"თუ ხშირ-ხშირად დამინახავენ ჩასულს, - "პრავადნიკად“ ხომ არ დაგიწყია მუშაობაო? თუ დამიგვიანდა ჩასვლა, - წამოდი, დედაშენს გაგაცნობო" - ჯემალ ჭკუასელის გურული ამბები
18 მაისი ანსამბლ "ერისიონის“ სამხატვრო ხელმძღვანელის, საქართველოს სახალხო არტისტის ჯემალ ჭკუასელის დაბადების დღეა. ის 88 წელის გახდებოდა. მისი იუმორი საქვეყნოდ იყო ცნობილი,
ჯემალ ჭკუასელმა 2008 წელს კრებული "გურულები ხუმრობენ“ გამოსცა, რომელშიც მისი ცხოვრების სხვადასხვა იუმორისტული და კურიოზული ეპიზოდებია მოყოლილი.
ambebi.ge წიგნიდან რამდენიმე ამბავს გთავაზობთ:
"თქვენ აფერს არ აკეთებთ აქანა?" ვსწავლობდი სოფელ შემოქმედში. მეშვიდე კლასამდე ფრიადოსანი ვიყავი. აი, მერვეში კი ყველაფერი თავდაყირა დადგა. ამის მიზეზი ერთი ლამაზი გოგონა გახლდათ, რომელიც თავდავიწყებით შემიყვარდა. ჰოდა, ჩემს საკლასო ჟურნალში ორიანების მომრავლება მაშინ დაიწყო. უკვე პირველი მეოთხედის ბოლოს ყველა საგანში ორიანი მეწერა. ერთადერთი ფრიადი სიმღერაში მქონდა. მამაჩემი მკაცრი აღმზრდელი იყო. ეს იცოდნენ სკოლაში, თუმცა ბევრი ყოყმანის შემდეგ მაინც გადაწყდა, მიეწვიათ სამასწავლებლოში. მეც იქ ვიყავი და სკოლის დირექტორმა ქეთევან ჭანუყვაძემ მორიდებით გადაუშალა მამას საკლასო ჟურნალი. თანაც შუაში ჩადგა, ბავშვი არ შემოაკვდესო (ამის მეც მეშინოდა). მამაჩემმა ყურადღებით გადაათვალიერა ჩემი "წარმატების“ ამსახველი ორიანების რიგი და იკითხა:
- ბოლოში ხუთიანი რაში აქვს?
- სიმღერაში - უპასუხა ხალისიანად.
- აი, სიმღერა მე ვასწავლე და თქვენ აფერს არ აკეთებთ აქანა? - თქვა და მკაცრად გადახედა სახტად დარჩენილ მასწავლებლებს.
სხარტი გურულები
ჩემს ლამაზ სოფელში ლამაზი, პურ-ღვინიანი, ხალასი იუმორის მქონე ბრძენი ხალხი ცხოვრობს. უჭირთ თუ ულხინთ, იუმორის გრძნობას არ კარგავენ. სისხამ დილით თუ დაგინახეს, - ვინ მოგდევდა, ძილი დაგესრულებინაო, - გაგკენწლავენ.
თუ ხშირ-ხშირად დამინახავენ ჩასულს, - "პრავადნიკად“ ხომ არ დაგიწყია მუშაობაო? - შემეკითხებიან.
თუ დამიგვიანდა ჩასვლა, - წამოდი, დედაშენს გაგაცნობო, - მეტყვუიან, ანაც კიდევ: - რეიზა ჩამოდი, ჯემალი, ფული გაგითავდა თუ ფქვილიო?
გუნდი თუ გყავს
1996 წლის 26 მაისს ჩემს გუნდთან ერთად პარლამენტის შენობის წინ ვიდექი. მოულოდნელად მოედანზე ბატონი პრეზიდენტი ედუარდ შევარდნაძე გამოჩნდა, მრავალრიცხოვანი ამალის თანხლებით. შეგვამჩნია და წამოვიდა ჩვენკენ. მოგვესალმა. მოგვილოცა დღესასწაული. შემდეგ თითქოს შემოგვჩივლა - ძალიან მიყვარს სიმღერა. მეც დიდი სიამოვნებით ვიმღერებდი, მაგრამ გუნდი არ მივარგაო, - და ცერა თითით ზურგს უკან მდგომ მთავრობის წევრებზე მიგვანიშნა. მინდოდა, მეთქვა - ჩემი გუნდი მე თვითონ შევარჩიე-მეთქი. მაგრამ ვერ შევბედე.
ქუთაისელებს უხაროდათ
1982 წელს 10 მარტს თბილისში ახლად შექმნილი ქუთაისის ხალხური სიმღერისა და ცეკვის ანსამბლი ჩამოვიყვანე. პრემიერა დიდ საკონცერტო დარბაზში გაიმართა. ბატონი ედუარდ შევარდნაძე დაგვესწრო. თან მაშინდელი ცენტრალური კომიტეტის ბიუროს წევრები იახლა უკლებლივ. კონცერტის შემდეგ კულისებში შემობრძანდა, მოგვილოცა, გვითხრა, - როგორც სპეციალისტები ამბობენ, პრემიერამ მაღალ დონეზე ჩაიარა. მთელი გულით გილოცავთო. თქვენი აქ მობრძანებით მწვერვალზე აგვიყვანეთ-მეთქი, - მოვახსენე. - კიო - მიპასუხა, - მწვერვალზე ასვლა ძნელია, ჩამოვარდნა - ძალიან ადვილიო... შემდეგ მოულოდნელად ჩამეკითხა:
- ჯემალ, სადაური ხარ, შენ?
- გურული, ვუპასუხე ამაყად.
- მთავარი ქორეოგრაფი?
- ისიც გურულია.
- მხატვარი მერაბ ბერძენიშვილიც გურულია, ხომ?
- დიახ.
- ქუთაისის ქალაქკომის მდივანი?
- გურული ვარ, - გაკვირვებით უპასუხა ნუგზარ რუხაძემ.
- მეც გურულ ვარ და აბა, ამ ქუთაისელებს ნეტა, რა უხარიაო? - გულიანად გაიცინა ბატონმა ედუარდმა.
არტემს "კტარი“ მართლა არ ჰქვია
ანზორ ერქომაიშვილმა დიდი ბაბუის ხსოვნას წიგნი მიუძღვნა სახელწოდებით "ბაბუა“. ანზორთან სახლში გახლდით სტუმრად. სანამ საჩუქარს გადმომცემდა, სამახსოვრო წარწერას აკეთებდა ზედ. სიამაყით სავსე ანზორის დედამ, ქალბატონმა ეთერიმ მკითხა:
- ახლა კტარი ქვია ვითომ არტემს? - არა, ცოცხალია, აგერაა, მიორე ოთახში, დუუძახე და გამოვაო, - უპასუხა დედას თავაუღებლად ანზორმა.
პატარა სათხოვარი