"ცხოვრება დამემხო თავზე...სიზმრებს ვხედავ" - რას ჰყვება მარიტა გუტაშვილი, რომელმაც შოვის ტრაგედიისას ოჯახის 9 წევრი დაკარგა - კვირის პალიტრა

მა­რი­ტა გუ­ტაშ­ვილს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა კარ­გად იც­ნობს. მან შო­ვის ტრა­გე­დი­ი­სას ოჯა­ხის ცხრა წევ­რი და­კარ­გა. ცხოვ­რე­ბა უდი­დე­სი ტკი­ვი­ლით, პა­სუ­ხგა­უ­ცე­მე­ლი კი­თხვე­ბით - რო­გორ ცხოვ­რობს 3 აგ­ვის­ტოს ჩა­მო­წო­ლი­ლი მე­წყრის შემ­დეგ. მა­რი­ტა გა­და­ცე­მა "სთო­რის" სტუ­მა­რი იყო და სა­ზო­გა­დო­ე­ბას უდი­დეს ტკი­ვილ­ზე ესა­უბ­რა.

მა­რი­ტა გუ­ტაშ­ვი­ლი:"ძა­ლი­ან რთუ­ლია და­ძი­ნე­ბა. და­ძი­ნე­ბა ყვე­ლას გვი­ჭირს, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ წამ­ლებს ვი­ღებთ, და­მამ­შვი­დებ­ლებს. სა­დღაც 4-5 სა­ა­თამ­დე ვერ ვი­ძი­ნებ, თუ ვი­ძი­ნებ, მა­შინ ვხე­დავ სიზ­მრებს. სიზ­მრებ­ში ვხე­დავ სამი აგ­ვის­ტოს შემ­დეგ რო­გორ მეხ­მა­რე­ბა მეგი (მა­რი­ტას და, რო­მე­ლიც შო­ვის ტრა­გე­დი­ას ემსხვერ­პლა - რედ.) რომ გა­ირ­კვეს, რა­ტომ მოხ­და ასე.

სამი აგ­ვის­ტოს შემ­დეგ ცხოვ­რე­ბას ვაგ­რძე­ლებ სიზ­მრე­ბით, და­კარ­გულ ცხრა წევრთან ერ­თად და არა­მარ­ტო, იქ იყო გე­ნა­დი ბი­ძია, რო­მელ­მაც გამ­ზარ­და და კი­დევ ჩვე­ნი თა­ნა­სოფ­ლე­ლე­ბი ვინც. ამით ვაგ­რძე­ლებ ცხოვ­რე­ბას. თუ სიზ­მრებს ვერ ვხე­დავ, ის ღამე არაფ­რად მი­მაჩ­ნია.

ყვე­ლა­ნი ისე ვართ რომ ჩვე­ნი ში­ნა­გა­ნი სი­სუს­ტე ერ­თმა­ნეთს არ და­ვა­ნა­ხოთ. დე­დაც ძა­ლი­ან ძლი­ე­რად დგას მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ძა­ლი­ან უჭირს, ეტყო­ბა რომ ძლი­ე­რად დგას და ცდი­ლობს, არ და­მა­ნა­ხოს რო­გო­რი გულ­ნატ­კე­ნია, მაგ­რამ მე ვიცი, ვიც­ნობ დე­და­ჩემს და ვიცი რო­გო­რი ადა­მი­ა­ნია ში­ნა­გა­ნად. მამა ძი­რი­თა­დად იწყებს ფო­ტო­ე­ბის თვა­ლი­ე­რე­ბას და ეფე­რე­ბა ყვე­ლას, ცხრა­ვეს", - ამ­ბობს მა­რი­ტა.

ალ­ბათ, გახ­სოვს ემო­ცი­უ­რი კად­რე­ბი შო­ვი­დან, რო­დე­საც მა­რი­ტა ჟურ­ნა­ლის­ტებ­თან სა­უბ­რობ­და, ამ დროს გა­მოჩ­ნდა მისი ძაღ­ლი ბონი, რო­მე­ლიც მე­წყრის შემ­დეგ და­კარ­გუ­ლი იყო. მა­რი­ტამ ამ მო­მენტზეც ისა­უბ­რა:"სი­მარ­თლე გი­თხრათ, არ ვე­ლო­დი. ბო­ნის გარ­და კი­დევ სამი ძაღ­ლი გვყავ­და, რუ­სუ­ლი მდევ­რე­ბი, რომ­ლე­ბიც ბო­ნი­ზე უფრო კარ­გად დარ­ბოდ­ნენ. მარ­თლა არ ვე­ლო­დი და რომ მი­თხრეს, ბიგ­ლი დარ­ბი­სო...

არ ეკა­რე­ბო­და უცხო ხალ­ხს, ეტყო­ბა ეში­ნო­და პირ­ვე­ლი ორი დღე და მერე უკვე ჩემ­მა მე­გო­ბარ­მა გად­მო­მიყ­ვა­ნა.

რომ და­ვი­ნა­ხე, მე­გო­ნა ყვე­ლა გად­მო­ვი­და, ცხრა­ვე. ბონი ჩემი ცხოვ­რე­ბის თა­ნამ­გზავ­რია უკვე მე­სა­მე წე­ლია. ძა­ლი­ან დიდი სიყ­ვა­რუ­ლი შე­უძ­ლია, თით­ქოს, მო­მიყ­ვა რა მოხ­და, თით­ქოს მი­თხრა, - შენ სად იყა­ვი?! ილა­პა­რა­კა ყვე­ლა­ფე­რი", - ამ­ბობს მა­რი­ტა გუ­ტაშ­ვი­ლი. იხილეთ სრულად