"ირაკლის სიმამაცეზე ოჯახში ნახევარიც არ გვცოდნია... ცოლ-შვილი მაინც დაეტოვებინა" - როგორ დაიღუპა 25 წლის ქართველი გამნაღმველი უკრაინაში - კვირის პალიტრა

უკ­რა­ი­ნა­ში კი­დევ ერთი ქარ­თვე­ლი მებ­რძო­ლი, 25 წლის ირაკ­ლი ქურ­ცი­კი­ძე და­ი­ღუ­პა. სიმ­ტკი­ცის, პატ­რი­ო­ტიზ­მის და სი­მა­მა­ცის სიმ­ბო­ლო - ასე აფა­სებს ახალ­გაზ­რდა კაცს მი­სი­ვე თა­ნამ­ბრძო­ლი, ლაშა შერ­გე­ლაშ­ვი­ლი.

"სა­უ­კე­თე­სო იყო სა­უ­კე­თე­სო­თა შო­რის, ის ჩემი, ჩვე­ნი, სა­ქარ­თვე­ლოს იმე­დი და მო­მა­ვა­ლი იყო. პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი მხო­ლოდ ცოდ­ნას არ ნიშ­ნავს, ეს პირ­ველ რიგ­ში, ახ­ლის სწავ­ლის უნა­რია. სწო­რედ ასე­თი იყო ირაკ­ლი. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ სამ­ხედ­რო აკა­დე­მია ჰქონ­და დამ­თავ­რე­ბუ­ლი და პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი იყო, ის მუდ­მი­ვად ცდი­ლობ­და ახ­ლის სწავ­ლას, გან­ვი­თა­რე­ბას, რა­საც იყე­ნებ­და საბ­რძო­ლო მოქ­მე­დე­ბე­ბის დროს. მე ამ ცოდ­ნას და გა­მოც­დი­ლე­ბას სა­ქარ­თვე­ლოს გა­მარ­ჯვე­ბის­თვის გა­მო­ვი­ყე­ნე­ბო, - ხში­რად იმე­ო­რებ­და... 7 დაჭ­რი­ლი გა­მო­იყ­ვა­ნა ფრონ­ტის ხა­ზი­დან, ერთი მათ­გა­ნი 2 კი­ლო­მეტ­რი ზურ­გით ატა­რა და თან "შენ ხარ ვე­ნა­ხი“ ღი­ღი­ნებ­და. არც კი ვიცი, რო­გორ და­გემ­შვი­დო­ბო“, - წერს ლაშა შერ­გე­ლაშ­ვი­ლი სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში.

თა­ნა­მებ­რძო­ლე­ბის ცნო­ბით, ირაკ­ლი 11 ნო­ემ­ბერს, და­ვა­ლე­ბა­ზე ყოფ­ნის დროს და­ი­ღუ­პა - მას ჭურ­ვის ნამ­სხვრე­ვი მოხ­ვდა თავ­ში. უფრო მეტს მის შე­სა­ხებ ირაკ­ლის სიძე ირაკ­ლი ბე­რა­ძე გვი­ამ­ბობს:

- ირაკ­ლი პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი სამ­ხედ­რო, გამ­ნაღმვე­ლი იყო. გო­რის სამ­ხედ­რო აკა­დე­მია და­ამ­თავ­რა და ინ­სტრუქ­ტო­რად გა­აგ­რძე­ლა. მუ­შა­ობ­და ვარ­კე­თი­ლის სამ­ხედ­რო პო­ლი­გონ­ზე, ვა­ზი­ან­ში, გორ­ში. ოთხი ენა იცო­და - რუ­სუ­ლი, ინ­გლი­სუ­რი, გერ­მა­ნუ­ლი, უკ­რა­ი­ნუ­ლი. არა­ერ­თი ჯილ­დო და სი­გე­ლი აქვს მი­ღე­ბუ­ლი. თა­ვი­სი საქ­მის ძა­ლი­ან მა­გა­რი მცოდ­ნე იყო. მხო­ლოდ გა­ნაღმვა კი არა, ასა­ფეთ­ქე­ბე­ლი სა­შუ­ა­ლე­ბე­ბის შექ­მნაც შე­ეძ­ლო. უკ­რა­ი­ნა­ში ომი რომ და­ი­წყო, თქვა, რომ წას­ვლა უნ­დო­და. ამას იმი­ტომ ვა­კე­თებ, რომ რაც შე­იძ­ლე­ბა მეტი გა­მოც­დი­ლე­ბა შე­ვი­ძი­ნო და შემ­დეგ ეს ცოდ­ნა ჩემს ქვე­ყა­ნას მო­ვახ­მა­როო. ოჯა­ხის წევ­რე­ბი, ნა­თე­სა­ვე­ბი, მე­გობ­რე­ბი ყვე­ლა ვცდი­ლობ­დით გა­დაგ­ვერ­წმუ­ნე­ბი­ნა, მაგ­რამ ვე­რაფ­რით გავ­ხდით. სა­ბუ­თე­ბის და­მალ­ვა და­ვი­წყეთ, ვი­თომ იკარ­გე­ბო­და... ყვე­ლა­ფე­რი თა­ვი­დან გა­ა­კე­თა და წა­ვი­და. 2022 წლის მა­ის­ში უკვე უკ­რა­ი­ნის თავ­დაც­ვის სა­მი­ნის­ტროს დაზ­ვერ­ვის მთა­ვა­რი სამ­მარ­თვე­ლოს ერთ-ერთ და­ნა­ყოფ­ში ირი­ცხე­ბო­და. პირ­ვე­ლი ეტა­პი მშვი­დო­ბი­ა­ნად მო­ი­ა­რა, აგ­ვის­ტო­ში ერთი თვით იყო ჩა­მო­სუ­ლი და მა­გის ტე­ლე­ფო­ნი არ გა­ჩე­რე­ბუ­ლა - ურე­კავ­დნენ და სულ რა­ღა­ცას ეკი­თხე­ბოდ­ნენ. მის სი­მა­მა­ცე­ზე ოჯახ­ში ნა­ხე­ვა­რიც არ გვცოდ­ნია... ახლა ნელ-ნელა ვი­გებთ ყვე­ლა­ფერს. (გააგრძელეთ კითხვა)