„ჩვენ გადავრჩით, დანის პირზე გავიარეთ...“
"ქართულმა ოცნებამ" მესამე მოსმენით მიიღო კანონპროექტი, რომელიც პარტიების გაუქმებასა და პოლიტიკოსებისთვის პოლიტიკური საქმიანობის აკრძალვას შეეხება. როგორც პრემიერმა ირაკლი კობახიძემ თქვა, საკონსტიტუციო სასამართლოში შეტანილი სარჩელი შეეხება 10-მდე ოპოზიციურ პარტიას, რომლებსაც "კოლექტიურ ნაცმოძრაობად" მოიაზრებენ. თუკი საკონსტიტუციო სასამართლო პარტიას რეგისტრაციას გაუუქმებს, მასთან დაკავშირებულ პოლიტიკოსებს აეკრძალებათ პარტიის ხელმძღვანელობა, წევრობა, თანამდებობის დაკავება, არჩევნებში მონაწილეობა. 17 ოქტომბერს კი სკანდალური განცხადება გააკეთა პროკურატურამ და თქვა, რომ საგამოძიებო მოქმედებები დაიწყო "ქართული ოცნების" ყოფილი პირველი პირების წინააღმდეგაც, თუმცა არ დაუკონკრეტებია, რას ედავებიან მათ. სამიზნე ამჯერად ყოფილი პრემიერ-მინისტრი ირაკლი ღარიბაშვილი, სუს-ის ყოფილი უფროსი გრიგოლ ლილუაშვილი და ყოფილი გენერალური პროკურორი ოთარ ფარცხალაძე არიან, მათ სახლებში ჩატარდა ჩხრეკა... ასევე გაჩხრიკეს რომეო მიქაუტაძის, მიხეილ ჩოხელის, ვანო და თორნიკე პარკაულების, ანდრია (სანდრო) ლილუაშვილისა და მათი ოჯახის წევრების საცხოვრებელი სახლები. ქვეყნის მასშტაბით ერთდროულად გაიჩხრიკა ყოფილი მაღალჩინოსნებისა და მათთან დაკავშირებული პირების 24 სახლი. ჩატარდა პირადი ჩხრეკებიც. აღნიშნულ ღონისძიებაში მონაწილეობდა პროკურატურისა და სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის 230-მდე თანამშრომელი. უწყების ცნობით, სხვადასხვა ადგილიდან ამოღებულია ნაღდი ფული, ჯამში 7.002.200 აშშ დოლარისა და 136.000 ლარის ოდენობით, 198 ერთეული ძვირფასი ნაკეთობა და საათი, ძვირად ღირებული ნახატები, დოკუმენტაცია რამდენიმე ათას ფურცლად, 50 ერთეული მობილური ტელეფონი და 119 ერთეული ელექტრომოწყობილობა. ქვეყანაში მიმდინარე პროცესების შეფასება ვთხოვეთ ექსპერტ მამუკა არეშიძეს.
- ბატონო მამუკა, რას ემსახურება ეს ჩხრეკები და რა მოლოდინები გაქვთ?
- როგორც დეკლარირებული იყო, ეს ემსახურებოდა იმას, რაც ირაკლი კობახიძემ დიდი ხნის წინ დააანონსა, რომ ის არის ხმალამოღებული მებრძოლი კორუფციის წინააღმდეგ და არ დაინდობენ საკუთარი გუნდის წევრებსაც.
- რადგან ლილუაშვილის გვარი 4 ოქტომბრის ამბებთან დააკავშირეს, შესაძლოა, ყოფილი ჩინოვნიკები ოპოზიციასთან გარიგებაში ამხილონ და ისინი დაანონსებულ "დამხობას" დაუკავშირონ?
- არა მგონია, რომ ესენი ოპოზიციასთან თანაგრძნობის ფორმატში ყოფილიყვნენ ჩართული, იმ ხალხთან, ვინც აპირებდა სახელმწიფო გადატრიალებას. მე მაინც მგონია, რომ ეს არის კორუფციული საკითხი და თუ მაინცდამაინც ჩართული იყო რომელიმე მათგანი, ამას ალბათ, უფრო სატყუარას სახე ჰქონდა...
