"დიდი სურვილი მაქვს, ჩემი ცხოვრება ბახმაროს დავუკავშირო, იქ გატარებული თითოეული წამი ჩემთვის ყველაზე ნაზ შეგრძნებებთან ასოცირდება" - ვინ არის ბახმაროზე შეყვარებული ბლოგერი?

სულ ცოტა ხნის წინ, სოციალურ ქსელში კურორტ ბახმაროს ახალი და საოცარი ფოტოები გავრცელდა. როგორც სოციალურ ქსელებს სჩვევია, ფოტოები მთელ საქართველოს ელვის სისწრაფით მოედო, ყველა აზიარებდა და გამოხმაურებაც მხოლოდ დადებითი მოდიოდა. ბახმარო, ხომ, მართლაც ყველას უყვარს, თუმცა ფოტოები, რომელმაც კიდევ ერთხელ შეგვახსენა ეს ულამაზესი კურორტი ხელახალ ემოციებად ნამდვილად ღირდა. ფოტოების ავტორი ბლოგერი, მუსიკოსი და ივენთ-მენეჯერი ბექა კვინიკაძეა. მთის კურორტზე ყურებამდე შეყვარებულ ბექას თავისი ბლოგი აქვს და &bdquo;ბახმაროელის“ სახელით მთელ საქართველოს უყვება, როგორი დაუჯერებელი და ზღაპრულია გურიის ერთ-ერთი პატარა ადგილი. "ბახმაროელი“ ბლოგერი ბექა კვინიკაძე და მისი შემოქმედება უკეთ უნდა გაგაცნოთ. - ჩაბეტონებულ ქალაქში თავს არც ისე თავისუფლად ვგრძნობ, ყოველთვის მთებს და სივრცეს ვეძებ ხოლმე, მომწონს თავისუფლება და ჩემი შესაძლებლობების ზღვარს მიღმა გატანა. მთა ცოცხალი ორგანიზმია და განსაკუთრებულ კავშირს ვგრძნობ ჩვენ შორის, იქ გატარებული თითოეული წამი ჩემთვის ყველაზე ნაზ შეგრძნებებთან ასოცირდება. სულ ვფიქრობ, მინდა, ჩემი ცხოვრება ისე წარვმართო, რომ სულსა და გონებასთან ერთად, ჩემი პროფესია და ინტერესებიც სწორედ მთას დავუკავშირო. მსურს, ჩემი სამომავლო გეგმების ასრულებისთანავე რეალურად გავხდე მთის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილი. გადავიდე საცხოვრებლად, იქ გავატარო დრო, დავისვენო და თან ვიმუშაო. - გაგვაცანი შენი ოჯახი, მეგობრები და გვითხარი, რას ამბობენ ისინი შენზე, როგორია მათთვის ბექა კვინიკაძე? - ოჯახში ექვსნი ვართ - მე, დედა, მამა, და, ძმა და ჩვენი უსაყვარლესი ძაღლი “ნაგატო”. მეგობრების და ნათესავების აღქმით, ნამდვილი "მთის კაცი" ვარ. ძირითად დროს მთაში ვატარებ და ამის გამო ქალაქში დარჩენილ მეგობრებთან პირისპირ კონტაქტიც შემიმცირდა. როდესაც ვხვდებით, ხუმრობენ ხოლმე, მთის კაცი დაგვიბრუნდაო. ზუსტად ეს “მთისკაცობა” არის სიტყვა, რომელშიც მათი ჩემდამი დამოკიდებულება იგრძნობა. მთა ჩემთვის ასოცირდება: სიმამაცესთან, რთულ პირობებთან, ვაჟკაცობასთან, დიდ შრომასა და ენერგიასთან. გასულ წლებში მქონდა შემთხვევა, როდესაც გარშემომყოფები მეუბნებოდნენ კომპლიმენტებს და მაქებდნენ იმ ყველაფრის გამო, რასაც ვაკეთებ და როგორიც ვარ. ბევრს უთქვამს, რომ შთაგონების წყარო გავმხდარვარ მათთვის, ეს კი უდიდეს მოტივაციას მაძლევს, მინდა ხოლმე, რომ კიდევ მეტი და მეტი შევქმნა, ერთფეროვნებით არ ვკმაყოფილდები და მუდმივად ახლის აღმოჩენაში ვარ. - ბექა ბახმაროსთან რომ ახლო კავშირი გაქვს, ეს ჩვენმა მკითხველმაც გაიგო, მოგვიყევი ამ შესანიშნავ კურორტზე... - ბახმარო ბოლო წლებია, რაც პოპულარული გახდა და საქართველოს ყველა კუთხიდან მოდიან და მოდიან დამსვენებლები. ადრე, ძირითადად, მარტო გურულები ისვენებდნენ ხოლმე. დედა გურული მყავს, ბავშვობიდან დადიოდა ბახმაროში და მეც დავიბადე თუ არა, 8-9 თვისა ბახმაროში წამიყვანეს, იმის შემდეგ არც ერთი წელი არ გამომიტოვებია. ჩემი ცხოვრების ძირითად, საინტერესო და სათავგადასავლო ამბებს რომ გადავავლო თვალი, ყველაფერზე ბახმარო გამახსენდება. ამ დიდი სიყვარულით ბახმაროსთან მჭიდრო ემოციური კავშირი ჩამომიყალიბდა. - ბახმაროს შესახებ ბლოგი გაქვს, ამაზე რას გვეტყვი? რას დებ ბლოგზე, რა არის &bdquo;ბახმაროელის“ მიზანი? - ერთ მშვენიერ დღეს გავიგე, რომ ნელი ტემპებით, მაგრამ სტაბილურად ვრცელდებოდა ბახმაროს ფოტო/ვიდეომასალა და იზრდებოდა იმ ადამიანთა რიცხვი, ვინც კურორტით ინტერესდებოდა. ყველაფერი სწორედ ამ პერიოდიდან დაიწო. ჩემი როლი ბახმაროს პოპულარიზაციაშიც მალევე დავინახე. გავიარე ფოტოგრაფიისა და სოცმედიის კურსები, ასევე, ჩავაბარე საზოგადოებასთან ურთიერთობის ფაკულტეტზე, რათა ჩემი სათქმელი უფრო ნათლად გადმომეცა. ერთი სიტყვით, დავიწყე იმ დიდი პროექტისთვის საფუძვლის ჩაყრა, რასაც “ბახმაროელი” ჰქვია. დღეს, საზოგადოებას ვუზიარებ, როგორც ბახმაროსა და მისი შემოგარენის ფოტო/ვიდეომასალას, ასევე, ჩემს პირად თავგადასავალს და მიხარია, რომ ყოველდღიურად პოსტებს ათასობით მნახველი ჰყავს. ბლოგის მეშვეობით, ხალხს ვეხმარები ტურის ორგანიზებაში. ზაფხულში ვაკეთებ სამანქანო ტურებს და დამსვენებლებს ვათვალიერებინებ მთელ ტერიტორიას. ტურის განმავლობაში ვუწევ გიდობას, ვუყვები ბახმაროს, როგორც ისტორიულ, ისე საინტერესო და ნაკლებად ცნობილ ამბებს. ამ ყველაფერთან ერთად კი მოგონებების დასამახსოვრებლად და შესანახად საინტერესო ფოტოსესიასაც ვაწყობთ. - შესანიშნავი წამოწყებაა... ცოტა ხნის წინ შენი გადაღებული ფოტოები გავრცელდა, თითქმის ყველა მედიასაშუალება შენზე ალაპარაკდა... - ამ ლამაზი სურათების უკან ძალიან დიდი შრომა და ტანჯვა დევს, ღამის 3-4 საათზე გამოვედი მეგობრის სახლიდან, ცას რომ ავხედე, მივხვდი, არ იყო სიზარმაცის დრო, აუცილებლად უნდა ავსულიყავი სახლში და ფოტოაპარატი ჩამომეტანა. იქიდან გამომდინარე, რომ ვჩქარობდი, თბილად ჩაცმაზე ყურადღება არ გამიმახვილებია, დაახლოებით, დილის 6-ის ნახევარზე -10/-11 გრადუსში გავშალე შტატივი. ისეთი სიცივე იყო, თითებს ძლივს ვამოძრავებდი, შტატივის გასწორებაც მიჭირდა. რა თქმა უნდა, პირველივე კადრი კარგი არ გამოსულა, აპარატის გამართვა დამჭირდა, რაც დროს მოითხოვდა, პარალელურად კი, ვიყინებოდი. 