"შემიძლია ვთქვა, რომ ფაქტობრივად, დავითმა მამშობიარა... შვილს ესპანური სახელი დავარქვით" - ნათია თოდუა დედა გახდა: მშობლების პირველი ემოციები გერმანიიდან - კვირის პალიტრა

5 მარტს "გერ­მა­ნი­ის ხმის" გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი, მომ­ღე­რა­ლი ნა­თია თო­დუა შვი­ლის დედა გახ­და. რო­გორც ცნო­ბი­ლია, ის უკვე წლე­ბია, გერ­მა­ნი­ა­ში ცხოვ­რობს და წარ­მა­ტე­ბუ­ლად მოღ­ვა­წე­ობს. გა­სულ შე­მოდ­გო­მას მან ქორ­წი­ლი სა­ქარ­თვე­ლო­ში გა­და­ი­ხა­და. მისი მე­უღ­ლე და­ვით ზუ­რა­ბაშ­ვი­ლია. პირ­ვე­ლი შვი­ლი მომ­ღე­რალ­მა გერ­მა­ნი­ა­ში გა­ა­ჩი­ნა. ამის შე­სა­ხებ მომ­ღერ­ლის მე­უღ­ლის ფე­ის­ბუქ-პოს­ტი­დან შე­ვი­ტყვეთ.

"კე­თი­ლი იყოს შენი მობ­რძა­ნე­ბა ცხოვ­რე­ბა­ში, პა­ტა­რავ! უუჰ, ეს რა იყოო, გერ­მა­ნი­ა­ში მშო­ბი­ა­რო­ბა არის სი­გი­ჟე!!! მშო­ბი­ა­რო­ბას ვინც დას­წრე­ბია, respect! ყვე­ლა დედა გმი­რია!!! ნა­თია თო­დუა, გი­ლო­ცავ, ჩემ­პი­ო­ნო!“ - წერ­და და­ვი­თი.

აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია, რომ ის მე­უღ­ლის მშო­ბი­ა­რო­ბას და­ეს­წრო... AMBEBI.GE ახალ­ბე­და მშობ­ლებს ნა­თია თო­დუ­ას და და­ვით ზუ­რა­ბაშ­ვილს ბერ­ლინ­ში და­უ­კავ­შირ­და.

"კი, ისევ გა­ვი­მე­ო­რებ, ყვე­ლა ქალი გმი­რია, ქა­ლის, დე­დის სიძ­ლი­ე­რე არის გა­ნუ­ზო­მე­ლი და ყვე­ლა დე­დას მად­ლო­ბა! ნა­თი­ას კი გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მად­ლო­ბა, ბედ­ნი­ე­რე­ბა მა­ჩუ­ქა და გა­ამ­რავ­ლა ჩვე­ნი ოჯა­ხი“ - ამ­ბობს და­ვი­თი.

- მგო­ნი, მა­მა­კა­ციც, რო­მე­ლიც მე­უღ­ლის მშო­ბი­ა­რო­ბას ეს­წრე­ბა, პა­ტი­ვის­ცე­მას იმ­სა­ხუ­რებს. ის ხომ თვითმხილ­ვე­ლი და თა­ნა­ზი­ა­რი ხდე­ბა იმ პრო­ცე­სის, რა­საც მშო­ბი­ა­რო­ბა ჰქვია...

ნა­თია:

- მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ქა­ლის­თვის ასეთ რთულ დროს მე­უღ­ლის გვერ­დით ყოფ­ნა დიდი მხარ­და­ჭე­რაა, და­ვითს არა­ერ­თმა მე­გო­ბარ­მა უთხრა, რომ ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რად მა­ინც რთუ­ლი იქ­ნე­ბო­და ამ ყვე­ლაფ­რის ხილ­ვა, გა­და­ტა­ნა და დაძ­ლე­ვა...

