1985 წლის 21 ივლისის ცხელ შუადღეს საბჭოთა კავშირ-ფინეთის საზღვარს ორი დიპლომატიურნომრიანი „მერსედესის“ მარკის ავტომობილი მიადგა: გაირკვა, რომ დიდი ბრიტანეთის მოსკოვის საელჩოს ორი დიპლომატი ოჯახებთან ერთად ფინეთში აპირებდა შვებულების გატარებას. საბჭოთა მესაზღვრეებმა ჩვეული სიმკაცრით დაათვალიერეს დოკუმენტები, შეიხედეს ავტომობილების სალონებში - საეჭვო არაფერი იყო, თუმცა მესაზღვრეების აღმოსავლეთგერმანული ჯიშის ნაგაზი ვერ ისვენებდა და ყეფა-ყეფით მიიწევდა ერთ-ერთი ავტომობილის საბარგულისკენ. უჭკვიანეს „ოთხფეხა ჩეკისტს“ იქიდან ადამიანის სუნი სცემდა. არც ბრიტანელი „დიპლომატები“ აღმოჩნდნენ მიამიტ-გულუბრყვილონი: ერთ-ერთმა ბრიტანელმა ქალბატონმა მცირეწლოვანი შვილი ზუსტად საბარგულზე შემოსვა და... საფენების გამოცვლა დაიწყო. ალბათ, თავადაც მიხვდით, თუ რა მოხდა ამის შემდეგ: კუდამოძუებული ნაგაზი საპირისპირო მხარეს გაიქცა, დაბნეული მესაზღვრეც გაიყოლა და არავის აღარ გასჩენია სურვილი, საბარგულს მიახლოვებოდა. ამ საფენებმა ერთი ადამიანის სიცოცხლე გადაარჩინა, თუმცა მრავალი ათეული საბჭოთა მზვერავი-აგენტის კარიერა შეიწირა... 2025 წლის 4 მარტს ინგლისის სამხრეთით, სურეის საგრაფოში, საკუთარ სახლში 86 წლის ასაკში გარდაიცვალა კა-გე-ბეს პოლკოვნიკი, შემდეგ კი დიდი ბრიტანეთის მხარეს გადასული მე-20 საუკუნის 70-80-იანი წლების ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი მზვერავი-ჯაშუში (შეფასება გემოვნება-პრიორიტეტების მიხედვით) ოლეგ გორდიევსკი. ის ჩეკისტების“ ოჯახში (მამა – პოდპოლკოვნიკი, ვასილი და ოლეგ გორდიევსკები უმცროს დასთან ერთად უფროსი ძმა - საგარეო დაზვერვის ოფიცერი, მაიორი) დაიბადა და გაიზარდა. ამიტომ მისი მომავალი თავიდანვე გარკვეული იყო. მან 1962 წელს დაამთავრა მოსკოვის საერთაშორისო ურთიერთობების სახელმწიფო ინსტიტუტი. ოლეგ გორდიევსკის ჯერ კიდევ ინსტიტუტში სწავლის დროს „დაადგა თვალი“ კა-გე-ბეს საგარეო დაზვერვის მთავარი სამმართველოს კადრების განყოფილებამ. საგარეო დაზვერვის „101-ე სკოლის“ ორწლიანი კურსების დამთავრების შემდეგ ის საბჭოთა დაზვერვის ერთ-ერთ ყველაზე საიდუმლო დანაყოფში („არალეგალური დაზვერვა“) ჩარიცხეს. 1966- 1970 წლებში ოლეგ გორდიევსკი სსრკ-ის საელჩოს საკონსულო განყოფილების თანამშრომლის საფარქვეშ იმყოფებოდა სადაზვერვო დავალებით დანიაში. პოდპოლკოვნიკი ოლეგ გორდიევსკი 1970 წელს, სამსახურებრივი მივლინებიდან დაბრუნების შემდეგ, მუშაობდა კა-გე-ბეს პირველი მთავარი სამმართველოს ცენტრალურ აპარატში: მე-3 (ანგლო-სკანდინავიური) განყოფილების დანიის სექტორში. 