20-მდე კადრი გადავიღე, თითოეულს, დაახლოებით, 30-35-წამიანი დაყოვნება სჭირდებოდა, ყოველი კადრის შემდეგ ღმერთს ვთხოვდი, არ გავყინულიყავი და მეპოვა ის ენერგია, რომ კიდევ მეტი სილამაზე აღმებეჭდა. სახლში ავედი და სიცივისგან გაშეშებული თითებით კარის გაღებას 10 წუთი მოვანდომე. საბოლოოდ, ფოტოების დათვალიერების შემდეგ, მივხვდი, ეს წვალება ამად ღირდა და გამიხარდა, რომ ტყუილად არ მიეყინა ჩემი 10 თითი ბახმაროს ხედებს. - ელოდი ხალხისგან ამდენ გამოხმაურებას და სითბოს, რომელიც ფოტოების ნახვის შემდეგ მიიღე? - ბახმაროში წყაროსავით ვარ, თითქოს პირველი მე ვიგებ ყველა სიახლეს და სოციალურ მედიაშიც ვათავსებ ხოლმე. აქამდე ბევრჯერ გაუზიარებიათ ჩემი სურათი თუ ვიდეო და დიდი სითბო და თბილი კომენტარებიც მიმიღია ხალხისგან. მაგრამ, ამ სურათებში იმდენად დიდი შრომა ჩავდე, რომ თითოეული მოწონება და კომენტარი სხვანაირად აღვიქვი. როცა ვიწვალე და დამიფასდა, ბევრად უფრო მეტი ემოცია ვიგრძენი, ვიდრე აქამდე მიგრძნია. ზაფხულში რომ ღამე სურათს იღებ, ჩვეულებრივი რამაა და ზამთარში, სიცივეში, ყინვაში გადაღება კიდევ უფრო განსხვავებული ემოცია. ყველას მადლობა ამხელა სითბოსთვის. - შენს ოჯახის წევრებსაც ასე ძლიერ უყვართ ბახმარო? - მამაჩემს სამსახური ხელს არ უწყობს, რომ ბახმაროში დიდი დრო გაატაროს, მუდამ იშვიათად სტუმრობდა ხოლმე, 1-2 დღით ამოდიოდა, დაგვხედავდა და უკან ბრუნდებოდა თბილისში. დედას და და-ძმებს უყვართ, გიჟდებიან ბახმაროზე, მაგრამ არა ისე, როგორც მე - ან მე ვარ ეგოისტი და მინდა, გამორჩეულად, მარტო მე მიყვარდეს იქაურობა. სხვა ხალხსაც რომ ვხვდები ბახმაროში, ვინც თავისი ცხოვრების დიდ ნაწილს გურიაში ატარებს და მიყვება, როგორ უყვარს ბახმარო, ჩემებურად მწყინს, მინდა, მარტო ჩემი იყოს და მარტო მე მიყვარდეს ყველა კუთხე-კუნჭული. ჩემი ძაღლი გიჟდება იქაურობაზე, დიდ სივრცეს ხედავს და სიხარულისგან ვერ ვაჩერებ ხოლმე. ბახმაროში სახლებს ღობეები არ აქვს და ისიც ჭკუას კარგავს იქაურ თავისუფლებაზე. - მომიყევი შენს საყვარელ ბახმაროზე, როგორი ხალხი ცხოვრობს... - ბახმაროში სეზონი 19 ივლისიდან 19 აგვისტომდე იყო, რა დროსაც დამსვენებლები ამოდიოდნენ ხოლმე, აჭარლებს ძროხები და ცხვრები ამოჰყავდათ და დაახლოებით სექტემბრის ბოლოდან მაისამდე, კაცისშვილის ჭაჭანება არ იყო. ამ ბოლო 6-7 წლის განმავლობაში, რაც გზა გაკეთდა და ზამთარშიც დაიწყო ხალხმა ასვლა, გაჩნდნენ მუდმივი მოსახლეები, სასტუმროები გაიხსნა