"შეიძლება ჩვენი თეატრი დაიხუროს, მაგრამ არ ვჩივი. გამორთე ის არხი, რომელიც სულ გატყუებს, წადი აქციებზე და შენი თვალით ნახე, რაც ხდება!"
"იმედი მქონდა ის ჯოჯოხეთი აღარასოდეს მობრუნდებოდა, საბჭოეთს, რუსეთს თავი დავაღწიეთ და დღეს რომ ისევ ჩემი შვილის, მისი თაობის საომარია ეს ყველაფერი", - ამბობს მსახიობი მანანა კოზაკოვა, რომელმაც ქვეყანაში მიმდინარე მოვლენების შესახებ თავისი აღშფოთება გაგვიზიარა...
- ქალბატონო მანანა, იმ თაობის წარმომადგენელი ბრძანდებით, რომლებმაც ქვეყნის თავისუფლებისთვის ბევრი ბრძოლა გამოიარეთ, როგორ გახსენდებათ ეს ყველაფერი?
- დიახ, მახსოვს 9 აპრილს თეატრალური ინსტიტუტის ბუფეტში ვისხედით და იმ დროს ზვიად გამსახურდიამ საქართველოს დამოუკიდებლობის შესახებ რომ გამოაცხადა. ემოციების გარეშე ვერც ახლა ვიხსენებ იმ შეგრძნებას, რაც მაშინ მქონდა... მე ძალიან ანტისაბჭოთა ოჯახში გავიზარდე. ბებიაჩემი მართალია მოგუდულად, მაგრამ სტალინზე სულ საშინელებებს ჰყვებოდა. რეპრესირებული ოჯახი იყო, ბაბუა და ბებია ორივე დაჭერილები იყვნენ, ბაბუა დახვრიტეს... ამ ისტორიებზე გაზრდილმა საქართველოს დამოუკიდებლობის შესახებ რომ გავიგონე, ის წუთები არასოდეს არ დამავიწყდება.
იმედი მქონდა ის ჯოჯოხეთი აღარასოდეს მობრუნდებოდა, საბჭოეთს, რუსეთს თავი დავაღწიეთ და დღეს რომ ისევ ჩემი შვილის, მისი თაობის საომარია ეს ყველაფერი, მართლა აღარ შემიძლია. ძალიან დავიღალე ოღონდ სამშობლოს სიყვარულით, სამშობლოსთვის ბრძოლით კი არა, მეგონა, რომ რაღაცაზე შევთანხმდით და კიდევ რომ ასე აგრძელებენ, ეს არის საშინელება...
რაც ყველაზე მეტად მიკვირს, ჩემი თაობის წარმომადგენლების დამოკიდებულებაა. ადრე, საბჭოთა დროს ტელევიზია, გაზეთი, ყველანაირი საინფორმაციო წყარო გატყუებდა, "გაშტერებდა", გაზომებდა, ტვინს გირეცხავდა... ამის მიღმა ვიცოდით, რა ტყუილი იყო რა მართალი და დღეს რომ პროპაგანდისტულ არხებს უჯერებენ, გაოგნებული ვარ.გამორთე ის არხი, რომელიც სულ გატყუებს, წადი აქციებზე და შენი თვალით ნახე, რაც ხდება! სხვათა შორის რუსეთი პროპაგანდის მხრივ ყოველთვის ძლიერი იყო და განათლებულიც. მეცხრამეტე საუკუნეშიც კი ეს საკითხი უმაღლეს დონეზე ჰქონდათ, მთელი ორგანიზაციები არსებობდა. შეუძლიათ ქვეყნის მოსახლეობის ნახევარი აშიმშილონ, მაგრამ ამისთვის უღირთ. გაზს მოიპოვებენ, ნავთობს, მაგრამ მოსახლეობა შეიძლება იყინებოდეს, ( თან ამ ქვეყნის ყინვები წარმოიდგინეთ) და გაწირონ. ამ დროს ფულს ხარჯავენ ყველა ტელევიზიაში, გაზეთში გავლენების მოსაპოვებლად. ასეთი ხალხია! ერზე არ შეიძლება ასე ხელაღებით საუბარი, მაგრამ მათაც წააგეს თავიანთი ომი თავისუფლებისთვის. რუსეთშიც იყო კრიტიკული აზროვნების ხალხი, ძალიან ბევრი ადამიანი გამოდიოდა პუტინის წინააღმდეგ, მაგრამ ხერხემალში გადატეხეს, პროპაგანდით შეაშინეს. რასაც აქ მცირე მასშტაბებით ხედავთ, იქ დიდი მასშტაბებით იყო.