ტანკისტი ვიყავი, ომამდე", "დეფიციტში გარღვევა გვაქვს", "დაანებე ჩემს ცოლს თავი", "სიგარეტი არ გაქვენ?", "ა, კიდო შემაქნა", "გივი ჩვენ ვართ გივი", "შაბიამნის ახალი პარტია მოიტანეს, არ გვჭირდება, მაგრამ მაინც მოაქვთ" და ა.შ.
"მიმინო"
ის 1977 წელს გია დანელიას "მოსფილმში" გადაღებული მხატვრული ფილმია. მთავარ როლებში: ვახტანგ კიკაბიძე და ფრუნზიკ მკრტჩიანი არიან. საბჭოთა პერიოდის ამ კომედიამ მოსკოვის საერთაშორისო კინოფესტივალზე 1977 წელს ოქროს პრემია მიიღო. მას დღემდე მაღალი რეიტინგი აქვს ინტერნეტის კინობაზარზე.
ვალიკო ("მიმინო") მიზანდარი ვერტმფრენის პილოტია. მუშაობს ქართულ ავიახაზებზე. ერთხელაც გადაწყვეტს, დიდ ავიაციაში გადავიდეს. ამ მიზნით მოსკოვში მიემგზავრება, სადაც სასტუმროს ნომერში, რუბენ ხაჩიკიანს (სომხეთიდან) ხვდება. ორივე ერთად არაერთ გაუგებარ სიტუაციაში ხვდება. რუბიკა ვალიკოს ციხეში ჩასმისგან იხსნის... ვალიკო საბოლოოდ მაინც მოხვდება დიდ ავიაციაში, თუმცა ვალიკოს ნოსტალგია სამშობლოში დააბრუნებს. ამ ფილმიდანაც მაყურებელს ბევრი სხარტი ფრაზა ახსოვს... გააგრძელეთ კითხვა