- ეს სამი ადამიანი ერთ გუნდს წარმოადგენდა?
- შემიძლია დარწმუნებით გითხრათ, რომ ერთი გუნდი არ არის. შეიძლება ორ მათგანს, ლილუაშვილს და ღარიბაშვილს, ჰქონდათ გარკვეული ურთიერთობა, თუმცა ლილუაშვილი სხვა გუნდიდან არის მოსული. ჩემი ვარაუდით, მათი საქმეები ცალცალკე განიხილება, ღარიბაშვილთან, შემდეგ ფარცხალაძესთან დაკავშირებით ისმოდა ხოლმე ბრალდებები. გახსოვთ ალბათ, საუბარი იყო, რომ ღარიბაშვილი გარემოცვამ დაღუპა, რომ ისინი კორუფციასთან იყვნენ ბმაში, თუმცა თვითონ ღარიბაშვილზე არ იყო ასეთი ეჭვი...
- 4 ოქტომბრის საპროტესტო აქციის შემდეგ ციხეში აღმოჩნდა ბევრი ადამიანი, მათ შორის ლიდერები. დღემდე განიხილება სხვადასხვა ვერსია, თქვენ რა ვერსიას განიხილავთ? რა მოხდა იმ დღეს?
- მთავარი, რაც ვიხილეთ, ეს იყო მცდელობა, დაეკავებინათ საპრეზიდენტო შენობა და მერე, ალბათ, შესაბამისი ნაბიჯები გადადგმულიყო მედიის, უცხოური დიპლომატიური კორპუსის მეშვეობით და ა.შ. ეს ჩვენ უკვე გავიარეთ, მე თვითონ მონაწილე ვიყავი 1992 წელს ასეთი ტიპის ღონისძიების და კარგად ვიცი, როგორც ხდება. ამით არ ვტრაბახობ, პირიქით, ის ნაბიჯი ჩემი ცხოვრების ტრაგედიაა. ახლა ესენი იმავეს აპირებდნენ. არ გამოვრიცხავ, რომ ზოგიერთმა ლიდერმა არც იცოდა, რა შედეგები შეიძლება მოჰყოლოდა ამას, ან ვთქვათ, არ იყო ორიენტირებული სისხლის დაღვრაზე, მაგრამ ადამიანები, რომლებიც აქეზებდნენ, უბიძგებდნენ ამ ნაბიჯისკენ, დარწმუნებული ვარ, ძალიან კარგად აცნობიერებდნენ იმას, რასაც აკეთებდნენ. ეს იყო ხელისუფლების ძალისმიერი მეთოდით შეცვლის მცდელობა. ჩანდა ისიც, რომ რაღაც ვერ გათვალეს, ან ვიღაცამ უგანა ბოლო მომენტში.
როგორც თვითონაც ამბობენ, ეტყობა, მოლაპარაკება იყო ვიღაცასთან, რომ იქ ხელს არ შეუშლიდნენ, და მეც ასე მგონია. ჩანდა კიდევაც, პირველი შეჯახება რომ მოხდა, იქ მხოლოდ შენობის დაცვის თანამშრომლები იყვნენ. რამდენიმე ხნის შემდეგ გამოჩნდა სპეცრაზმი, თან შეზღუდული რაოდენობით, რომელიც შენობიდან გამოვიდა. ისეთი შთაბეჭდილება დამრჩა, აბსოლუტურად მოულოდნელი იყო შენობის დაცვის თანამშრომლებისთვის ეს თავდასხმა, თუმცა, როგორც ჩანს, ამბობდა კიდეც ამას პრემიერი და ეტყობა, წინასწარ იცოდნენ, რომ ასეთი ნაბიჯი გადაიდგმებოდა, ოღონდ რომელ შენობაზე, შეიძლება ეს არ სცოდნოდათ. აქედან გამომდინარე, სპეცრაზმის ნაწილი სხვადასხვა შენობაში იყო, მათ შორის პრეზიდენტის სასახლეში.
