"შემაგინე და გესვრი!" - გარდაიცვალა "რეკორდში" ჯოტია ცაავას როლის შემსრულებელი - რას ჰყვებოდა ერთადერთ კინოროლსა და მის შემდგომ ცხოვრებაზე კობა ღვინიაშვილი?
ქართული ფილმების მოყვარულებს ცხადია, არ დაგავიწყდებოდათ შესანიშნავი ტანდემის: დიდი შემოქმედების: რეჟისორ გურამ პატარაიას, ოპერატორ ირაკლი ონოფრიშვილის და კომპოზიტორ - გია ყანჩელის მუსიკით დამშვენებული დაუვიწყარი სატელევიზიო მხატვრული ფილმი "რეკორდი“ და მისი ახალგაზრდა "რეკორდსმენი“, შოუზე შეყვარებული ჯოტია, ვის როლსაც ფილმში არაპროფესიონალი მსახიობი კობა ღვინიაშვილი შესანიშნავად ასრულებს.
"შემაგინე და გესვრი!“ - ეს ახალგაზრდა ჯოტიას დაუვიწყარი ფრაზაა, სხვაგვარად მისი ნატყორცნი ქვა მდინარეს ვერ გადაუფრენდა და რეკორდსაც ვერ დაამყარებდა.
ბატონი კობას გარდაცვალების ამბავი წუხელ შევიტყვე "ფეისბუქიდან" და ძალიან მეტკინა გული...
წლების განმავლობაში "საზოგადოებრივ მაუწყებელში“ ერთად ვმუშაობდით, ერთხანს ჩვენი მძღოლიც იყო - კვირაში ერთხელ, დილაადრიან, ერთსაათიანი პირდაპირი რადიოეთერი გვქონდა მე და ჩემს ორ კოლეგას და ბატონი კობა შინ გვაკითხავდა ხოლმე, სამსახურში წასაყვანად. ვიცოდი, ჩემს სახლთან ახლოს რომ ცხოვრობდა, მანამდე ქუჩაშიც მხვდებოდა ხოლმე. ძალიან მოკრძალებული ადამიანი იყო, ბევრს არ ლაპარაკობდა, თუმცა მოსალმება კი გულიანი იცოდა.
სწორედ იმ პირდაპირი ეთერებისას, შინ რომ გვაკითხავდა ხოლმე მანქანით, მითხრა, მეც აქვე ვცხოვრობ, მეზობლად, მეექვსე კვარტალშიო. მანამდეც ხშირად ვხედავდი ქუჩაში, მაგრამ მხოლოდ სალამსა და მოკითხვას ვჯერდებოდით, მერე კი უფრო დავმეგობრდით. თბილი და ყურადღებიანი ადამიანი იყო.
ბოლო ხანს აღარსად შევხვედრივარ. სულ მეფიქრებოდა, ნეტავ, როგორ არის-მეთქი? მისი სახლის ტელეფონის ნომერიც ვერსად მივაკვლიე, ვერც - მობილურის, არადა, მინდოდა შევხმიანებოდი და კიდევ ერთი ინტერვიუ ჩამეწერა. უკანასკნელად რამდენიმე წლის წინ, ღამის ტრადიციული სპორტული მარათონისას, მეტროსადგურ "დელისთან“ შეგვხვდა მე და ჩემს მეგობარს. დაბინდებული იყო, საუბარში გართულმა ვერც შევნიშნე, უცებ კი ჩემი სახელი ჩამესმა. გავხედე და უნებლიეთ წამომცდა, ჯოტია ცაავაა-თქო. ბატონ კობას პირისპირ - არა, მაგრამ, ზოგადად, სულ ჯოტია ცაავათი ვიხსენიებდი ხოლმე ახლობლებ-ნაცნობებში. ტრადიციულად, გულთბილად მომიკითხა. დიდხანს ვისაუბრეთ, მერე უცებ ვთხოვე, ერთად გადავიღოთ სამახსოვრო ფოტო-მეთქი (აშკარად სატრაბახოდ მინდოდა, სხვებსაც რომ გაეგოთ, ამ მორიდებულ "რეკორდსმენს“ კარგად რომ ვიცნობდი). ჩემს მეგობარმა რამდენიმე კადრი გადაგვიღო. ახლა კი მხოლოდ ეს კადრები და დიდი ხნის წინ ჩაწერილი ჩვენი ინტერვიუ დამრჩა მის სამახსოვროდ...
სამწუხაროდ, დღეს არც ბატონი გურამ პატარაიაა ცოცხალი, არც ბატონი ირაკლი ონოფრიშვილი და არც ბატონი გია ყანჩელი, კიდევ რამდენიმე მსახიობი მათი ფილმიდან, წუხელ კი ამ დიდებულ ტრიოს ბატონი კობა ღვინიაშვილიც შეუერთდა.
"შემაგინე და გესვრი!“