1972 წელს გორდიევსკი კვლავ გაგზავნეს დანიაში (კოპენჰაგენის რეზიდენტურაში) რეზიდენტის მოადგილედ, პოლიტიკური დაზვერვის ხაზით. ეს 34 წლის ოფიცრისთვის სერიოზული დაწინაურება იყო. კოპენჰაგენის რეზიდენტურაში გორდიევსკი საკმაოდ დიდხანს - ექვსი წელი მსახურობდა (1976 წელს რეზიდენტის მოვალეობასაც ასრულებდა). არსებული ინფორმაციით, სწორედ კოპენჰაგენში მოხდა მისი გადაბირება, ჯერ დანიის, შემდეგ კი - დიდი ბრიტანეთის დაზვერვის მიერ. 1978 წლიდან 1982 წლამდე ოლეგ გორდიევსკი კვლავ მოსკოვში იმყოფებოდა და "კა-გე-ბეს" პირველი მთავარი სამმართველოს ანგლო-სკანდინავიურ განყოფილებაში მსახურობდა. 1982 წელს ის დაინიშნა "კა-გე-ბეს" ერთ-ერთ, ყველაზე მრავალრიცხოვან - ლონდონის რეზიდენტურაში, უფროს ოფიცრად, პოლიტიკური დაზვერვის ხაზით ( დიდ ბრიტანეთში სსრკ-ის საელჩოს მრჩევლის საფარქვეშ). ამ პერიოდიდან დიდი ბრიტანეთის სპეცსამსახურების (მი-6 და მი-5) ერთობლივი მოქმედებით დაიწყო რეზიდენტურაში გორდიევსკისთვის ადგილის „მოსუფთავება“: დიდი ბრიტანეთის მთავრობამ 1984 წელს საბჭოთა დაზვერვის რეზიდენტი არკადი გუკი პერსონა ნონ გრატად გამოაცხადა და ქვეყნიდან გააძევა, ერთი წლის შემდეგ იგივე ბედი ეწია რეზიდენტის მოვალეობის შემსრულებელ ლეონიდ ნიკიტენკოს. "კა-გე-ბეს" ხელმძღვანელობა იძულებული გახდა, მის ადგილზე ოლეგ გორდიევსკი დაენიშნა. დიდი ბრიტანეთის დაზვერვის აგენტს საბჭოთა დაზვერვაში ნამდვილად ბრწყინვალე კარიერა ელოდა, რომ არა - ბედისწერა. ზუსტად ორმოცი წლის წინ, 1985 წლის მარტში, ვაშინგტონში მდებარე საბჭოთა კავშირის საელჩოში გამოცხადდა აშშ-ის დაზვერვის მაღალჩინოსანი ოლდრიჩ ეიმსი და, სიდუმლო ინფორმაციის გამხელის სანაცვლოდ, 50 ათასი დოლარი მოითხოვა. თანხმობის მიღების შემდეგ ეიმსმა "კა-გე-ბეს" გადასცა საბჭოთა სპეცსამსახურების იმ თანამშრომელთა სია, რომლებიც უცხო ქვეყნის დაზვერვებზე მუშაობდნენ. მათ შორის იყო არაპირდაპირი მინიშნება ოლეგ გორდიევსკიზეც. 