და სერვისები თუ შეთავაზებებიც უფრო მრავალფეროვანი გახდა. ხალხზე რა გითხრათ, ცუდს ვერაფერს გაიხსენებს კაცი, თბილი ხალხი არიან გურულები. ნებისმიერ ადამიანს შეგიძლია დასახმარებლად მიმართო, უცხოც კი ძმასავით დაგიდგება გვერდში. შევსწრებივარ ჩხუბს, ერთ ადამიანს უჭირდა და მეორე უჩხუბებოდა დახმარება როგორ არ გვთხოვეო. მთას თავისი წესები აქვს და იქ მოხვედრილი ყველა ადამიანი მაშინვე მის დაცვას იწყებს. წესების მიხედვით, არ გაქვს უფლება ცუდი ადამიანი იყო, ვინმეს გვერდში არ დაუდგე. ბევრჯერ დავხმარებივარ მეც უცხოს და უფრო მეტჯერ დამხმარებიან ისინი. მარტო გასაჭირში კი არა, ლხინშიც იციან გვერდში დგომა. შენი კარგი ამბავი და წარმატება ყველას უხარია, არავინ ცუდად არ გიყურებს. წარმოიდგინეთ, ეს ადგილია, სადაც არ არსებობს შური, ზიზღი და აგრესია. - რაიმე სახალისო ტრადიცია გახსენდება, რაც ბახმაროს გაგვახსენებს? - ბახმაროში 19 აგვისტოს, ფერიცვალებაზე დოღის ტრადიცია გვაქვს. კიდევ, ყოველ საღამოს კოცონის დანთება, მზის ჩასვლის ნახვა. სამწუხაროდ, იმხელა დროს არ ატარებდა ხალხი ბახმაროში, რომ ტრადიციები ჩამოყალიბებულიყო. უფრო ვრცლად მზის ჩასვლა-ამოსვლაზე მოგიყვებით. ბახმაროში უამრავი ლამაზი ადგილია, ყველაზე ჯადოსნური და მიმზიდველი გადრეკილის მთაა, ცნობილი, როგორც მზის ამოსავალი გორა. (ზღვის დონიდან 2508 მეტრზე) კურორტიდან დაახლოებით 2-3 საათის სავალ გზაზე შეხვდებით. გადრეკილის მთაზე, სამანქანო გზა არ არის გაჭრილი, თუმცა ავტომობილებით მაინც ავდივართ ხოლმე. უფრო ხშირად, მზის ამოსვლამდე მთაზე ფეხით ასვლა გიწევს, მიდიხარ ღამე რომ დილით ამოსვლას მიუსწრო. ადიხარ და აი იქ უყურებ საოცარ სილამაზეს და თან აანალიზებ რამდენი იწვალე, რომ ყოველივე ამას შესწრებოდი, თუმცა დამიჯერეთ, ყველანაირი დაღლა ქრება მთიდან მთელ დასავლეთ საქართველოს უყურებ. - როგორ გგონია, შენი ბლოგით თუ უთხარი საზოგადოებას ის სათქმელი, რაც გსურდა, შეძელი და ყველას შეაყვარე ბახმარო? - ჯერ მხოლოდ 2 წელია ბლოგი მაქვს და გაცილებით დიდ შედეგს ველოდი, ვიდრე ახლა მაქვს, ასე ვთქვათ, უფრო ფართო მასებზე გასვლას. ის მოლოდინი, რაც მქონია, რომ ხალხისთვის ის ბახმარო მეჩვენებინა, როგორსაც მე ვხედავ, ნამდვილად ამისრულდა, მაგრამ არცთუ ისე დიდი მასშტაბისთვის. ისიც უნდა ვთქვა, რომ ჩემთვის არ აქვს მნიშვნელობა 1 მნახველი ეყოლება ბლოგს თუ 10 000, მაინც იმავენაირ ენერგიას ვდებ ყველაფერში, რასაც ვაკეთებ. ალბათ მნახველთა იმ მცირე რაოდენობას, რომელიც ჩემს ბლოგს ჰყავს ნამდვილად შევაყვარე ბახმარო, მაგრამ დიდი სურვილი მაქვს, რომ გავცდე საზღვრებსაც და ქართულ აუდიტორიასთან ერთად უცხოურ აუდიტორიას ვაჩვენო, თუ როგორი ლამაზია საქართველოს ეს მხარე. - ბახმაროს სიყვარულიდან გამომდინარე, წლების შემდეგ საცხოვრებლად გადახვალ ამ მხარეში? - დიდი სურვილი მაქვს, რომ ჩემი ცხოვრება ბახმაროს დავუკავშირო, ამისთვის საფუძვლის ჩაყრა უკვე დავიწყე და იმედია, ყველაფერი გამოვა. თუ ის გეგმები ვერ განვახორციელე, რაც ჩაფიქრებული მაქვს, ბახმაროს მაინც განსაკუთრებული ადგილი ეკავება ჩემს გულსა და ცხოვრებაში. - როგორ გგონია, რატომ მიიღო ბახმარომ ამხელა ყურადღება და პატივისცემა ხალხისგან? - მხოლოდ მთების და ლამაზი გარემოს გამო არ მგონია ბახმაროს ხალხში ამხელა დაინტერესება გამოეწვია. ალბათ, სწორედ იქ მაცხოვრებელი ადამიანები ქმნიან და ვქმნით ბახმაროს. ჩვენგან წამოსული სიყვარული და დადებითი აურა სტუმარს არ აძლევს იმის უფლებას, რომ ბახმაროელები ვერ შეიყვაროს. სწორედ ეს მგონია იმის სათავე, რომ პირველად ამოსული ადამიანი თავს კურორტის ნაწილად გრძნობს და აღარ უნდა ჩვენი დატოვება. როგორც ოდინმა უთხრა თავის შვილებს, ასგარდი არ არის ადგილი, ეს ხალხია. ზუსტად იმავეს ვფიქრობ ბახმაროზეც. - შენს ჰობიზე რას გვეტყვი, ფოტოგრაფობა კარგად გამოგდის, რა განცდაა შენთვის ფოტოაპარატის დაჭერა და ობიექტივში ჩახედვა? - არ მეგონა, რომ ოდესმე ფოტოგრაფია გამომივიდოდა, 21 წელი ფოტოაპარატთან შეხება არ მქონია. პანდემიის პერიოდში გამახსენდა, რომ 10 წლის წინ ნაყიდი ციფრული თაროზე ძველდებოდა, სრულიად გამოუყენებელი ახალივით იყო. სწორედ ამ მიზნით, ფოტოების გადაღების სწავლა დავიწყე. ბახმაროში სეირნობა ხომ საოცრებაა, ამის აღბეჭდვა და შემდეგ ხალხისთვის გაზიარება კიდევ უფრო დიდი საოცრებაა. ის მახარებს, რომ ჩემი და ფოტოაპარატის ხედვა ნელ-ნელა ერთიანდება, თითქმის ერთნაირად აღვიქვამთ სამყაროს. ხიბლი იმაში კი არ არის, რომ ფოტოაპარატით გადაიღო კადრი, როგორსაც შენ აღიქვამ, არამედ, დაინახო ყველაფერი ისე, როგორც ამას ფოტოაპარატი აღიქვამს. ზუსტად ამას ვცდილობ მეც. იმდენად შემაყვარა, თავი ფოტოგრაფიამ, რომ ვიდეოების გადაღება და მონტაჟიც დამაწყებინა. ახლა ვაპირებ დრონის შეძენას, ბახმაროს თავზე უნდა ვიფარფატო ღრუბლებში, დარწმუნებული ვარ, ზემოდანაც არანაკლებ კარგი სანახაობა დამხვდება. - ბოლოს, მინდა ელექტრონულ მუსიკაზეც გესაუბრო, ქმნი და უკრავ მუსიკას, ესეც ერთ-ერთი ნიჭია. - არ გაგიკვირდებათ და მინდა ელექტრონული მუსიკა ბახმაროს დავუკავშირო, შარშან პოლონეთიდან და საფრანგეთიდან დიჯეი მეგობრები მყავდნენ სტუმრად, ლაივ სტრიმი ჩავწერეთ, კარგი გამოვიდა და გამიჩნდა იდეა, რომ ზაფხულში დიჯეებს და ლამაზ ადგილებში დავუკრავთ, ვნახოთ, რა გამოვა. (სპეციალურად საიტისთვის)