- როგორც ამბობენ, თითქოს სუს-ის ყოფილი შეფი ლილუაშვილი იყო ჩართული ამ პროცესებში.
- ლილუაშვილი იყო თუ სხვა, ვიღაც სერიოზული ფიგურა რომ იყო ამათთან კონტაქტზე და, ალბათ, რაღაცას ჰპირდებოდა, ეს იგრძნობა.
ისეთი ტიპის განცხადება, რომელიც გაკეთდა რუსთაველზე, ვიდრე წავიდოდნენ შენობისკენ და მერე მისვლა, მიმანიშნებს, რომ ვიღაცასთან იყო რაღაც ფორმით გარიგება. იმ კომიტეტში ისეთი პირიც იყო, ვინც ძალიან კარგად ერკვევა სამხედრო საქმეში და ძალიან კარგად იცის, როგორ შეიძლება ასეთი ღონისძიების ჩატარება. ამ ნაბიჯს რა შეიძლება მოჰყოლოდა, დარწმუნებული ვარ, ყველამ იცოდა, ვინც კომიტეტში იყო. მე ამ შემთხვევაში ვლაპარაკობ სპეციფიკაზე. პაატა ბურჭულაძე ამ სპეციფიკას რომ არ ფლობდა, ფაქტია, მაგრამ ლაშა ბერიძეს, რომელიც სამხედრო პირია, პოლკოვნიკია, უნდა სცოდნოდა როგორ ხდება შენობის დაკავება.
- ითქვა, თითქოს პროვოკაციაზე წამოაგეს.
- ეგ ყველაფერი მეორადია. მთავარია ის, რაც ზედაპირზე დევს, ვინ იყო ამაში ჩართული, როგორი ფორმით ხდებოდა ეს... ჩვენ გადავრჩით, დანის პირზე გავიარეთ, შეიძლება მსხვერპლით დასრულებულიყო ყველაფერი. გვქონდა ასეთი შემთხვევა 1991-1992 წლებში, ამიტომ გავიძახოდი, კომპრომისი, კომპრომისი-მეთქი, მაგრამ...
ვიცოდი, რომ ხელისუფლების წარმომადგენლები ცდილობდნენ კომპრომისული გადაწყვეტილება მიეღოთ, ოპოზიციაშიც იყვნენ ადამიანები, რომლებიც ამას ემხრობოდნენ, მაგრამ რადიკალურ ოპოზიციაში, რომელიც "ნაცმოძრაობასთან" ასოცირდება ჩემთვის, ყველაფერი კეთდებოდა, რომ კომპრომისი არ შემდგარიყო.
- თამარ ჩერგოლეიშვილი ვარაუდობს, რომ ბაჩო ახალაიას სახლში იკრიბებოდნენ და იქ განიხილებოდა ეს ნაბიჯები.
- ჩვენ მოვისმინეთ ახალაიასა და ბურჭულაძის საუბრის ჩანაწერი და ორივე მხრიდან მუდმივად ახლდა ტექსტი, რომ ამ ჩანაწერის ავთენტურობა უნდა დამტკიცდეს - ხელისუფლების წარმომადგენლებიც ამას ამბობდნენ და ოპოზიციისაც. 4 ოქტომბრის შემდეგ ეს ჩანაწერი არ გამოჩენილა სატელევიზიო სივრცეში და შთაბეჭდილება მექმნება, რომ ავთენტურობის კვლევა მიდის.
მე ირიბი დადასტურება მაქვს იმისა, რომ ეს შეიძლება ყოფილიყო ახალაიას ჩართულობით. მის სახლში იყო თუ სხვაგან, არ ვიცი, მაგრამ, ჩემი ვარაუდით, მისი ჩართულობით იქნებოდა. ამას ზოგიერთი ოპოზიციონერიც ამბობს კულუარულად. საჯაროდ ამბობს ამას ჩერგოლეიშვილი, მაგრამ ამატებს, ეს ჩემი დასკვნების შედეგიაო. ხელისუფლებაც მიანიშნებს, რომ ასე იყო. ასე იყო თუ ისე, ეს სახელი და გვარი ამ ღონისძიებასთან ფიგურირებს.
