"ვე­ლო­დე­ბი არ­ჩევ­ნებს. სულ მე­კი­თხე­ბი­ან, რო­დის დავ­ბრუნ­დე­ბი ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში, ზუს­ტად ვიცი, რომ დავ­ბრუნ­დე­ბი, ოღონდ ეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა რომ წავა, მა­შინ" - რას ამბობს მაია ასათიანი? - კვირის პალიტრა

მაია ასა­თი­ა­ნი ამ­ბობს, რომ ბოლო სამ­მა წელ­მა, რაც ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში აღარ მუ­შა­ობს, მის ცხოვ­რე­ბა­ზე დიდი გავ­ლე­ნა მო­ახ­დი­ნა. რო­გორც ტე­ლე­წამ­ყვა­ნი ჰყვე­ბა, რომ ეს მის ცხოვ­რე­ბა­ში ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე რთუ­ლი პე­რი­ო­დი იყო, რო­მელ­მაც და­ა­ნა­ხა, ვინ არის რე­ა­ლუ­რად მისი მე­გო­ბა­რი.

"ნა­ნუ­კა ჟორ­ჟო­ლი­ა­ნის შო­უ­ში" სტუმ­რო­ბი­სას ასა­თი­ა­ნი ამ­ბობს, რომ აპი­რებს ტე­ლე­ვი­ზი­ას და­უბ­რუნ­დეს, თუმ­ცა მხო­ლოდ მა­შინ, "თუ მოქ­მე­დი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა წავა".

"სულ ვამ­ბობ, რომ რად­გან ცუ­დად არ ვარ, ეს უკვე კარ­გია და ცუ­დად არ ვარ. მომ­წონს ჩემი თა­ვის ახ­ლე­ბუ­რი ვერ­სია და ზო­გა­დად, მიკ­ვირს ადა­მი­ა­ნე­ბის, რომ­ლე­ბიც არ იც­ვლე­ბი­ან. მგო­ნია, რომ მე შეც­ვლი­ლი ვარ. მე შემ­ცვა­ლა ამ სამ­მა წელ­მა და ამა­ზე რთუ­ლი დრო არ მქო­ნია. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ შვილმკვდა­რი დედა ვარ, ამა­ზე ცუდი სამი წელი არ მქო­ნია. რა მიქ­მნი­და სირ­თუ­ლეს? ტე­ლე­ვი­ზი­ას ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში დიდი როლი ჰქონ­და. ტე­ლე­ვი­ზია გან­სა­კუთ­რე­ბით და­მეხ­მა­რა, როცა ნუცა გარ­და­იც­ვა­ლა, ტრა­გე­დი­ის გა­და­ტა­ნა­ში. რად­გან დრო აღარ მრჩე­ბო­და დეპ­რე­სი­ის­თვის, მთე­ლი ენერ­გია მიჰ­ქონ­და ტე­ლე­ვი­ზი­ას და როცა ეს კარი და­ი­ხუ­რა, მე დავ­რჩი სი­ცა­რი­ე­ლე­ში. მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა რომ მუ­შა­ობ და უცებ აღ­მო­ა­ჩენ, რომ წა­სას­ვლე­ლი აღარ­სად გაქვს და მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა ერ­თა­დერ­თი საფ­ლა­ვია.

დილა თენ­დე­ბა და კლა­სი­კუ­რი უმუ­შევ­რის დილა გაქვს, აღარ­სად გეჩ­ქა­რე­ბა. სულ მის­ვა­მენ ამ შე­კი­თხვას - რა­ტომ წა­მოხ­ვე­დი? ტე­ლე­ვი­ზია ჩემი სახ­ლია. რო­გო­რიც არ უნდა იყოს ის. სა­ჯა­როდ მე ჩემს ოჯახ­ზე ცუდს არ ვი­ტყვი. შე­იძ­ლე­ბა დად­გეს დრო და ამა­ზე სა­ჯა­როდ ვი­ლა­პა­რა­კო, მაგ­რამ ახლა არა.

თი­თო­ე­უ­ლი დილა ძვი­რად მიჯ­დე­ბა, რომ ბედ­ნი­ერ­მა გა­ვიღ­ვი­ძო. ამა­ზე ვმუ­შა­ობ და ეს შე­დეგს იძ­ლე­ვა. კომ­პლექ­სი მაქვს, რომ მძი­მე თე­მებ­თან ვა­სო­ცირ­დე­ბი, რად­გან ყვე­ლა­ზე ხში­რად მე­კი­თხე­ბი­ან, რო­გორ გა­დავ­რჩი. ტრა­გე­დი­ის შემ­დეგ უნდა გა­აც­ნო­ბი­ე­რო, რომ ეს ტვირ­თი არ წავა და უნდა ატა­რო, ის მსუ­ბუ­ქი არ გახ­დე­ბა. უბ­რა­ლოდ, შე­ეჩ­ვე­ვი ამ ტვირ­თით სი­ა­რულს. ერთ მშვე­ნი­ერ დღეს თავს და­ა­ძა­ლებ, რომ ბედ­ნი­ერ­მა გა­იღ­ვი­ძო.

მე არ ვცხოვ­რობ წარ­სუ­ლით. გა­და­ცე­მა "პრო­ფილ­საც" კი არ ვიხ­სე­ნებ ხოლ­მე, არა­ვის ვუყ­ვე­ბი რა რე­ი­ტინ­გის და მას­შტა­ბის გა­და­ცე­მა მქონ­და. მე ვცხოვ­რობ ხვა­ლინ­დე­ლი დღით. ასე­თი მაია უფრო სა­ინ­ტე­რე­სოა. მე "რუს­თა­ვი 2"-დან რომ წა­მო­ვე­დი, მა­შინ სხვა მაია ვი­ყა­ვი და ახლა - სხვა.

მე ყო­ველ­თვის წე­სე­ბით მო­თა­მა­შე ვი­ყა­ვი. ვე­ლო­დე­ბი არ­ჩევ­ნებს. სულ მე­კი­თხე­ბი­ან, რო­დის დავ­ბრუნ­დე­ბი ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში, ახლა ძა­ლი­ან მინ­და დაბ­რუნ­დე­ბა, ზუს­ტად ვიცი, რომ დავ­ბრუნ­დე­ბი, ოღონდ ეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა რომ წავა, მა­შინ. ზუს­ტად ვიცი, რა გა­და­ცე­მას გა­ვა­კე­თებ, რო­გორ გა­და­ცე­მას გა­ვა­კე­თებ, ოღონდ მხო­ლოდ იმ შემ­თხვე­ვა­ში, თუ სა­ქარ­თვე­ლო იქ­ნე­ბა ევ­რო­პის ნა­წი­ლი", - ამ­ბობს ასა­თი­ა­ნი.