პოლ ოსტერის "ნიუიორკული ტრილოგია" - დროა გაიცნოთ ეს ნიუ-იორკელი იდუმალთმეტყველი - კვირის პალიტრა

პოლ ოსტერის "ნიუიორკული ტრილოგია" - დროა გაიცნოთ ეს ნიუ-იორკელი იდუმალთმეტყველი

პოლ ოს­ტე­რის „ნი­უ­ი­ორ­კუ­ლი ტრი­ლო­გია“ არ არის მხო­ლოდ წიგ­ნი, ის არის პორ­ტა­ლი ნიუ-იორ­კის ცხოვ­რე­ბის იდუ­მალ სამ­ყა­რო­ში, რო­მე­ლიც გამ­სჭვა­ლუ­ლია სა­ი­დუმ­ლო­ე­ბი­თა და ფი­ლო­სო­ფი­ით. სამი რო­მა­ნი, გა­ერ­თი­ა­ნე­ბუ­ლი სა­ერ­თო პერ­სო­ნა­ჟე­ბი­თა და ატ­მოს­ფე­რო­თი, მო­თხრო­ბი­ლია პირ­ველ პირ­ში და ქა­ო­სურ მეტ­რო­პო­ლი­ა­ში სა­კუ­თა­რი თა­ვის, მიზ­ნი­სა და ად­გი­ლის ძი­ე­ბა­ზე გვიყ­ვე­ბა.

პოლ ოს­ტე­რის წე­რის სტი­ლი

მომ­ხიბ­ვლე­ლი სი­მარ­ტი­ვე: ოს­ტე­რი ოს­ტა­ტუ­რად იყე­ნებს მარ­ტივ, მაგ­რამ ექ­სპრე­სი­ულ ენას, რათა შექ­მნას ინ­ტი­მუ­რი ატ­მოს­ფე­რო და მი­ი­ზი­დოს მკი­თხვე­ლი სი­უ­ჟეტ­ში.

დროს­თან თა­მა­ში: რო­მა­ნებ­ში ქრო­ნო­ლო­გია არაწრფი­ვია, მოვ­ლე­ნე­ბი ერ­თმა­ნეთ­ში ირე­ვა და მე­ორ­დე­ბა, რაც ქმნის რე­ა­ლო­ბის სი­სუს­ტის გან­ცდას.

მი­ნიშ­ნე­ბე­ბი: ოს­ტე­რის ტექ­სტე­ბი სავ­სეა ფა­რუ­ლი მნიშ­ვნე­ლო­ბე­ბით, სიმ­ბო­ლო­ე­ბი­თა და თავ­სა­ტე­ხე­ბით, რომ­ლე­ბიც სა­ჭი­რო­ე­ბენ მკი­თხვე­ლის­გან ფრთხილ წა­კი­თხვას და ფიქ­რს.

ფი­ლო­სო­ფი­უ­რი ელე­მენ­ტე­ბი: რო­მა­ნე­ბი ბა­დებს ღრმა კი­თხვებს სი­ცო­ცხლის, სიკ­ვდი­ლის, ვი­ნა­ო­ბის, შან­სი­სა და ბე­დის შე­სა­ხებ.

ფა­ბუ­ლა

სი­უ­ჟე­ტი ეხე­ბა 1980-იან წლებ­ში ნიუ-იორკში მცხოვ­რებ სამ ახალ­გაზ­რდას. თი­თო­ე­უ­ლი მათ­გა­ნი ეძებს თა­ვის ად­გილს ცხოვ­რე­ბა­ში, ცდი­ლობს შე­იც­ნოს სა­კუ­თა­რი თავი და და­ამ­ყა­როს ურ­თი­ერ­თო­ბა გარე სამ­ყა­როს­თან. მათი გზე­ბი იკ­ვე­თე­ბა და მათი ცხოვ­რე­ბა ბე­დის რთულ ცეკ­ვა­ში ექ­ცე­ვა. იდუ­მა­ლე­ბა და დე­ტექ­ტი­უ­რი ინ­ტრი­გა მო­ი­ცავს თი­თო­ე­ულ რო­მანს. პოლი - მწე­რა­ლი, რო­მე­ლიც შე­პყრო­ბი­ლია და­კარ­გუ­ლი მე­გობ­რის ძებ­ნით; ზიგი - უიღ­ბლო მუ­სი­კო­სი, რო­მე­ლიც ცდი­ლობს თა­ვი­სი წარ­მო­მავ­ლო­ბის სა­ი­დუმ­ლოს ამოხ­სნას და ჩარლზ რი­ჩარდსი - მარ­ტო­ხე­ლა ბიბ­ლი­ო­თე­კა­რი, რო­მე­ლიც იდუ­მალ ხელ­ნა­წერს შე­ე­ჩე­ხე­ბა. სა­მი­ვე გმი­რი გა­ურ­კვევ­ლო­ბის ბუ­რუს­ში ტრი­ა­ლე­ბენ და იმ კი­თხვებ­ზე ეძე­ბენ პა­სუ­ხებს, რომ­ლე­ბიც მოს­ვე­ნე­ბას არ აძ­ლე­ვენ.

