რატომ იწუნებენ "ჩაკრულოს" ტექსტს კრიტიკოსები და რას პასუხობს მათ დათო ცინცაძე?
"საზოგადოებრივი მაუწყებლის" გადაცემა "რანინა", შეიძლება ითქვას, რომ ჩვენს სატელევიზიო სივრცეში ერთ-ერთი გამორჩეული მუსიკალური პროექტია, რომელიც ერთი მხრივ, საზოგადოებას აცნობს უნიჭიერეს ბავშვებს, მეორე მხრივ კი მათ გემოვნების ჩამოყალიბებასა და წარმატების მიღწევაში ეხმარება. თუმცა ერთ-ერთ ბოლო გადაცემაში ბავშვების შესრულებული "ჩაკრულო" რატომღაც განსჯის საგნად იქცა. საყოველთაოდ ცნობილი ტექსტი, რომელიც საქართველოს თითოეულმა მოქალაქემ იცის, რატომღაც ზოგიერთებისთვის მიუღებელი აღმოჩნდა, განსაკუთრებით, ხელისუფლების მხარდამჭერთათვის.
მაგალითად, ჟურნალისტი, პროფესორი იოსებ ჭუმბურიძე, რომელიც საქართველოს კულტურის, სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტროში მუშაობს, წერს:
"ძალიან მნიშვნელოვანი საკითხი დასვა ლიტერატორმა და მთარგმნელმა პაატა ჩხეიძემ. ქართული /მსოფლიო პილიფონიის /მრავალხმიანობის აღიარებული შედევრის - "ჩაკრულოს" ტექსტს შეეხება.***ამის შესახებ დაწერილიც ბევრია, მაგრამ მე იმას ვიტყვი, რაც უშუალოდ ანზორ ერქომაიშვილისგან მომისმენია:
"უცხოეთში ხშირად მეკითხებიან, - რაზეა ეს სიმღერა, განსაკუთრებული ინტერესი აქვთ პირველი სტროფის მიმართ. ვუხსნი, რომ ეს სუფრული და პატრიოტული სიმღერაა, მაგრამ როცა პირველი სტროფის შინაარსს შეიტყობენ, გაკვირვებულნი რჩებიან. არ ესმით, დღეს რატომ უნდა ჩავუხტეთ მუხრან-ბატონს და თავს ბანი რატომ უნდა დავანგრიოთ. სხვათა შორის, შემთხვევითი არ არის, რომ კომუნისტურ ეპოქაში, ამ სიმღერას "რევოლუციონურს" უწოდებდნენ, ანუ ეს სტროფი იმ ეპოქაში ჩამატებული ჩანს. ამას გვაფიქრებინებს ის ფაქტიც, რომ მას ლოგიკური ბმა არა აქვს მომდევნო სტროფთან:
"ხმალო, ხევსურეთს ნაჭედო"...***]
ვფიქრობ, საკმარისია იმის ასახსნელად, თუ რატომ შეიქმნა, ანსამბლ "რუსთავისთვის", ამ სიმღერის ტექსტის ახალი ვერსია:
"მცხეთას დარისხდნენ ზარები, მოსვლასა ხმობენ მტრისასა, ამაჰყვა არაგვს ძახილი, მუხლს ვინ შაიბამს მგლისასა. სამჯერ ვარ დაბადებული,მონათლულიც ვარ სამჯერა, ერთხელ სიკვდილი რას მიზამს,ერთხელ სიკვდილის არ მჯერა"...***და რა ლოგიკურად ებმის:"ხმალო, ხევსურეთს ნაჭედო, თელავში თუშმა დაგფერა, მეფე ერეკლემ გაკურთხა, საომრად ჯვარი დაგწერა"...**
*და მთავარი:
თუ მართლა გულწრფელად ვეთაყვანებით ქართული ხალხური სიმღერის შემგროვებელსა და გადამრჩენელს, თუ მართლა გვესმის ანზორ ერქომაიშვილის ფასი, მაშინ ყველა ანსამბლმა "ჩაკრულოს" ამ ტექსტს უნდა მიანიჭოს უპირატესობა.
***ამის აუცილებლობა განსაკუთრებით გამოჩნდა ახლახან, როცა "რანინას" ნორჩმა მომღერლებმა შეასრულეს. მათ, ცხადია, ჯერ გააზრებული არა აქვთ მისი შინაარსი, ჯერ არ ებადებათ კითხვა: რატომ უნდა ჩაუხტნენ მუხრან-ბატონს?! მაგრამ ამას, ორიოდე წლის შემდეგ, აუცილებლად იკითხავენ. აღარაფერს ვიტყვი მომდევნო სტრიქონებზე, მაგალითად, ასეთზე: "ფქვილი ვერ დავდგი გოდრითა"...პოლიფონიურ შედევრს ტექსტიც შესაფერისი უნდა ჰქონდეს, მით უფრო, რომ ქართული პოეზია (მათ შორის ხალხური) განსაცვიფრებელი შედევრებითაა სავსე".
ამ კრიტიკას ვრცლად პასუხობს ანსამბლ "შავნაბადას" ხელმძღვანელი დათო ცინცაძე:
"ბატონო Ioseb Chumburidze, ასეთ დაძაბულ ვითარებაში, უძილო ღამეების ფონზე, ბავშვების "საკრიტიკოდ" რომ მოიცალეთ, არაა კარგი ამბავი! მაგრამ, ისევ ამ ბავშვბის ინტერესებისთვის - რომ გაიზრდებიან უნდა იცოდნენ სიმართლე, და ამიტომ გპასუხობთ.
სანამ პასუხზე გადავალ, მინდა მადლობა გითხრათ, რომ თქვენ პოსტში ნახსენები "უთავმოყვარეო ანსამბლის კონტექსტი" ჩემი თქვენთან განხორციელებული სატელეფონო ზარის შემდეგ დააკორექტირეთ.
ბატონო იოსებ, არ ვიცი როგორ მოვიხსენო თქვენი ეს წერილი. კრიტიკაა, პოსტია, ემოციაა, იდეაა, თუ სხვა რამ? გააგრძელეთ კითხვა