"თით­ქოს რა­ღაც საყ­რდე­ნის გა­რე­შე დავ­რჩი, მათი გარ­დაც­ვა­ლე­ბით, დიდი სი­ცა­რი­ე­ლე გაჩ­ნდა..." - ნინი ბადურაშვილი რეჟისორ მამასა და მისი ფილმის თურქულ პრემიერაზე, სადაც მთავარ როლს თამაშობს - კვირის პალიტრა

"თით­ქოს რა­ღაც საყ­რდე­ნის გა­რე­შე დავ­რჩი, მათი გარ­დაც­ვა­ლე­ბით, დიდი სი­ცა­რი­ე­ლე გაჩ­ნდა..." - ნინი ბადურაშვილი რეჟისორ მამასა და მისი ფილმის თურქულ პრემიერაზე, სადაც მთავარ როლს თამაშობს

2023 წლის 13 ოქ­ტომ­ბერს, თურ­ქე­თის ქა­ლაქ სტამ­ბოლ­ში კი­ნოს­ტუ­დია ქარ­თუ­ლი ფილ­მი­სა და თურ­ქუ­ლი კომ­პა­ნია "AISI“ ფილ­მის პირ­ვე­ლი ქარ­თულ-თურ­ქუ­ლი კოპ­რო­დუქ­ცი­ის, ერეკ­ლე ბა­დუ­რაშ­ვი­ლის ფილ­მის "ხიდი" პრე­მი­ე­რა შედ­გა.

ფილ­მის დას­რუ­ლე­ბა რე­ჟი­სო­რის - ერეკ­ლე ბა­დუ­რაშ­ვი­ლი­სა და ოპე­რა­ტო­რის - თა­მაზ გო­გი­ნაშ­ვი­ლის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის გამო დაგ­ვი­ან­და… ბევ­რი პრობ­ლე­მის მი­უ­ხე­და­ვად 'ხიდი“ მა­ყუ­რე­ბელ­მა მა­ინც იხი­ლა. სუ­რა­თი ნამ­დვილ ამ­ბავს ეფუძ­ნე­ბა, რო­მე­ლიც ცნო­ბილ­მა, ქარ­თუ­ლი წარ­მო­შო­ბის თურ­ქმა ექიმ­მა, ის­მედ დინ­დერ-მი­ქე­ლა­ძემ რე­ჟი­სორს მო­უ­თხრო, რა­მაც მას შთა­გო­ნე­ბა მის­ცა ფილ­მად ექ­ცია.

ნა­მუ­შე­ვარ­ში გად­მო­ცე­მუ­ლია ქარ­თვე­ლი არ­ქი­ტექ­ტო­რის ცხოვ­რე­ბა, რო­მე­ლიც გა­სუ­ლი სა­უ­კუ­ნის 30-იან წლებ­ში თურ­ქეთ­ში გა­იქ­ცა. იქ სხვა ცოლი შე­ირ­თო იმი­ტომ, რომ უკან ვერ ბრუნ­დე­ბო­და, საბ­ჭო­თა პე­რი­ოდ­ში ეს არ შე­იძ­ლე­ბო­და. დაბ­რუ­ნე­ბა თა­ნა­მედ­რო­ვე ეპო­ქა­ში შეძ­ლო და აქა­ურ ცოლ-შვილ­თან ჩა­მო­ვი­და... სევ­დი­ა­ნი ამ­ბა­ვია. ფილ­მს „ხიდი“ ჰქვია, რად­გა­ნაც არ­ქი­ტექ­ტო­რი ხი­დე­ბის მშე­ნე­ბე­ლია.

სუ­რათ­ში ქარ­თუ­ლი და თურ­ქუ­ლი კი­ნოს ცნო­ბი­ლი მსა­ხი­ო­ბე­ბი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბენ. მთა­ვარ როლს მომ­ღე­რა­ლი და მსა­ხი­ო­ბი ნინი ბა­დუ­რაშ­ვი­ლი ას­რუ­ლებს.

AMBEBI.GE ნინი ბა­დუ­რაშ­ვილს ფილ­თან, როლ­თან და­კავ­ში­რე­ბით ესა­უბ­რა და ასე­ვე მა­მა­ზე, ვი­ნა­ი­დან ერეკ­ლე ბა­დუ­რაშ­ვი­ლი მისი მამა იყო:

- ძა­ლი­ან ბევ­რი ვიწ­ვა­ლეთ ყვე­ლამ, რომ სა­ბო­ლო­ოდ ის შე­დე­გი მიგ­ვე­ღო, რო­გო­რიც იმე­დია, ერეკ­ლეს გა­უ­ხარ­დე­ბო­და. ეს დღეც დად­გა და შედ­გა პრე­მი­ე­რა! მად­ლო­ბა ყვე­ლას, ვინც ფილმზე იმუ­შა­ვა" - რამ­დე­ნი­მე დღის წინ და­წე­რე სტა­ტუ­სი...