პოლ ოს­ტე­რი ოს­ტა­ტუ­რად ტო­ვებს მკი­თხველს ემო­ცი­ებ­ში, იტყუ­ებს ახალ სა­ი­დუმ­ლო­ე­ბებ­ში, დახ­ვე­წი­ლად ხა­ტავს თა­ვი­სი პერ­სო­ნა­ჟე­ბის ში­ნა­გან სამ­ყა­როს, მათ გა­მოც­დი­ლე­ბას, ში­შებ­სა და იმე­დებს. ავ­ტო­რი ოს­ტა­ტუ­რად გად­მოს­ცემს მეტ­რო­პო­ლი­ის უნი­კა­ლურ ატ­მოს­ფე­როს, მის კონ­ტრას­ტებს, სი­ლა­მა­ზე­სა და ქა­ოსს. "ნიუ-იორ­კის ტრი­ლო­გია" არ არის მხო­ლოდ წიგ­ნი, ეს არის და­უ­ვი­წყა­რი მოგ­ზა­უ­რო­ბა ნიუ-იორ­კის სა­ი­დუმ­ლო სამ­ყა­რო­ში.

პოლ ოს­ტე­რის „ნი­უ­ი­ორ­კუ­ლი ტრი­ლო­გია“ სამ რო­მანს: „შუ­შის ქა­ლა­ქი“, „აჩ­რდი­ლე­ბი“ და „და­კე­ტი­ლი ოთა­ხი" აერ­თი­ა­ნებს. ის მე­ო­ცე სა­უ­კუ­ნის 80-იან წლებ­ში და­ი­წე­რა. თი­თო­ე­უ­ლი, ერთი შე­ხედ­ვით, და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი რო­მა­ნია, თუმ­ცა ამ­ბი­დან ამ­ბავ­ში ნაც­ნო­ბი სი­უ­ჟე­ტე­ბი, ად­გი­ლე­ბი, ლი­ტე­რა­ტუ­რუ­ლი სა­ხე­ე­ბი და მის­ტი­კა დაგ­ვყვე­ბა, რაც ნა­წარ­მო­ებს ერ­თგვა­რი იდუ­მა­ლე­ბით მო­სავს და მკი­თხველს უფრო და უფრო მეტ კი­თხვას უჩენს. ტრი­ლო­გია, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ ნა­ხევ­რად დე­ტექ­ტი­ვია, თუმ­ცა „მარ­ტო­ო­ბის გა­მომ­გო­ნე­ბე­ლი“ ოს­ტე­რი სი­უ­ჟე­ტებს ისე ავი­თა­რებს, რომ თხრო­ბა დე­ტექ­ტი­ვის­გან სრუ­ლი­ად გან­სხვა­ვე­ბულ სივ­რცე­სა და გან­ზო­მი­ლე­ბა­ში ინაც­ვლებს. ამი­ტომ ძნე­ლია ზღვრის დად­გე­ნა გა­მო­გო­ნილ­სა და სი­ნამ­დვი­ლეს, პერ­სო­ნაჟ­თა რე­ა­ლუ­რო­ბა­სა და აჩ­რდი­ლებს შო­რის.

ეს გახ­ლავთ მწე­რა­ლი, რომ­ლის შე­მოქ­მე­დე­ბის­თვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბე­ლია ეგ­ზის­ტენ­ცი­ა­ლუ­რი თე­მე­ბი, აბ­სურ­დი და პი­როვ­ნუ­ლი იდენ­ტო­ბის ძი­ე­ბის სა­კი­თხი. კო­ლუმ­ბი­ის უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ბა­კა­ლავ­რი­სა და მა­გის­ტრის ხა­რის­ხე­ბის მო­პო­ვე­ბის შემ­დეგ ოს­ტე­რი პა­რიზ­ში გა­და­ვი­და, სა­დაც ფრან­გუ­ლი წიგ­ნე­ბის თარ­გმნით ირ­ჩენ­და თავს. აშშ-ში იგი 1974 წელს დაბ­რუნ­და, რის შემ­დე­გაც ლექ­სე­ბის, ესე­ე­ბის, რო­მა­ნე­ბის და ფრან­გი მწერ­ლე­ბის, მათ შო­რის სტე­ფან მა­ლარ­მეს, თარ­გმა­ნე­ბის გა­მოქ­ვეყ­ნე­ბა და­ი­წყო. მა­მის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შემ­დეგ მემ­კვიდ­რე­ო­ბით მი­ღე­ბულ­მა ქო­ნე­ბამ მას სა­შუ­ა­ლე­ბა მის­ცა, შე­ე­წყვი­ტა მთარ­გმნე­ლო­ბი­თი საქ­მი­ა­ნო­ბა და მთე­ლი თა­ვი­სი დრო მწერ­ლო­ბის­თვის და­ეთ­მო.