- ბაჩო ახალაია ამას უარყოფს.
- "ნაცმოძრაობაში" არიან ისეთი ფიგურები, რომლებსაც შეეძლოთ ასეთი ტიპის ოპერაციის დაგეგმვა. ისინი ვითომ გაერიდნენ ამ პარტიას, მაგრამ... არის სხვადასხვა პირი, ახლა არ მინდა დავასახელო, მაშინ საბუთი უნდა არსებობდეს... ლოგიკური მინიშნება არსებობს, რომ ახალაია რაღაც ფორმით ამ საქმეში ჩართული იყო.
- აღნიშნეთ, მინიშნება კეთდება ხელისუფლების მხრიდანაცო, დაიკითხა კიდეც ბაჩო ახალაია, მაშინ რატომ არ აკავებენ?
- საამისოდ დამადასტურებელი არგუმენტები უნდა იყოს. სხვათა შორის, თუ მიაქციეთ ყურადღება, ვინც დააკავეს ამ ამბავთან დაკავშირებით, ყველა მათგანზე ჩატარდა სკრუპულოზური გამოძიება, რომ ადამიანებს კონკრეტული დანაშაული აქვთ ჩადენილი - მსხვილ ფიგურებს ვგულისხმობ. მართალია მათი ადვოკატები და მომხრეები ამართლებენ მათ, ამ ნაბიჯს სამართლებრივად სხვადასხვანაირად აფასებენ, მაგრამ ვერ უარყოფენ, რომ მათ გადადგეს ასეთი ნაბიჯი. ახალაიას ნაბიჯიც უნდა გამოჩნდეს, თუ არ გამოჩნდება, მაშინ თქმა, მის სახლში იგეგმებოდა ყველაფერიო, არ იქნება რელევანტური.
- იმას უშვებთ, რომ ხელისუფლებამ ჩანერგა ოპოზიციაში ვინმე და წამოეგო ოპოზიციაც?
- რატომაც არა, ასეთი რამ ხდება ხოლმე. პოლიტიკა ამიტომ არის ბინძური, რომ ასეთი რაღაცები შეიძლება მოხდეს. როდესაც ხედავ, რომ არის სურვილი, კონკრეტული პირების ჯგუფმა, პოლიტიკურ ჯგუფს ვგულისხმობ, ასეთი ნაბიჯი გადადგას, შენ შეგიძლია ამის პროვოცირება გამოიწვიო. ყოველთვის ვიმსახურებ ლანძღვა-გინებას ამ ფრაზის გამო, რომელსაც ვამბობ და ახლაც გავიმეორებ - ომი არ დაუწყია მიხეილ სააკაშვილს, მიხეილ სააკაშვილმა იცოდა, რომ პროვოკაცია მზადდებოდა საქართველოს წინააღმდეგ და შეგნებულად წამოეგო ამ პროვოკაციას. ამას ვამბობდი პირველი დღიდან. ეს უფრო უარესია, ვიდრე პირდაპირი შეტევა. იგივე შეიძლება მომხდარიყო ახლაც - არ გამოვრიცხავ, იცოდნენ ხელისუფლებაში, რომ კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფი ასეთ რამეს აპირებდა და ისინი წამოაგეს პროვოკაციას. ამაში არაფერია ალოგიკური, შეიძლება ამორალურია, მაგრამ პოლიტიკაში ასეთი რამ არსებობს.
- რა მოლოდინი გაქვთ? გაირკვევა უფრო მეტი დეტალი 4 ოქტომბრის შესახებ?