1985 წლის მაისში გორდიევსკი, "რეზიდენტად დანიშვნის“ საბაბით, სასწრაფოდ მოსკოვში გამოიძახეს და დაიწყო მისი დაკითხვების (რომლის დროსაც ფსიქოტროპულ საშუალებებსაც კი იყენებდნენ), ფარული მოსმენისა და თვალთვალის ორთვიანი პროცესი. გორდიევსკის სახლის ტელეფონი "კონტროლზე აიყვანეს” (ანუ ისმინებოდა), ოთახები “ხოჭოებით” (ფარული მოსმენის აპარატურა) იყო სავსე, ქუჩაში “მეშვიდეს” (გარეთვალთვალის სამმართველო) გოგო-ბიჭები არ სცილდებოდნენ... თუმცა "კა-გე-ბეს" ხელმძღვანელობა გორდიევსკის დაჭერას და დახვრეტას არ ჩქარობდა, რადგანაც სურდა, მისი მოსკოვური კონტაქტები გამოევლინა და ფაქტზე აეყვანა. საბჭოთა მონსტრი დარწმუნებული იყო, რომ მისი მეთვალყურეობიდან ვერავინ გაიქცეოდა და ბრიტანეთის აგენტს კატა-თაგვობანას ეთამაშებოდა. დიდი ჯოჯოხეთური წნეხის მიუხედავად, გორდიევსკიმ თითქმის არარეალური რამ – საბჭოთა კავშირიდან გაქცევა გადაწყვიტა და "მი-6"-ის მიერ წინასწარ შედგენილი ოპერაციის (Pimlico, რომელიც თავად პრემიერ-მინისტრ მარგარეტ ტეტჩერის მიერ იყო სანქცირებული) განხორციელებაში ჩაერთო. ის მაღალი დონის პროფესიონალი იყო, ამიტომ თავისუფლად დაუსხლტა გარეთვალთვალის ბრიგადებს და დიდი ბრიტანეთის საელჩოს თანამშრომლებს (იგივე მზვერავებს) განგაშის პირობითი ნიშანი მისცა. ამის შემდეგ, დღეში ორჯერ, სპორტულად ეკიპირებული გორდიევსკი სახლიდან „სავარჯიშოდ“ გადიოდა და ამით ადუნებდა „ნარუჟკის“ ყურდღებას. გაქცევის წინადღეს, ტელეფონით საუბრისას, იცოდა რა, რომ უსმენდნენ, მან მცდარ კვალზე დააყენა "კა-გე-ბე"­: თავის კოლეგას „კანტორიდან“ გაუმხილა, რომ მოსკოვში ძალზე გადაიღალა და რაიონში ნათესავებთან მიდიოდა სტუმრად. გამოცდილი მზვერავის ამგვარი ოპერატიული მანევრების შემდეგ საბჭოთა კონტრდაზვერვის ყურადღება მოდუნდა, რითაც ისარგებლა გორდიევსკიმ და 1985 წლის 20 ივლისს მოსკოვიდან გაუჩინარდა. მისი მარშრუტი და გადაადგილების საშუალებები რაღაცით წააგავს “ჯარისკაცის მამის” ფრონტის წინახაზამდე მიღწევის ცნობილ ეპოპეას. ტრანსპორტის რამდენიმე სახეობის გამოცვლის შემდეგ, 21 ივლისს გორდიევსკი დათქმულ ადგილზე, კერძოდ, ვიბორგთან - ფინეთის საზღვართან ახლოს იყო. ტყეში ორსაათიანი ლოდინის შემდეგ ბრიტანელი დიპლომატების ორი მანქანა გამოჩნდა, აგენტი ერთ-ერთის საბარგულში მოათავსეს და დიდი სიჩქარით ფინეთის საზღვრისკენ დაიძრნენ. დანარჩენი კი თქვენთვის უკვე ცნობილია: საბჭოთა მესაზღვრეებმა, ზემოთ მოთხრობილი „პატარა ხრიკის“ გამო, საბარგულში დამალული გორდიევსკი ვერ იპოვეს და ბრიტანელები უპრობლემოდ გაატარეს. მეორე დღეს გორდიევსკი უკვე ლონდონში იმყოფებოდა. "კა-გე-ბემ" მხოლოდ 15 აგვისტოს შეიტყო, რომ “თაგვმა კატას აჯობა” და მოღალატე - რეზიდენტი უკვე სამშვიდობოს იყო. ამ სპეცსამსახურს ასეთი