მე სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩემი დის მშო­ბი­ა­რო­ბას და­ვეს­წა­რი. ბლო­კი სავ­სე იყო მედ­პერ­სო­ნა­ლით, დამ­ხმა­რე­ე­ბით, მე კი ჩემი დის ხელი მე­ჭი­რა. ნა­თე­სა­ვე­ბი სამ­შო­ბი­ა­როს­თან იყ­ვნენ შეკ­რე­ბი­ლე­ბი. სა­ქარ­თვე­ლო­ში ბავ­შვის გა­ჩე­ნა ხომ ასე ხდე­ბა და ამის­თვის მშო­ბი­ა­რე და მისი ოჯა­ხიც სა­გან­გე­ბოდ ემ­ზა­დე­ბა.

რაც შე­ე­ხე­ბა გერ­მა­ნი­ას, აქ მხო­ლოდ ბე­ბი­ა­ქა­ლია, რო­მე­ლიც მშო­ბი­ა­რეს ეხ­მა­რე­ბა. სრუ­ლი­ად სხვა სის­ტე­მაა. თუმ­ცა სა­ქარ­თვე­ლო­ში ის იმ­დე­ნი ხალ­ხი, სა­მე­დი­ცი­ნო პერ­სო­ნა­ლი, ვინც ბლოკ­ში მუ­შა­ობს, ყვე­ლა­ნი თა­ვი­სი სით­ბო­თი და პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მით ქალს გვერ­დში უდ­გა­ნან, რაც ძა­ლი­ან და­სა­ფა­სე­ბე­ლია.

ასე­ვე ვფიქ­რობ, რომ აქა­უ­რი წე­სიც, მი­სა­ღე­ბი და სწო­რია. ზედ­მე­ტი ადა­მი­ა­ნის ჩა­რე­ვის გა­რე­შე, დე­დამ ბუ­ნებ­რი­ვად უნდა შე­იგ­რძნო ეს ყვე­ლა­ფე­რი და ბავ­შვიც მაქ­სი­მა­ლუ­რად ბუ­ნებ­რი­ვი გზით გაჩ­ნდეს. ამ პი­რო­ბებ­ში გვერ­დით და­ვი­თი რომ არ მყო­ლო­და, ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რად და ფი­ზი­კუ­რად არც ვიცი, იმ ყვე­ლა­ფერს რო­გორ გა­და­ვი­ტან­დი... შე­მიძ­ლია, ვთქვა, რომ, ფაქ­ტობ­რი­ვად, და­ვით­მა მამ­შო­ბი­ა­რა...

და­ვი­თი:

- ასეთ სა­კი­თხებ­ში ძა­ლი­ან ფრთხი­ლი ვარ. არ მიყ­ვარს ასეთ ფა­ქიზ პრო­ცე­სებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა, მაგ­რამ ამ შემ­თხვე­ვა­ში ჩა­ვერ­თე კი არა, პირ­და­პირ პრო­ცე­სის მო­ნა­წი­ლე გავ­ხდი. მხო­ლოდ მე და ბე­ბი­ა­ქა­ლი ვი­ყა­ვით. იმ­დენ რა­მე­ში ვი­ყა­ვი ჩარ­თუ­ლი, იმის ფიქ­რიც არ მქონ­და, რა­ი­მეს თუ ვერ შევ­ძლებ­დი. ვამ­ბობ­დი, ყვე­ლა­ფე­რი რომ დას­რულ­დე­ბა, დიპ­ლო­მიც მო­მე­ცით-თქო. თუმ­ცა თა­ვი­დან ბე­ბი­ა­ქალს ვუ­თხა­რი, ნა­თი­ას თავ­თან დავ­დგე­ბი და ჩემ­თვის ვიქ­ნე­ბი-მეთ­ქი. ეგრე არ გა­მო­ვაო. მოკ­ლედ, ამ ყვე­ლაფ­რის წი­ნა­შე ისე დაგ­ვა­ყე­ნეს, რომ თით­ქოს წე­ლი­წად­ში ერთხელ ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დე მშო­ბი­ა­რო­ბა­ში... მერე ინ­სტინ­ქტიც ჩა­მერ­თო, რომ იქ უნდა ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი. ისე, ეს ყვე­ლამ უნდა შეძ­ლოს, აუ­ცი­ლე­ბე­ლია... მი­ხა­რია, რომ ყვე­ლა­ფერ­მა კარ­გად ჩა­ი­ა­რა. გააგრძელეთ კითხვა