- კი. პრე­მი­ე­რამ კარ­გად ჩა­ი­ა­რა, არ ვე­ლო­დი, თუ მა­ყუ­რებ­ლით 4 დარ­ბა­ზი გა­ივ­სე­ბო­და... იყ­ვნენ ქარ­თვე­ლე­ბი, მათ შო­რის, ემიგ­რან­ტე­ბიც, იყო თურ­ქი მა­ყუ­რე­ბე­ლი... მო­ე­წო­ნათ, კმა­ყო­ფი­ლე­ბი დარ­ჩნენ. სამ­წუ­ხა­როა, რომ ეს ერეკ­ლემ, მა­მა­ჩემ­მა ვერ ნახა... "ხი­დის" გა­და­ღე­ბე­ბი 6 წელი მიმ­დი­ნა­რე­ობ­და...

ერთ-ერთ გა­და­ღე­ბებ­ზე ერეკ­ლე გა­ცივ­და. ამ­ბობ­და, სა­ში­ნელ ქარ­ში მოვ­ყე­ვიო. რომ მი­რე­კავ­და, ხმა ჩახ­ლე­ჩი­ლი ჰქონ­და. მა­შინ კო­რო­ნა ჯერ არ იყო, ამი­ტომ ვერც წარ­მო­ვიდ­გენ­დი, თუ ის გა­ცი­ე­ბა მისი გარ­დაც­ვა­ლე­ბის მი­ზე­ზი გახ­დე­ბო­და.

- რო­გორც ჩანს, ძა­ლი­ან გა­ურ­თულ­და...

- სა­ერ­თოდ თირკმე­ლე­ბი ჰქონ­და სუს­ტი, ად­რეც რა­ღაც პრობ­ლე­მამ თირკმე­ლებ­ზე იჩი­ნა თავი. მა­ში­ნაც ძლივს მო­აბ­რუ­ნეს. მოკ­ლედ, იმ ვირუს­მა, თუ გა­ცი­ე­ბამ ისევ გა­უმწვა­ვა. ექი­მე­ბი კლი­ნი­კა­ში მკურ­ნა­ლო­ბას სთა­ვა­ზობ­დნენ და არ და­თან­ხმდა. ყვე­ლა­ფე­რი სა­ბო­ლო­ოდ ცუდი შე­დე­გით დას­რულ­და...

ისე მოხ­და, რომ მაგ პე­რი­ოდ­ში ეგ­ვიპ­ტე­ში გავფრინ­დი, მაგ­რამ გული რა­ღაც ცუდს მიგ­რძნობ­და. თან ერთი კვი­რით ადრე და­მე­წყო ეგ ცუდი წი­ნათ­გრძნო­ბა. ვერ ვხდე­ბო­დი, რა მჭირ­და. წას­ვლა არ მინ­დო­და. ეგ­ვიპ­ტე­ში ქრის­ტი­ნე იმე­და­ძე და კი­დევ ერთი ჩვე­ნი მე­გო­ბა­რი მივ­დი­ო­დით - სა­მი­ვეს ისე­თი გან­წყო­ბა გვქონ­და, ვამ­ბობ­დით კი­დეც, რამე ცუდი არ მოხ­დეს-თქო. ერეკ­ლე­ზე სა­ერ­თოდ არ მი­ფიქ­რია.

რომ ჩავფრინ­დი, იმ ღა­მეს ძა­ლი­ან უც­ნა­უ­რი სიზ­მა­რი ვნა­ხე - რა­ღაც დიდი სი­მაღ­ლი­დან გად­მოვ­ვარ­დი, წყალ­ში ჩავ­ვარ­დი და ვერ ამო­ვი­სუნ­თქე... რო­გორც მერე გა­ვი­გე, ერეკ­ლე მაგ პე­რი­ოდ­ში გარ­დაც­ვლი­ლა. ამ სიზ­მარ­მა გა­მაღ­ვი­ძა... სა­ათს დავ­ხე­დე და 4 იყო.

დი­ლით ერეკ­ლეს მივ­წე­რე და არ მი­პა­სუ­ხა, არც ლა­ლიმ (ლალი ბა­დუ­რაშ­ვი­ლი ნი­ნის ბე­ბია - ავტ.). მერე დე­და­ჩემს, ეკას და­ვუ­რე­კე, სიმ­შვი­დეა-მეთ­ქი? ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად მი­პა­სუ­ხა, მაგ­რამ გული კარ­გს მა­ინც არ მიგ­რძნობ­და და მა­მა­ჩემ­თან გა­დავ­რე­კე. ტე­ლე­ფო­ნი ჩვენ­მა ნა­თე­სავ­მა აიღო (ლა­ლის დის ქმარ­მა). მივ­ხვდი, რა­ღაც ცუდი ხდე­ბო­და. მაგ პე­რი­ოდ­ში ლა­ლიც უკვე ცუ­დად იყო, კიბო ჰქონ­და და ამი­ტომ, პირ­და­პირ ვკი­თხე - რო­მე­ლი-მეთ­ქი? - ერე­კეო. ამის გა­გე­ბა ჩემ­თვის სა­ში­ნე­ლი რამ აღ­მოჩ­ნდა - ისე­თი შოკი მი­ვი­ღე, რომ იმის მერე არა­ფე­რი მახ­სოვს... იმ ღა­მეს ბი­ლე­თე­ბი არ იყო და მე­ო­რე დღეს გა­მოვფრინ­დი... გააგრძელეთ კითხვა