მწერ­ლის შე­მოქ­მე­დე­ბა­ში ხში­რად ვხვდე­ბით თე­მებს: ას­კე­ტურ ცხოვ­რე­ბა­ზე, გარ­და­უ­ვალ კა­ტას­ტრო­ფის გან­ცდა­ზე, დამ­თხვე­ვებ­ზე, წა­რუ­მა­ტებ­ლო­ბა­ზე, ემ­პა­თი­ის უნა­რის და­კარ­გვა­ზე, ამე­რი­კულ ის­ტო­რი­ა­სა და ამე­რი­კულ სივ­რცე­ზე. ოს­ტერს თა­ვის წიგ­ნებ­ში ცენ­ტრა­ლურ პერ­სო­ნა­ჟად ხში­რად გა­მოჰ­ყავს აკ­ვი­ა­ტე­ბით შე­პყრო­ბი­ლი მწე­რა­ლი, ასე­ვე მის ტექ­სტებ­ში ხში­რად ვხვდე­ბით პერ­სო­ნა­ჟებს, რომ­ლე­ბიც დი­დძალ ქო­ნე­ბას ფლო­ბენ, თუმ­ცა თან­და­თა­ნო­ბით კარ­გა­ვენ მას.

„ნი­უ­ი­ორ­კუ­ლი ტრი­ლო­გია“ არის მათ­თვის, ვი­საც უყ­ვარს:

ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლუ­რი პრო­ზა, ვი­საც სურს ნიუ-იორ­კის შიგ­ნი­დან გაც­ნო­ბა. წიგ­ნი არის ყვე­ლას­თვის, ვინც ეძებს პა­სუ­ხებს კი­თხვებ­ზე, ცხოვ­რე­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ბის შე­სა­ხებ.

წა­ი­კი­თხეთ ნიუ-იორ­კის ტრი­ლო­გია და ჩა­ი­ძი­რეთ სამ­ყა­რო­ში, სა­დაც რე­ა­ლო­ბა და ფან­ტას­ტი­კა ერ­თმა­ნეთ­ში ირე­ვა და სა­ი­დუმ­ლო ყო­ველ­თვის შენს გვერ­დი­თაა.

სამი, სხვა­დას­ხვა დროს და­წე­რი­ლი რო­მა­ნის კრე­ბუ­ლი 1987 წლი­დან მო­ყო­ლე­ბუ­ლი, ერთ წიგ­ნად გა­მო­ი­ცე­მა. წიგ­ნი ქარ­თულ ენა­ზე ახ­ლა­ხან, გა­მომ­ცემ­ლო­ბა პა­ლიტ­რა L-მა, სე­რი­ის - „კი­დევ 15 წიგ­ნი, რო­მე­ლიც უნდა წა­ი­კი­თხო“ ფარ­გლებ­ში გა­მოს­ცა.

შე­გახ­სე­ნებთ, რომ პრო­ექ­ტის შექ­მნის იდეა ახა­ლი მკი­თხვე­ლის ინ­ტე­რე­სე­ბის გა­მო­სავ­ლე­ნად და სა­ინ­ტე­რე­სო სე­რი­ის შე­საქ­მნე­ლად და­ი­ბა­და. სე­რი­ის ფარ­გლებ­ში უკვე გა­მო­სუ­ლია: ანე ფრან­კის „უკა­ნა სახ­ლი, დღი­უ­რი წე­რი­ლე­ბის სა­ხით“; მარ­გა­რეტ ეტ­ვუ­დის „მხევ­ლის წიგ­ნი“; ალექ­სან­დრე დი­უ­მას „ქალი ხა­ვერ­დის ყელ­სა­ბა­მით“; კა­ზუო იში­გუ­რუს „არა­სო­დეს გა­მიშ­ვა“. პოლ ოს­ტე­რის „ნი­უ­ი­ორ­კუ­ლი ტრი­ლო­გია“ სე­რი­ის მე­ხუ­თე წიგ­ნია.

ახა­ლი სე­რი­ის „კი­დევ 15 წიგ­ნი, რო­მე­ლიც ერთხელ მა­ინც უნდა წა­ი­კი­თხო“ შექ­მნის პრო­ცე­სი ისევ მიმ­დი­ნა­რე­ობს, გა­მო­ცე­მებს კი მკი­თხვე­ლი სულ მალე იხი­ლავს.

R