"გამოყენებული იყო აკრძალული იარაღი... დათვებზე სანადირო დუმ-დუმის ტყვიებით დაგვჭრეს" - რას ჰყვება 2007 წლის 7 ნოემბრის აქციის დარბევისას დაშავებული ახალგაზრდა? - კვირის პალიტრა

"7 ნო­ემ­ბრის კად­რებს რომ ატ­რი­ა­ლებთ, რო­მე­ლიც ჩემ­თვის ძა­ლი­ან უსი­ა­მოვ­ნო სა­ყუ­რე­ბე­ლია და დღემ­დე ცუ­დად ვი­გო­ნებ ამას, გუ­შინ არ გქონ­დათ 20 ივ­ნი­სი?! "- ასე მი­მარ­თა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას სა­სა­მარ­თლო პრო­ცეს­ზე სა­ქარ­თვე­ლოს მე­სა­მე პრე­ზი­დენ­ტმა მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილ­მა, რო­მელ­საც სწო­რედ 2007 წლის 7 ნო­ემ­ბრის საქ­მე­ზე ასა­მარ­თლე­ბენ. რო­გორც მან აღ­ნიშ­ნა, ქარ­თველ­მა ხალ­ხმა ამ საქ­მე­ზე ვერ­დიქ­ტი საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბი­სას უკვე გა­მო­ი­ტა­ნა.

"7 ნო­ემ­ბერს რაც ხდე­ბო­და, ტე­ლე­ვი­ზო­რით ვუ­ყუ­რებ­დი და არა­ვის­თვის დი­რექ­ტი­ვა არ მი­მი­ცია. ისი­ნი იქ­ცე­ოდ­ნენ ისე, რა გა­მოც­დი­ლე­ბაც ჰქონ­დათ და მა­შინ ჩვე­ნი პო­ლი­ცია იყო ძა­ლი­ან ახალ­გაზ­რდა და ძა­ლი­ან გა­მო­უც­დე­ლი. ღმერ­თმა დაგ­ვი­ფა­რა და არა­ვინ და­ი­ღუ­პა ამ შე­ტა­კე­ბე­ბის დროს. ეს ხდე­ბა ბევრ ქვე­ყა­ნა­ში და არა­ვის მოს­დის აზ­რად ამა­ზე საქ­მე­ე­ბის აღ­ძვრა, გარ­და გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მა­ნი­ა­კე­ბი­სა. ამის შემ­დეგ მე გა­ვა­კე­თე ის, რა­საც მსოფ­ლი­ო­ში ცოტა ლი­დე­რი აკე­თებს, მე გა­დავ­დე­ქი და ჩემი საპ­რე­ზი­დენ­ტო ვადა 1.5 წლით შე­ვამ­ცი­რე. წა­ვე­დი ახალ საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნებ­ზე, რო­მე­ლიც გა­ჭირ­ვე­ბით, მაგ­რამ მო­ვი­გეთ, რათა მი­მე­ღო ქარ­თვე­ლი ხალ­ხის­გან ახა­ლი მან­და­ტი. ეს გა­ვა­კე­თე იმი­ტომ, რომ ჩა­მე­შა­ლა რუ­სუ­ლი გეგ­მე­ბი და ამ მი­ტინ­გი­სა და გა­მოს­ვლე­ბის გამო არ დაგ­ვბლოკ­ვო­და ნა­ტო­ში ინ­ტეგ­რა­ცია“, - გა­ნა­ცხა­და სა­ა­კაშ­ვილ­მა და 7 ნო­ემ­ბრის ტვირ­თი მთლი­ა­ნად იმ­ჟა­მინ­დელ შს მი­ნის­ტრ ვანო მე­რა­ბიშ­ვილს აჰ­კი­და.

ექ­სპრე­ზი­დენ­ტის თა­ნა­გუნ­დელმა გი­ორ­გი ბა­რა­მი­ძემ კი "პა­ლიტ­რა­ნი­უ­სის“ გა­და­ცე­მა "დღის ნი­უს­რუმ­ში"გა­ნა­ცხა­და, რომ 7 ნო­ემ­ბერს და­შა­ვე­ბუ­ლე­ბი არ ჰყო­ლია, თვა­ლე­ბი არა­ვის­თვის და­უ­თხრი­ათ და ა.შ .