- უფრო მეტი დეტალი უკვე გარკვეულია, მაგრამ, როგორც ჩანს, დოზირებულად აწვდიან საზოგადოებას. ესეც სამართალდამცავი სტრუქტურების ტაქტიკაა, იმიტომ, რომ არგუმენტები სულ უნდა იყოს. პრემიერმა თქვა, ბევრი რამ ვიცით, მაგრამ ჯერ არ ვამბობთო. არ გამიკვირდება, ასე იყოს ნამდვილად, იმიტომ, რომ ასეთი ტიპის ღონისძიების მომზადება ისე მარტივად არ ხდება, თან იმდენ ხანს გაიძახოდნენ, იმდენად დარწმუნებული იყვნენ, რომ შედეგზე იქნებოდა ორიენტირებული მათი ნაბიჯი, დარწმუნებული ვარ, უფრო ფართო წრე იყო ჩართული ამ ამბის მომზადებაში.
ხელისუფლება ხშირად ამბობს, ამაში ჩართული იყო სხვადასხვა უცხოური სტრუქტურაო, და არც ამას გამოვრიცხავ. მეც მომისმენია, როცა უცხოელი სპეციალისტები, ძალიან სოლიდური ამერიკული, დასავლური ინსტიტუტების წარმომადგენლები ისეთ ტექსტს ამბობდნენ, რომელიც ამა თუ იმ ნაბიჯის აშკარად მაპროვოცირებელი იყო. თქვენი გაზეთის ფურცლებზეც მითქვამს, რომ 2022 წლის 4 მარტს, როცა ომი სულ რვა დღის დაწყებული იყო უკრაინაში, ჩემი ყურით მოვისმინე, როგორ შემოგვთავაზა ერთ-ერთმა ასეთი დონის სპეციალისტმა, რომ ვეტერანთა ძალებით მიგვეტანა შტურმი ერთ-ერთი თვითგამოცხადებული რეგიონის ერთ-ერთ ობიექტზე. დასმულ კითხვაზე, რაში გვჭირდება ეს ყველაფერიო - რუსეთის დისკრედიტაციისთვისო. ეს ხომ მინიშნება იყო? საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის ჩვენი სურვილი, საქართველოს მოსახლეობის აზრი იცოდნენ და პროვოკაციული ნაბიჯის გადადგმას სთავაზობდნენ.
- 4 ოქტომბერს ქუჩაში გამოსული ხალხი იმედგაცრუებულია...
- ოპოზიცია რომ არაორგანიზებულია, არა აქვს ერთი პირი, ეს კიდევ ერთხელ დადასტურდა. ქმედუნარიანი რომ არ არის, ესეც გამოჩნდა. ხელისუფლება რომ კარგად ფლობს სიტუაციას, ესეც გამოჩნდა. მაგალითად, ჩემთვის 4 ოქტომბერი არის ერთ-ერთი დღე იმ განუწყვეტელი დღეებისა, რომელიც დადგა ბოლო საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ.
ძალიან კარგად ვიცი, რომ ოპოზიციის ერთი ნაწილი ლამის ემუდარებოდა დანარჩენს, შევიდეთ პარლამენტშიო. "ნაცმოძრაობისა" და მისი მეგობრების გავლენით და შეიძლება უცხოეთიდან ჩარევებითაც, \საპარლამენტო ცხოვრება ძალიან უკან დახიეს. ახლა ხვდებიან, რომ შეცდომა დაუშვეს.
წარმოიდგინეთ, ამ უბედურებას, რაც დღეს ხდება და ამ უზარმაზარ დაპირისპირებას, რომელიც საზოგადოებაში არსებობს, როგორ ავარიდებდით თავს, რომ პარლამენტს ნორმალურ ფორმაში ფუნქციონირება დაეწყო. 61 მანდატი ექნებოდათ, მიუხედავად იმისა, რომ უმრავლესობაში იქნებოდა "ქართული ოცნება", საპარლამენტო მუშაობა შეიძლება ყოფილიყო ბევრად ეფექტური და ეფექტური შედეგიც მოეცა, ვიდრე ამ აქციებს. რაც მთავარია, უნდობლობაა მთავრობის მიმართ, არ იღებენ ხელისუფლებას, რაც მთავარია, სხვადასხვა მხარეს მდგომ საზოგადოებას მიუღებლობა აქვს ერთმანეთის.
