"10 ათასი დამიჯდა ტორტი" - როგორ დაიგეგმა ზღაპრული ქორწილი, რომელიც სოციალურ ქსელში განხილვის საგანი გახდა - კვირის პალიტრა

მეგი ირე­მა­ძემ და გიგა გო­რა­ძემ, ბა­თუმ­ში, ზღვის­პი­რა ქა­ლაქ­ში და­უ­ვი­წყა­რი 500-კა­ცი­ა­ნი ქორ­წი­ლი გა­და­ი­ხა­დეს. შთამ­ბეჭ­და­ვი ღო­ნის­ძი­ე­ბა გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი სი­ლა­მა­ზის ტორ­ტით გა­მო­ირ­ჩე­ო­და – 16 სარ­თუ­ლი­ა­ნი ტორ­ტი, რო­მე­ლიც პრო­ფე­სი­ო­ნალ­მა კონ­დი­ტერ­მა ერთი კვი­რის გან­მავ­ლო­ბა­ში გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი სი­ზუს­ტით და­ამ­ზა­და, სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში გან­ხილ­ვის თე­მად იქცა.

ქორ­წი­ლი 19 სექ­ტემ­ბერს, ბა­თუმ­ში „რე­ნე­სან­სში“ შედ­გა. კონ­დი­ტერ ლუ­ი­ზა ვარ­შა­ნი­ძის შრო­მა­ზე კი დღეს მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო სა­უბ­რობ­და, რო­დე­საც სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში 16 სარ­თუ­ლი­ა­ნი ტორ­ტის ფოტო გავ­რცელ­და, რო­მე­ლიც 800 ადა­მი­ან­ზე იყო გათ­ვლი­ლი. სა­ქორ­წი­ნო მოგ­ზა­უ­რო­ბი­დან დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლი მეგი გვიყ­ვე­ბა, რო­გორ აის­რუ­ლა ბავ­შვო­ბის ოც­ნე­ბა, რომ ქორ­წილ­ში ყვე­ლა­ზე დიდი ტორ­ტი ჰქონ­და...

- მეგი, მეგი თქვენ­ზე მოგ­ვი­ყე­ვით. სად ცხოვ­რობთ პრო­ფე­სი­ით ვინ ხართ. მო­მა­ვა­ლი მე­უღ­ლე რო­გორ გა­ი­ცა­ნით?

- მე ვარ მეგი, ბა­თუმ­ში ვცხოვ­რობ, პრო­ფე­სი­ით მზა­რე­უ­ლი ვარ, ჩემი მე­უღ­ლეც მზა­რე­უ­ლია. გიგა სხვა­თა შო­რის ფე­ის­ბუქ­ზე გა­ვი­ცა­ნი. აი, კო­ვი­დო­ბის პე­რი­ოდ­ში 4 წლის წინ. 4 წელი და 3 თვე ვი­ყა­ვით შეყ­ვა­რე­ბუ­ლე­ბი და ბო­ლოს ჩვე­ნი სიყ­ვა­რუ­ლი ქორ­წი­ლით და­ვაგ­ვირ­გვი­ნეთ.

რო­გორც ვხვდე­ბი ეს იყო თქვე­ნი ოც­ნე­ბის ქორ­წი­ლი, რო­გორ და­გეგ­მეთ, ტორ­ტის იდეა რო­გორ მო­გი­ვი­დათ?

- ბევ­რი ფიქ­რი არ დამ­ჭირ­და. ქორ­წი­ლი საკ­მა­ოდ სადა იყო თეთრ და ღია ვარ­დის­ფერ ფე­რებ­ში, მაგ­რამ, აი, ტორ­ტი და კაბა მინ­დო­და უზარ­მა­ზა­რი მქო­ნო­და. კა­ბას რა­საც მო­ვე­რიე, ის ჩა­ვიც­ვი. „მონ­პარ­ში“ შე­ვი­ძი­ნე და ძა­ლი­ან კმა­ყო­ფი­ლი ვარ. საკ­მა­ოდ დი­დიც და მძი­მეც, მაგ­რამ ტორ­ტს რაც შე­ე­ხე­ბა, ვი­ცო­დი, რომ მინ­დო­და ძა­ლი­ან დიდი ყო­ფი­ლი­ყო. თა­ვად ვხა­ზავ­დი, ვხა­ტავ­დი... ბო­ლოს სადა დი­ზა­ი­ნი შე­ვარ­ჩიე. მიყ­ვარს პეპ­ლე­ბი და სა­ბო­ლო­ოდ 16 სარ­თულ­ზე გავ­ჩერ­დით, რად­გან მე­ტის სა­შუ­ა­ლე­ბა სა­ქორ­წი­ნო დარ­ბა­ზის ჭერ­მა არ მოგ­ვცა. 3,80 მეტ­რი იყო. აუ­ცი­ლებ­ლად მინ­და ვი­სა­უბ­რო კონ­დი­ტერ ლუ­ი­ზა ვარ­შა­ნი­ძე­ზე, რო­მე­ლიც 1 კვი­რა ამ­ზა­დებ­და და ბოლო 3 დღე და ღამე ვა­წყობ­დით მე, კონ­დი­ტე­რი და დე­და­ჩე­მი.

რო­გორც ვხვდე­ბი ეს იყო თქვე­ნი ოც­ნე­ბის ქორ­წი­ლი, რო­გორ და­გეგ­მეთ, ტორ­ტის იდეა რო­გორ მო­გი­ვი­დათ?

- ბევ­რი ფიქ­რი არ დამ­ჭირ­და. ქორ­წი­ლი საკ­მა­ოდ სადა იყო თეთრ და ღია ვარ­დის­ფერ ფე­რებ­ში, მაგ­რამ, აი, ტორ­ტი და კაბა მინ­დო­და უზარ­მა­ზა­რი მქო­ნო­და. კა­ბას რა­საც მო­ვე­რიე, ის ჩა­ვიც­ვი. „მონ­პარ­ში“ შე­ვი­ძი­ნე და ძა­ლი­ან კმა­ყო­ფი­ლი ვარ. საკ­მა­ოდ დი­დიც და მძი­მეც, მაგ­რამ ტორ­ტს რაც შე­ე­ხე­ბა, ვი­ცო­დი, რომ მინ­დო­და ძა­ლი­ან დიდი ყო­ფი­ლი­ყო. თა­ვად ვხა­ზავ­დი, ვხა­ტავ­დი... ბო­ლოს სადა დი­ზა­ი­ნი შე­ვარ­ჩიე. მიყ­ვარს პეპ­ლე­ბი და სა­ბო­ლო­ოდ 16 სარ­თულ­ზე გავ­ჩერ­დით, რად­გან მე­ტის სა­შუ­ა­ლე­ბა სა­ქორ­წი­ნო დარ­ბა­ზის ჭერ­მა არ მოგ­ვცა. 3,80 მეტ­რი იყო. აუ­ცი­ლებ­ლად მინ­და ვი­სა­უბ­რო კონ­დი­ტერ ლუ­ი­ზა ვარ­შა­ნი­ძე­ზე, რო­მე­ლიც 1 კვი­რა ამ­ზა­დებ­და და ბოლო 3 დღე და ღამე ვა­წყობ­დით მე, კონ­დი­ტე­რი და დე­და­ჩე­მი. იხილეთ სრულად