"რაღაც მომენტში, როგორც გუჯას ბიჭს, ანგარიშს მიწევდნენ, თუმცა სირთულეები მქონდა... მეუღლე დამეხმარა ძველი ლადო ბურდულის გადარჩენაში" - "იმპერატორის" მეამბოხე ცხოვრება 90-იანებიდან დღემდე - კვირის პალიტრა

"რაღაც მომენტში, როგორც გუჯას ბიჭს, ანგარიშს მიწევდნენ, თუმცა სირთულეები მქონდა... მეუღლე დამეხმარა ძველი ლადო ბურდულის გადარჩენაში" - "იმპერატორის" მეამბოხე ცხოვრება 90-იანებიდან დღემდე

"მე ჩემს შე­მოქ­მე­დე­ბას ვა­კე­თებ და თუ მო­უს­მენ, მიხ­ვდე­ბი, რომ ის მარ­თლა "იმ­პე­რი­ას“ ჰგავს. ლა­მა­ზია, ფე­რა­დი - ყვე­ლა­ფერს შე­მოქ­მე­დე­ბი­თად ვუ­ყუ­რებ. თუ ვინ­მეს ის არ ეს­მის, მას ვე­რა­ფერს გა­ა­გე­ბი­ნებ. როცა ვერ ხე­დავს, ეს მისი პი­რა­დი პრობ­ლე­მაა, რა­შიც ვერ ჩა­ვე­რე­ვი,“ - გვე­უბ­ნე­ბა მუ­სი­კო­სი, ქარ­თუ­ლი რო­კი­სა და ალ­ტერ­ნა­ტი­უ­ლი მუ­სი­კა-მოძ­რა­ო­ბის ავ­ტო­რი, მსა­ხი­ო­ბი, ლადო ბურ­დუ­ლი - იმ­პე­რა­ტო­რი.

ამ­ბობს, რომ სა­ინ­ტერ­სო და არც ისე მარ­ტი­ვი გზა გა­ი­ა­რა, თუმ­ცა სულ ქმნი­და და დღე­საც აქ­ტი­უ­რად მუ­შა­ობს. წლე­ბის გა­და­სა­ხე­დი­დან კი ბევ­რი რამ გა­და­ა­ფა­სა...

ის AMBEBI.GE-ს სტუ­მა­რია და თა­ვი­სი ცხოვ­რე­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ვან მო­მენ­ტებს იხ­სე­ნებს.

- რომ არ და­ბა­დე­ბუ­ლი­ყა­ვით ოჯახ­ში, რო­მელ­შიც და­ი­ბა­დეთ, იქ­ნე­ბო­დით ისე­თი, რო­გო­რიც ხართ?

- რა თქმა უნდა, არა. ჯერ ზო­დი­ა­ქოს და გა­რე­მოს აქვს მნიშ­ვნე­ლო­ბა და მით უფრო ოჯახს. ადა­მი­ა­ნი დიდ დროს ოჯახ­თან ერ­თად ატა­რებს, იქ იზ­რდე­ბა და პი­როვ­ნე­ბად იქ ყა­ლიბ­დე­ბა. ბავ­შვო­ბი­დან ამ ცხოვ­რე­ბა­ში მო­მაქვს მთა­ვა­რი ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბი - ოჯა­ხი, სამ­შობ­ლო, უფა­ლი და ამ ყვე­ლაფ­რის ერ­თგუ­ლე­ბა.

- ხართ მუ­სი­კო­სი, მუ­სი­კის ავ­ტო­რი, მსა­ხი­ო­ბი, "იმ­პე­რა­ტო­რი" - რე­ა­ლუ­რად ვინ ხართ?

- ვფიქ­რობ, რომ არ­ტის­ტი, რო­მე­ლიც თა­ვი­სე­ბურ სამ­ყა­როს ქმნის, რო­მელ­საც ლადო ბურ­დუ­ლის შე­მოქ­მე­დე­ბა ჰქვია, სა­დაც ჩემს თავს იმ­პე­რა­ტო­რად მი­ვიჩ­ნევ. ჩემი "იმ­პე­რია" ჩემი შე­მოქ­მე­დე­ბაა.

- ვი­საც არ ეს­მის, რომ იმ­პე­რა­ტო­რი თქვე­ნი, რო­გორც ხე­ლო­ვა­ნის სა­ხე­ლია, არ ცდი­ლობთ მათ­თვის ამ კუ­თხით რა­ი­მეს ახ­სნას?

- ნა­ხე­ვარ ცხოვ­რე­ბა­ზე მეტი რა­ღაც ახ­სნებ­ში გა­ვა­ტა­რე. 50 წლის რომ გავ­ხდი, მივ­ხვდი, რომ არ შე­იძ­ლე­ბა ადა­მი­ა­ნებს ყვე­ლა­ფე­რი დე­ტა­ლებ­ში აუხ­სნა. რაც მთა­ვა­რია, ზოგ­ჯერ ვერც იგებ­დნენ. ამი­ტომ ჯო­ბია, ჩემი საქ­მე გა­ვა­კე­თო და ახ­სნას თავი და­ვა­ნე­ბო... მერე ზოგს მუდ­მი­ვად კი­თხვის დას­მის პო­ზი­ცი­ა­ში ყოფ­ნა უყ­ვარს. ასე­თი ჩა­საფ­რე­ბუ­ლი ტიპი ჩემ­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლია... მის­თვის არ მცა­ლია - შე­მოქ­მე­დე­ბას, ოჯახს, შვი­ლებს უნდა მივ­ხე­დო, ჩემი პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბა მაქვს და ვი­ღა­ცე­ბის ინ­ტრი­გა­ნულ კი­თხვებს არ ვუ­პა­სუ­ხებ... (გააგრძელეთ კითხვა)