ახლა უცხოური ზეწოლა ამ სიტუაციას რადიკალურად ვერ შეცვლის. ჩვენ მივიღეთ იმაზე ბევრად უარესი რეზულტატი, ვიდრე მათ წარმოედგინათ. ეს იყო ფატალური შეცდომა, რაც დაუშვა მაშინ კრებსითმა ოპოზიციამ.
- ახლა როცა ოპოზიციის ამდენი ლიდერია ციხეში, ხელისუფლებაზე საერთაშორისო წნეხი უფრო მეტად გაგრძელდება?
- დღეს "ქართული ოცნება" უაღრესად გამწვავებულ კონფრონტაციულ რეჟიმშია დასავლურ პოლიტიკურ ისტებლიშმენტთან, განსაკუთრებით ევროპულთან. ერთადერთი გამოსავალია აშშ-ის დღევანდელ ხელმძღვანელობასთან ურთიერთობის მოწესრიგება. ევროპელების ორმაგი სტანდარტი გაშიშვლებულია, იმიტომ კი არა, რომ ჩვენ ყველაფერში მართლები ვართ, არა, რასაკვირველია, ბევრ რამეში ხისტი ნაბიჯია გადადგმული, მაგრამ როდესაც ჩვენს სამეზობლოში იმართება იმავე პერსონების შეხვედრები, რომლებიც ჩვენ გაუთავებლად გვაკრიტიკებენ და იმ ჩვენს სამეზობლოში სულ ავიწყდებათ ადამიანის უფლებებიც, მედიის თავისუფლებაც და ყველა ამდაგვარი თემა, უბრალოდ, უსინდისოები არიან, როგორც პოლიტიკური ფიგურები.
დასავლურ პოლიტიკურ ელიტაში შემთხვევით მოხვედრილი პერსონები არიან. 10-15 წლის წინ არ იყო ასეთი რამ, დღეს ისეთი გავლენიანი წრეები, რომლებიც მართავენ ევროპულ პოლიტიკას, ცდილობენ ხელისუფლებაში რაც შეიძლება დაბალი კვალიფიკაციის და დაბალი გაქანების პირები მოიყვანონ, იმიტომ, რომ მათ შეასრულონ შემსრულებლის ფუნქცია. დღეს არის უაღრესად ნაცრისფერი, უსახური პირების მთელი კოჰორტა მთელი საერთოევროპული მასშტაბით. ძალიან ბევრ ევროპულ ქვეყანაში, ბრიუსელის ბიუროკრატიაშიც ტოტალურად ასეა. თბილისში ერთს ლაპარაკობენ, ვთქვათ, ბაქოში აბსოლუტურად მეორეს, მიუხედავად იმისა, რომ პრობლემები, ვთქვათ, მათი გადმოსახედიდან, ერთნაირია.
- პარტიების აკრძალვას როგორ უყურებთ?
- მე და ჩემი კოლეგები კატეგორიული წინააღმდეგი ვიყავით კოჰაბიტაციის. ვთვლიდით, რომ პირებს, რომლებმაც ჩაიდინეს დანაშაული, პასუხი უნდა ეგოთ ძალიან მკაცრად, ასეთ ადამიანებთან კოჰაბიტაცია არ შეიძლებოდა. კარგად ვიცი, დასავლეთის ინსტიტუტების ზეწოლით მოხდა კოჰაბიტაცია საქართველოში, ვიცი ელჩების, სახელმწიფო ჩინოვნიკების კონკრეტული გვარები, რომლებიც მოითხოვდნენ "ქართული ოცნების" ხელისუფლებისაგან, რომ არ დასჯილიყვნენ კონკრეტული პირები. გამოვიდა, რომ სულში ჩავაფურთხეთ მათ, ვინც უკანონოდ დაიჩაგრა წინა ხელისუფლების დროს. პასუხისგებაში მაინცდამაინც ციხეს არ ვგულისხმობ, ვგულისხმობ, მაგალითად, პოლიტიკურ შეფასებას, რომ "ნაციონალური მოძრაობა" იყო დამნაშავე ამაში, ამაში და ამაში. ახლა რომ შეიქმნა პარლამენტში კომისია, კარგია, მაგრამ ძალიან დაგვიანებულია. მე, როგორც "ქართული ოცნების" პარტიის ერთ-ერთი დამფუძნებელი და ყოფილი წევრი, ვთვლიდი, რომ პირველივე დღეებიდან უნდა დაწყებულიყო ძალიან მკაცრი შეფასება 2008 წლის მოვლენებისა. ახლა დაიწყეს ამ შეცდომების აღმოფხვრა, მაგრამ უკვე გვიანია. კი, არასოდეს არის გვიან დამნაშავის დასჯა, მაგრამ უკვე ამან სხვა ფორმები მიიღო.
