"უმუშევარი რომ დარჩა, ყველამ ზურგი აქცია, არავინ დაუფასა... ბევრმა დატოვა გულნაკლული" - უტიტულო ვარსკვლავის ცხოვრების გზა
მოედანზე გზნება, ცეკვა "ქართული";
გადაჭედილი ტრიბუნები, მქუხარე ოვაცია და...
ხმაშეწყობილი შეძახილები: გე-ლა, გე-ლა...
გელა დარსაძე - ქომაგთა კერპი და გულთამპყრობელი, რომელიც შეუდარებელი გარღვევებითა და უზადო შორეული ტყორცნებით ხიბლავდა ყველას, შინ თუ გარეთ.
ასეთი კალათბურთელები სტაჟიან გულშემატკივრებს მუდამ ემახსოვრებათ. ურიგო არ იქნებოდა, მნიშვნელოვანი მატჩების დაწყებამდე და შესვენებებისას სპორტის სასახლის დიდ ეკრანზე მათი ცეცხლოვანი თამაშები ჩვენი ახალგაზრდებისთვისაც გვეჩვენებინა, ხოლო შეხვედრების მონაწილე საუკეთესო კალათბურთელებისთვის სხვადასხვა ნომინაციაში მათი სახელობის პრიზები გადაგვეცა...
როგორც დიდი შოთა ბრძანებდა, "არდავიწყება მოყვრისა აროდეს გვიზამს ზიანსა"...
ამას წინათ ერთ-ერთ ღონისძიებაზე გელა დარსაძის მეუღლეს - მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორს ნინო ადამიას შევხვდი, რომელმაც ლეგენდარულ კალათბურთელთან ურთიერთობის ოთხი ათეული წლის წინანდელი ამბები გაიხსენა:
- გელა ჩემზე ორი წლით უფროსი იყო. კალათბურთმა შეგვახვედრა ერთმანეთს. იგი სახელოვან სულიკო თორთლაძესთან ვარჯიშობდა, მე კი - ოთარ ჩაჩუასთან ვმეცადინეობდი. ორივენი ქუთაისის მოსწავლეთა ნაკრების წევრები ვიყავით, სამეგობრო წრეც ერთი გვყავდა. სკოლას რომ ვამთავრებდი, უფრო სწავლამ გამიტაცა, სამედიცინო ინსტიტუტში ჩავაბარე, გელამ კი კალათბურთი ირჩია = ბოლო კლასებში ქალაქის მოსწავლეთა ნაკრების კაპიტანს დიდ მომავალს უწინასწარმეტყველებდნენ...
პირველი ნაბიჯები1977 წლის ივნისში თბილისმა საქართველოს მოსწავლეთა 29-ე სპარტაკიადას უმასპინძლა. ქუთაისელმა კალათბურთელებმა, ფინალის გარდა, ყველა შეხვედრაში წარმატებას მიაღწიეს, გადამწყვეტი პაექრობა კი დედაქალაქელებთან წააგეს. გელა დარსაძემ 4 მატჩში საკუთარ გუნდს 127 ქულა შესძინა. იგი რესპუბლიკურ ნაკრებში შეიყვანეს. იმავე წლის შემოდგომაზე ბათუმში 1962-1963 წლებში დაბადებულ კალათბურთელთა პირველობა გაიმართა. რიონისპირელებმა რუსთავის, სოხუმისა და თბილისის განათლების განყოფილების გუნდებს აჯობეს და ფინალში თბილისის "დინამოს" ნორჩ კალათბურთელებს დაუპირისპირდნენ. სულიკო თორთლაძის შეგირდებმა დაძაბული მატჩი 75:73 მოიგეს. დარსაძემ, რომელმაც გუნდს 31 ქულა მოუტანა, და მისმა მეგობრებმა საქართველოს ჩემპიონობასთან ერთად, საბჭოთა კავშირის პირველობის ზონალური ტურნირის საგზურიც მოიპოვეს.
ეს შეჯიბრება 1978 წელს უზბეკურ ანდიჟანში გაიმართა. ქუთაისელებმა იოლად სძლიეს თურქმენებს - 93:68, ასპარეზობის ფავორიტ ლიეტუველებსა - 81:70, მესამე ტურში ასპარეზობის გამოკვეთილ ლიდერს - ლენინგრადის გუნდს გაუწიეს მეტოქეობა და დიდი ანგარიშით - 105:70 გაიმარჯვეს, მერე ყირგიზეთს აჯობეს - 94:65 და ბოლო ტურში მასპინძლებთან მარცხის (68:74) მიუხედავად, ფინალურ ეტაპზე თამაშის უფლება მოიპოვეს, სადაც მე-6 ადგილს დასჯერდნენ.
ქუთაისის გუნდიდან გელა დარსაძე, ედიშერ შვანგირაძე, ვალენტინ დერიუგინი და ანდრეი ალიხანოვი საბჭოთა კავშირის ჭაბუკთა ნაკრების კანდიდატებად დაასახელეს.
იმავე წლის ზაფხულში საქართველოს მოსწავლეთა 30-ე სპარტაკიადაზე რიონისპირელებმა ფინალი კვლავ თბილისელებთან დათმეს - 87:93.
"არ შემიძლია, განსაკუთრებით არ აღვნიშნო მე-11 სკოლის მე-9 კლასის მოსწავლე გელა დარსაძის ოსტატობა, მოედნის ხედვა, ჩინებული ტექნიკა, იმპროვიზაციის უნარი, საუკეთესო სროლა საშუალო და შორი მანძილებიდან. მთელ ტურნირზე გუნდის მიერ მოწინააღმდეგის კალათში ჩაგდებული 460-დან 160 ქულა მას ეკუთვნის. იგი ყოველ მატჩში საშუალოდ 32 ქულას აგროვებდა და კალათბურთის სპეციალისტთა მაღალი შეფასება დაიმსახურა", - წერდა სპარტაკიადის შემდეგ სულიკო თორთლაძე.
ბატონ სულიკოს ერთხელ ცნობილ ჟურნალისტ დავით ჭელიძისთვის უთქვამს: "საკანდელიძესა და დარსაძეში ვხედავ მსგავსებას სისწრაფეში, მოედნის ხედვაში, პასის კულტურაში, ჰაერში მოძრაობაში, ტექნიკაში, ოღონდ გელა გაცილებით უკეთ ტყორცნის, ნებისმიერი დისტანციიდან... და... ცოტა სიზარმაცეში, თუმცა ბურთი ორივეს ძალიან უყვარს".
"დინამოში"ქუთაისელმა ჭაბუკმა ტაშკენტში მოსწავლეთა საკავშირო სპარტაკიადაზეც მიიქცია სპეციალისტთა ყურადღება. იქიდან დაბრუნების შემდეგ მეცხრეკლასელი კალათბურთელი თბილისის "დინამოში" მიიწვიეს. 1979 წელს დუბლშემადგენლობათა საკავშირო პირველობის მე-2 ტურის შეხვედრები თბილისში გაიმართა. გელა დარსაძემ საოცნებო გუნდის მაისურით პირველად ვილნიუსის "სტატიბასთან" ითამაშა. დაძაბულ პაექრობაში მოგებულ მატჩში (82:80) დებიუტანტის ანგარიშზე 10 ქულა იყო, სამაგიეროდ, მინსკის რტი-ს დამარცხებაში (115:114) შეიტანა დიდი წვლილი 20 ქულით, კიევის "სტროიტელთან" წარმატება (82:81) კი რიონისპირელი ჭაბუკის უშუალო დამსახურება იყო...
თბილისი "დინამოს" მთავარმა მწვრთნელმა ლევან მოსეშვილმა ნიჭიერ კალათბურთელს 1979 წელსვე გაუხსნა გზა დიდი სარბიელისკენ - ძირითად შემადგენლობაში ანდო ადგილი. დებიუტი მოსკოვში შედგა ვარსკვლავებით დახუნძლულ ცსკა-სთან. სპორტის ჟურნალისტ თემურ მორგოშიასთვის მიცემულ ინტერვიუში გელა დარსაძე ასე იხსენებს თავის პირველ ორთაბრძოლას:
"მატჩის ერთ-ერთ მონაკვეთში ლევან მოსეშვილმა მითხრა, აბა, შენ იცი, მოედანზე უნდა გახვიდეო. აღელვება შემატყო... ბუნებრივი იყო - ისეთი სახელმოხვეჭილი კალათბურთელების წინააღმდეგ უნდა მეთამაშა, როგორებიც იყვნენ ჩემი კერპი სერგეი ბელოვი, ალჟან ჟარმუხამედოვი, ვალერი მილოსერდოვი და სხვები. მიუხედავად მწვრთნელის გულისხმიერი დარიგებისა, იქამდე ვერ დავწყნარდი, სანამ პირველი ბურთი არ მოვათავსე კალათში... იმ მატჩში გუნდს 12 ქულა შევძინე".