შეცდომა მანამდე არ დაუშვია და მისი საქმის გამგრძელებლები და გულშემატკივრები დღესაც მძიმედ იხსენებენ ამ მარცხს. ამგვარი სამარცხვინო შედეგის მიუხედავად "კა-გე-ბეს" არც ერთი ხელმძღვანელი არ დასჯილა. ლონდონში გორდიევსკის ცხოვრების მატერიალური უზრუნველყოფა მთლიანად დიდი ბრიტანეთის ხელისუფლებამ იკისრა: გორდიევსკიმ პოლიტიკური თავშესაფარი მიიღო. პირველ ეტაპზე მას, დაახლოებით, 250 ათასი ფუნტი სტერლინგის უძრავ-მოძრავი ქონება შეუძინეს, შემდეგ კი ყოველთვიური ხელფასი დაუნიშნეს, როგორც "მი-6"-ის კონსულტანტს. ამის შემდეგ ყოფილი საბჭოთა რეზიდენტი აქტიურად თანამშრომლობდა, როგორც ბრიტანეთის სპეცსამსახურებთან, ასევე - აშშ-ის ცენტრალურ სადაზვერვო სააგენტოსთან და ევროპის სხვადასხვა ქვეყნების სპეცსამსახურებთან. აშშ-ის პრეზიდენტმა რონალდ რეიგანმა ოლეგ გორდიევსკი 1987 წლის 21 ივლისს „თეთრ სახლში“ მიიღო. აშშ-ის პრეზიდენტი რონალდ რეიგანი და ოლეგ გორდიევსკი. ვაშინგტონი. 1987 წლის 21 ივლისი. ოლეგ გორდიევსკის დახმარებით სხვადასხვა დროს გამოააშკარავეს მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაში ფარულად მოქმედი საბჭოთა კავშირისა და რუსეთის საგარეო დაზვერვის 100-ზე მეტი აგენტი. 1985 წლის ბოლოს სსრკ-ის უმაღლესი სასამართლოს სამხედრო კოლეგიამ ოლეგ გორდიევსკის დახვრეტის განაჩენი გამოუტანა. საინტერესოა, რომ ეს განაჩენი საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგაც არ გაუქმებულა, რის გამოც გორდიევსკის მშვიდი სიბერე არ ჰქონია. საბჭოთა/რუსეთის სპეცსამსახურების კილერების შიშით, გორდიევსკის კარგა ხანს უხდებოდა პარიკითა და გრიმით სიარული. ოლეგ გორდიევსკი პარიკით რუსეთის ჯინაზე, დიდი ბრიტანეთის ხელისუფლება პატივს და ყურადღებას არ აკლებდა ყოფილ "კა-გე-ბეს" პოლკოვნიკს. 2007 წლის ივნისში დიდი ბრიტანეთის დედოფალმა ქვეყნის წინაშე გაწეული დიდი დამსახურებისათვის ოლეგ გორდიევსკის ბრიტანეთის უმაღლესი ჯილდო - “წმინდა მიხეილის და წმინდა გიორგის” ორდენი გადასცა. ოლეგ გორდიევსკი და დიდი ბრიტანეთის დედოფალი, რომელიც ორდენს გადასცემს ოლეგ გორდიევსკის. ოლეგ გორდიევსკი რამდენიმე ძალზე საინტერესო წიგნის ავტორი იყო, ხოლო მისი და ბრიტანელი ისტორიკოსის, სპეცსამსახურების მკვლევრის, კრისტოფერ ენდრიუს ერთობლივი ნაშრომი: "კა-გე-ბე. საგარეო პოლიტიკური ოპერაციების ისტორია ლენინიდან გორბაჩოვამდე“, - საბჭოთა „პოლიტიკური პოლიციის“ სპეცოპერაციების ენციკლოპედიაა.
