„დავიძინე და რომ გავიღვიძე უკვე პოპულარული ბიჭი ვიყავი“
10 წლის გიორგი კორკოტაშვილის ვიდეომ, რომელიც ანსამბლ "შავნაბადას" ბავშვთა გუნდთან ერთად კახურ შაირებს ასრულებდა, სოციალური ქსელი მოიარა. სიმღერა სატელევიზიო ეთერში საღამოს გავიდა, ბიჭუნამ მეორე დილით უკვე ცნობილმა გაიღვიძა. აღფრთოვანებული კომენტარებით აავსეს პატარა სოლისტი, რომელიც გვეუბნება: "ყველა მირეკავდა და მილოცავდა. ხალხმა უცებ გამიცნო".
ნინო ასპანაძე, გიორგი კორკოტაშვილის დედა:
- გიორგი თავიდანვე იყო სიმღერით გატაცებული, ხალხური სიმღერა მოსწონდა. ჰამლეტ გონაშვილზეა შეყვარებული. 6 წლისამ მისი ბიოგრაფია დეტალურად იცოდა. ინტერნეტში იქექებოდა, ინფორმაცია რომ მოეძიებინა. ახლაც, ჰამლეტ გონაშვილის სიმღერა ტელეფონში აქვს და ძილის წინ იავნანასავით უსმენს. ყველაზე მეტად უხარია, რომ "შავნაბადაში" ჰამლეტ გონაშვილის შვილიშვილებიც არიან.
გურჯაანის რაიონის სოფელ კარდენახში ვცხოვრობდით და გურჯაანის სიმღერის ჯგუფში, ბატონ ილია დათუაშვილთან მივიყვანე. მაშინ 7 წლის იყო. მასწავლებელს ძალიან მოეწონა. მერე რუსთავში გადმოვედით, დავით ცინცაძის შესახებ ვიცოდით და მასთან მივიყვანეთ. თითქმის ერთი წელია, რაც "შავნაბადას" ბავშვთა გუნდშია. ბატონმა დავითმა ჯერ მოსამზადებელ ჯგუფში ჩარიცხა, შემდეგ გამოცადა, მოეწონა და ბავშვთა გუნდში გადაიყვანა.
სიმღერა იმდენად უყვარს, რომ მგონია, ვიდრე ასეთი მონდომებული იქნება, თავი არ უნდა დაანებოს.
გიორგი კორკოტაშვილი:
- 6 წლის ვიყავი, ცეკვიდან სახლში დავბრუნდი, მამაჩემი და მეზობელი ქეიფობდნენ და ჰამლეტ გონაშვილის სიმღერა მომასმენინეს. ნამღერმა შოკში ჩამაგდო. იმის მერე ვრთავდი“კახურ ნანას, ვუსმენდი და ვიძინებდი. ჰამლეტ გონაშვილი ჩემთვის იმის საუკეთესო მაგალითია, გულით როგორ უნდა იმღერო. საოცარი მომღერალი იყო, იშვიათი ხმა ჰქონდა. მისი "სატრფიალო" ყველაზე მეტად მომწონს.
"რანინაზე" სოლოებს არჩევდნენ და მეც მოვინდომე ვიმღერებ რამეს-მეთქი. ვაკო ასათიანმა ამას იმღერებო და გამიშვეს ონისე კახნიაშვილთან (სოლისტებს ასწავლის). ტექსტი მეშლებოდა, მაგრამ ყველაფერს ნელ-ნელა ვამუშავებდი. ეს სიმღერა რომ გავაკეთე, დედას დაურეკეს და უთხრეს, "რუსთავი 2"-ის პროექტში "გული მღერის"“გიორგი უნდა გამოვიდესო...
- როგორც ჩანს, "შავნაბადაში" კარგი მასწავლებლები გყავს...
- კი, ვაკო ასათიანი კარგი ადამიანია, ამიტომაც მიხარია “"შავნაბადაში"“მისვლა. ამუშავებს სიმღერებს და გვასწავლის, მერე დათო ცინცაძე ფორმებში სვამს ჩვენს ნამღერს... "შავნაბადა" ჩემი პირველი სახლია.
რუსთავის 25-ე საჯარო სკოლის მეხუთე კლასში ვსწავლობ. მიყვარს სწავლა, განსაკუთრებით, ბუნება, მათემატიკა, ქართული... და კიდევ ძველ მონეტებს ვაგროვებ. ყველაზე ძველი მონეტა1888 წლისაა.
- ყიდულობ ამ მონეტებს?
- მონეტა შენით უნდა იშოვო, იპოვო. ნაყიდი მონეტის ფასი კაპიკია... ძირითად სხვადასხვა ადგილას ვპოულობ. მაგალითად, ამერიკული მანქანები რომ ჩამოჰყავთ, ხელოსნებთან ხომ მიჰყავთ, ჰოდა, ხელოსნები მანქანიდან ყველაფერს ჰყრიან. მაგ ადგილებში ვპოულობ ხოლმე. უკვე 50-ზე მეტი მონეტა მაქვს. პაპაც აგროვებდა მონეტებს, რომ მამაჩემს დაუტოვა კოლექცია და მამა კიდევ ამატებს... ძალიან ძველ მონეტებს თუ ვპოულობ, სოფელში მიმაქვს და იქ ვინახავ ყუთში.
- საინტერესო გატაცება გქონია... სპორტი არ გიყვარს?
- ფეხბურთი მიყვარს, მეკარე ვარ. ჭიდაობაზე დავდიოდი, მაგრამ გამოვედი, აღარ მომწონდა. დედა და მამა სულ მეუბნებიან, სამსახიობოზე უნდა ჩააბარო, ისეთი მონაცემები გაქვსო. მე მსახიობობა არ მინდა, სიმღერა მირჩევნია...
- გიორგი, ამ სიმღერის სოციალურ ქსელებში გავრცელება, და თბილი კომენტარები შენთვის რას ნიშნავს?
- დავიძინე და რომ გავიღვიძე უკვე პოპულარული ბიჭი ვიყავი. ხალხს ისე მოეწონა ჩემი ნამღერი, რომ საქებარ სიტყვებს არ იშურებდა. ძალიან მიყვარს თითოეული მათგანი, ვინც ჩემს სიმღერას მოუსმინა. საღამოს ეთერში გავიდა, დილით რომ გავიღვიძე, ყველა მირეკავდა, - რა კარგია, რა კარგად მღერიო. მესიჯებს რომ ვკითხულობდი, გული მითბებოდა. "ტიკ-ტოკზე" ჩემს სიმღერას ეწერა "ქართული გენი". სიხარულისგან გადავირიე ვიღაცამ ვიდეოში რომ ჩამსვა.