"ნაცმოძრაობა" ჩემთვის ასოცირდება იმ მოვლენებთან, რომელიც მაშინ ხდებოდა. თუ მე არ შემეხო პირდაპირ, ჩემს გარემოცვას, სამეგობროს, უამრავ ადამიანს შეეხო აბსოლუტურად უსამართლოდ. ჩემთვის "ნაცმოძრაობა" ასოცირებულია ასევე 2008 წლის მოვლენებსა და 2005 წლის მოვლენებთანაც, როცა დაიწყო ეს ყველაფერი. ჩემი პროფესია კონფლიქტოლოგიასაც მოიცავს. აქედან გამომდინარე, ჩართული ვიყავი ამბებში და ვიცი, პირველი მსხვერპლი რომ გვქონდა ქართველებს, 10-ზე მეტი კაცი რომ დავკარგეთ 2005 წელს, იქიდან მოყოლებული ვხედავდი მათ დანაშაულებს. ამიტომაც ავირჩიე მკაცრი მიდგომა "ნაცმოძრაობის" მიმართ. დანაშაულზე პასუხი უნდა ეგოთY კონკრეტულ პირებს. ახლა პარტიების დიდი ნაწილი "ნაცმოძრაობის" განაყოფია. არ ვგულისხმობ "ლელოსა" და გახარიას პარტიას, ვგულისხმობ დანარჩენებს. მათ შორის ერთ-ერთი პარტიის ლიდერია, რომელიც აღარ არის "ნაცმოძრაობა", მაგრამ უშუალოდ მონაწილეობდა იმ უსამართლო რეპრესიებში, რომელსაც ატარებდნენ. ვგულისხმობ ნიკა გვარამიას. პოლიტიკური შეფასება ახლაც არ არის გვიან, მაგრამ ახლა რომ გითხრათ, პარტიების აკრძალვა მიხარია-მეთქი, ვერ გეტყვით. ეს უფრო გააღრმავებს კრიზისს. საზოგადოების გახლეჩა ძალიან ღრმად არის წასული და კიდევ უფრო გაღრმავდება. ექსტრემალური სიტუაცია რომ შეიქმნას ქვეყნის გარშემო, მე არა მაქვს იმედი, რომ ერი და ბერი იქნება კონსოლიდირებული, უფსკრული, რომელიც გაჩენილია საზოგადოების სხვადასხვა ჯგუფს შორის, ამის სრულად ამოვსებას წლები დასჭირდება. როგორც ეს მოხდა 1991-92 წლებში. დღემდე ადამიანების ნაწილისთვის მე იმ ხუნტის წევრი ვარ, რომელმაც დაამხო ზვიად გამსახურდია და ატანა არა აქვთ ჩემი. მესმის ეს, ამდენი წელი გავიდა და ეს ტკივილი მაინც არ მოშუშდა. იგივე იქნება ახლაც. ამას საზოგადოების დიდი ნაწილი ვერ აცნობიერებს. ნაწილი ებრძვის დასავლეთს, ნაწილი - რუსეთს და სამხრეთი სულ დაგვავიწყდა. სამხრეთი რომ ძალიან აქტიურია საქართველოს ტერიტორიაზე, ეს ბოლო დაპატიმრებებმაც გამოაჩინა ბათუმში. ისლამისტური ორგანიზაციის წევრების დაკავებას ვგულისხმობ. ასეთი ჯამაათელები საქართველოში სხვებიც არიან. ამ თემაზე ახლა ვერ ვისაუბრებ, არ მინდა ყურადღება გავამახვილო, მაგრამ არის სერიოზული გამოწვევები. გამოწვევები არის რეგიონული მასშტაბითაც.