რე­ა­ლუ­რად კი, 2007 წლის 7 ნო­ემ­ბერს არა­ერ­თი ადა­მი­ა­ნი და­ზა­რალ­და. მათ შო­რის სამი - ვახ­ტანგ ინა­სა­რი­ძე, გი­ორ­გი თევ­დო­რაშ­ვი­ლი და ნიკა დი­დიშ­ვი­ლი მძი­მე და­ზი­ა­ნე­ბე­ბით გა­და­იყ­ვა­ნეს ე.წ. არა­მი­ან­ცის სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში. ეს ადა­მი­ა­ნე­ბი ფე­ხის ამ­პუ­ტა­ცი­ას გა­და­ურჩნენ, დას­ჭირ­დათ რამ­დე­ნი­მე ოპე­რა­ცია და ხან­გრძლი­ვი რე­ა­ბი­ლი­ტა­ცია. დღეს ერთი მათ­გა­ნი - ვახ­ტანგ ინა­სა­რი­ძე ცო­ცხა­ლი აღარ არის, ის მი­ყე­ნე­ბუ­ლი ტრავ­მე­ბის შე­დე­გად დას­ნე­ულ­და და დიდი ალ­ბა­თო­ბით, სწო­რედ ეს გახ­და მისი გარ­დაც­ვა­ლე­ბის მი­ზე­ზიც, რო­გორც ეს მოხ­და სწო­რედ 7 ნო­ემ­ბერს სა­სიკ­ვდი­ლოდ გა­მე­ტე­ბუ­ლი კობა და­ვი­თაშ­ვი­ლის შემ­თხვე­ვა­ში.

იმ­ჟა­მად 19 წლის ნიკა დი­დიშ­ვი­ლი, 7 ნო­ემ­ბერს რი­ყე­ზე იყო, მას სპეც­რაზ­მე­ლის ნას­რო­ლი ე.წ. დუმ -დუ­მის ტყვია ფეხ­ში მოხ­ვდა, რის შემ­დე­გაც დაჭ­რი­ლი ახალ­გაზ­რდა უც­ნობ­მა ადა­მი­ა­ნებ­მა ე.წ. არა­მი­ან­ცის სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში გა­და­იყ­ვა­ნეს.

ცნო­ბის­თვის: დუმ-დუმი - მსკდო­მა­რე ტყვია, რო­მე­ლიც მე­ტად მძი­მე ჭრი­ლო­ბებს იწ­ვევსნიკა დღე­საც ტკი­ვი­ლით იხ­სე­ნებს 2007 წლის 7 ნო­ემ­ბერს:

- დე­ი­და მი­ვა­ცი­ლე სახ­ლში, შემ­დეგ წა­მო­ვე­დი ბა­რა­თაშ­ვი­ლის ხი­დის­კენ და ასე შე­ვუ­ერ­თდი მო­მი­ტინ­გე­ებს. იქ ჩემი ჯგუ­ფე­ლე­ბიც ვი­პო­ვე, ტალ­ღი­დან გას­ვლას ვერ ვა­ხერ­ხებ­დით და როცა ეს სა­ში­ნე­ლე­ბა და­ი­წყო, ძა­ლა­უ­ნე­ბუ­რად, მე­ტე­ხის ხი­დის­კენ წა­ვე­დით. ამ დროს ნიღ­ბი­ან­მა სპეც­რაზ­მელ­მა, თუ რო­ბო­კოპ­მა, ფეხ­ში მეს­რო­ლა. სა­შინ­ლად მეტ­კი­ნა, გა­და­ად­გი­ლე­ბას ვერ ვა­ხერ­ხებ­დი, ხალ­ხმა ამიყ­ვა­ნა "ღვი­ნის აღ­მარ­თზე“, გამ­ვლე­ლის მან­ქა­ნა­ში ჩას­ვეს და წა­მიყ­ვანს ე.წ. არა­მი­ან­ცის სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში. იმ დროს, როცა ბი­ჭე­ბი მი­მათ­რევ­დნენ, სპეც­რაზ­მე­ლე­ბი მომ­დევ­დნენ და მათ ეუბ­ნე­ბოდ­ნენ, - და­აგ­დეთ, ჩვენ მივ­ხე­დავთ მა­გა­სო. კაც­მა არ იცის, რა მი­ზა­ნი ჰქონ­დათ... "

სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში გა­ვი­ცა­ნი სხვა დაჭ­რი­ლე­ბიც, რომ­ლე­ბიც ამ ტრა­გე­დი­ამ გაგ­ვა­ერ­თი­ა­ნა. ვახო ინა­სა­რი­ძე სას­წა­უ­ლი, დიდი ცოდ­ნი­სა და დიდი გუ­ლის ადა­მი­ა­ნი იყო, ჩვენ­ზე უფ­რო­სი. სა­ო­პე­რა­ცი­ო­ში ჯერ მე შე­მიყ­ვა­ნეს, მერე - ვახო და როცა გა­ი­გო, მეც აქ­ცი­ა­ზე და­ვი­ჭე­რი, მამ­ხნე­ვებ­და, - ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იქ­ნე­ბა, გა­ვუძ­ლებ­თო.

პირ­ვე­ლი­ვე წუ­თე­ბი­დან რა შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბაც შე­მექ­მნა მას­ზე, წლე­ბის შემ­დე­გაც ის გამ­ყვა, დავ­მე­გობ­რდით. ბევ­რჯერ ყო­ფი­ლა, წა­მა­ლი არ მქო­ნია და ვა­ხოს წა­მალს ვსვამ­დი, უჩე­მოდ არ იღებ­და, - მე რად მინ­და, ახალ­გაზ­რდა კაცს უჭირს და მე რა ნა­მუ­სით დავ­ლი­ოო... ჩვენ ერთ პა­ლა­ტა­ში ვი­წე­ქით. პა­რა­ლე­ლუ­რად გა­ვი­გეთ, რომ კი­დევ ვი­ღა­ცა იყო 7 ნო­ემ­ბერს დაჭ­რი­ლი, ეს აღ­მოჩ­ნდა 17 წლის გი­ორ­გი თევ­დო­რაშ­ვი­ლი, რო­მე­ლიც ფე­ხის მოკ­ვე­თას ძლივს გა­და­ურ­ჩა. თა­ვი­დან გი­ორ­გის ძა­ლი­ან გა­უ­ჭირ­და ჩვენ­თან კო­მუ­ნი­კა­ცია, მერე, როცა ყვე­ლა­ნი დავ­რწმუნ­დით, რომ ერთ ბედ ქვეშ ვი­ყა­ვით და ერთი ტრა­გე­დია გვა­ერ­თი­ა­ნებ­და, ოჯა­ხე­ბით დავ­მე­გობ­რდით და დღემ­დე ასე გრძელ­დე­ბა. 7 ნო­ემ­ბერს სა­მი­ვე­ნი მე­ო­რედ და­ბა­დე­ბას აღ­ვნიშ­ნავ­დით. ძა­ლი­ან მი­ჭირს ამ დღის გახ­სე­ნე­ბა, ის ჩემ­თვის მარ­თლაც მე­ო­რე და­ბა­დე­ბის დღეა. ასე­ვე გან­ვიც­დი კობა და­ვი­თაშ­ვი­ლის ამ­ბავ­საც. აღ­ფრთო­ვა­ნე­ბუ­ლი ვარ მისი შვი­ლით, რა კარ­გი შვი­ლი და დიდი კაცი გა­უზ­რდი­ათ კო­ბას და მის მე­უღ­ლეს. კობა ნამ­დვი­ლად ცო­ცხა­ლია, ასე­თი ვაჟ­კა­ცი რომ ჰყავს ოჯახ­ში. ვა­ხო­ზე მტკი­ვა გული, ყვე­ლა­ზე მწა­რე და მტკივ­ნე­უ­ლი წუ­თე­ბი ერ­თად გა­ვი­ა­რეთ, ის მშო­ბე­ლი­ვით, ღვიძ­ლი ძმა­სა­ვით და­მიდ­გა გვერ­დში. ამ დღემ ბევ­რი კარ­გი ადა­მი­ა­ნი გა­მაც­ნო, ვი­სიც მად­ლი­ე­რი ვარ და ყვე­ლას მად­ლო­ბას ვუხ­დი. განაგრძეთ კითხვა