ჩვენს გვერდით ყალიბდება უზარმაზარი ახალი ძალა, რომელიც რამდენად კონტროლირებადი იქნება მომავალში, კაცმა არ იცის. ვგულისხმობ დიდი თურანის ქვეყნების გაერთიანებას, ამ ვითარებაში ასეთი დაქუცმაცებული საქართველო გემრიელი ლუკმაა დაინტერესებულთათვის.
- თუ ეს გაამწვავებს პროცესებს, რატომ მიდის ამაზე ხელისუფლება?
- აქ მუშაობს პრინციპი "ჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს", მაგრამ, მეორე მხრივ, არის გამოწვევები. ფაქტია, ნაპრალი დიდია და მის ამოვსებაზე არ მუშაობს არავინ. თორემ ხელისუფლება რომც გაჩერდეს, რადიკალური ოპოზიცია ნაპრალის გაღრმავებას მაინც გააგრძელებს. რადიკალური ოპოზიციის მთავარი ამოცანა ხელისუფლებაში მოსვლაა.
- მაშინ, როცა ვიზალიბერალიზაციის საკითხი კითხვის ნიშნის ქვეშ დგას, რატომ დგამს ასეთ ნაბიჯს ხელისუფლება?
- უკვე რამდენი ხანია ვიზალიბერალიზაციას და ყველა სხვა საკითხს დაშორებული ვართ.
ისეთი შთაბეჭდილება მრჩება, როცა ვუყურებ ევროპელი პოლიტიკოსების აქტივობას, განსაკუთრებით ევროპარლამენტის, ან ძალიან დიდი ფული აქვთ აღებული, ან ისეთი დავალება აქვთ მიღებული, რომლის გამოც ნაბიჯს ვერ დგამენ ვერც მარცხნივ, ვერც მარჯვნივ. მხოლოდ ეს ამართლებს მათ აბსოლუტურად უსაგნო ქმედებას. გეოპოლიტიკურად სამხრეთი კავკასია ძალიან მნიშვნელოვანი და საინტერესოა დღევანდელი პოლიტიკური მოვლენების ჭრილში და ვიღაცას უნდა ეს რეგიონი თავიდან ბოლომდე გააკონტროლოს. საქართველოს ხელისუფლება არ კეტავს კარს იმისთვის, რომ კონტროლის საშუალება მისცეს დასავლეთის ლიდერ ქვეყნებს - ეკონომიკურ კონტროლს ვგულისხმობ. კარს არ უკეტავს, მაგალითად, არც ჩინეთს. ამ პოლიტიკური ჯგუფების წარმომადგენლები რატომ იკლავენ თავს საქართველოსთან ბრძოლით, ჩემთვის გაუგებარი და მიუღებელია. თბილისში ლაპარაკობენ ერთს, ბაქოში მეორეს. კაია კალასი იქნება, თუ ის ქალბატონი, ბოლო დღეს რომ იყო თბილისში.
- მის დაჯარიმებას როგორ უყურებთ? რატომ გააკეთა ეს ხელისუფლებამ?
- ეს არის სიმბოლური დაჯარიმება. როგორც ეუთოს თავმჯდომარე, იქ არ უნდა მისულიყო, შეეძლო დაეთქვა შეხვედრა და მოეწვია შეხვედრაზე ოპოზიციის წარმომადგენლები. შეიძლებოდა ეს ნაბიჯი არ გადაგვედგა, მაგრამ რადგან გადადგეს, გადადგეს. ეს სიმბოლური ნაბიჯია, მაჩვენებელი იმისა, რომ ყველაზე ვრცელდება იმ ჯარიმების სისტემა, რომელიც ქუჩის გადაკეტვას გულისხმობს.