"მეგონა, მადლობას მაინც მეტყოდნენ... არადა, დაჭერას მიპირებდნენ" - კვირის პალიტრა

გი­ორ­გი უში­კიშ­ვი­ლი გა­და­ცე­მა "ყვი­თელ ყუთს“ სტუმ­რობ­და, სა­დაც ეკა ჩხე­ი­ძეს­თან იმ პე­რი­ოდ­ზე ისა­უბ­რა, რო­დე­საც მის წი­ნა­აღ­მდეგ საქ­მე იყო აღ­ძრუ­ლი და და­ჭე­რას უპი­რებ­დნენ. ეს ამ­ბა­ვი 2013 წელს მოხ­და. მას მერე, რაც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა“ მო­ვი­და, გი­ორ­გი უში­კიშ­ვი­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს ფოლკ­ლო­რის ცენ­ტრის დი­რექ­ტო­რის თა­ნამ­დე­ბო­ბი­დან გა­ა­თა­ვი­სუფ­ლეს, მის წი­ნა­აღ­მდეგ საქ­მე კი სა­ხელ­მწი­ფო ქო­ნე­ბის გაფ­ლან­გვის მუხ­ლით აღიძ­რა.

ფოლკ­ლო­რის ცენ­ტრის ყო­ფი­ლი დი­რექ­ტო­რი იმ­ჟა­მად აცხა­დებ­და, რომ მისი გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბის ბრძა­ნე­ბა უკა­ნო­ნო იყო. ჟურ­ნა­ლის­ტებ­თან სა­გან­გე­ბოდ გა­მარ­თულ შეხ­ვედ­რა­ზე მოჰ­ყვა იმის შე­სა­ხებ, რომ მას­თან კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­დან იუ­რის­ტი, თე­მურ ჩიხ­რა­ძე მი­ვი­და, რო­მელ­მაც უთხრა, რომ აპი­რებ­დნენ მის გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბას და შეს­თა­ვა­ზა თა­ვად და­ე­წე­რა გან­ცხა­დე­ბა.

გი­ორ­გი უში­კიშ­ვილს წლე­ბის შემ­დეგ ეს ამ­ბა­ვი ისევ მძი­მედ ახ­სენ­დე­ბა. ამ­ბობს, რომ ახლა ისიც არ იცის, საქ­მე რა ეტაპ­ზეა, და­ი­ხუ­რა თუ ისევ გრძელ­დე­ბა...

გი­ორ­გი უში­კიშ­ვი­ლი:

- ცხოვ­რე­ბა­ში ბევ­რჯერ და­მი­წყია რა­ღა­ცე­ბი თა­ვი­დან და სუ­ლაც არ ვთვლი, რომ ეს ცუ­დია. გა­მოწ­ვე­ვე­ბის ფონ­ზე ახა­ლი იდე­ე­ბი მომ­დის იმის­თვის, რომ რა­ღაც გა­ვა­კე­თო, შევ­ქმნა. სა­ქარ­თვე­ლოს ფოლკ­ლო­რის ცენ­ტრის­თვის სა­ხე­ლი ჩემი დარ­ქმე­უ­ლია, ახლა რა შე­ნო­ბა­შიც არი­ან, ჩემი მო­პო­ვე­ბუ­ლია ეს შე­ნო­ბაც. ჩემი ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ბის დროს, შევ­ქმე­ნი კარ­გი ორ­გა­ნი­ზა­ცია, დიდი არ­ქი­ვი­თა და ბევ­რი კარ­გი პრო­ექ­ტით. თა­ვის დრო­ზე ამ თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე ზუ­რაბ ჟვა­ნი­ას ინი­ცი­ა­ტი­ვით და­ვი­ნიშ­ნე, ბევ­რს შეს­თა­ვა­ზეს, მაგ­რამ მა­შინ არა­ვის უნ­დო­და. შემ­დეგ რომ და­ი­ნა­ხეს რამ­დე­ნი რამე კეთ­დე­ბო­და, კონ­კურ­სე­ბი ტარ­დე­ბო­და დი­რექ­ტო­რის არ­ჩე­ვა­ზე, მუდ­მი­ვი ბრძო­ლა იყო...

არი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც ძა­ლი­ან გა­ნიც­დი­ან თა­ნამ­დე­ბო­ბი­დან მოხ­სნას, არის თა­ო­ბე­ბი, რომ­ლე­ბიც 40-50 წელი ერთ ად­გი­ლას არი­ან ხელ­მძღვა­ნელ პო­ზი­ცი­ებ­ზე. მე ასე არ ვარ, არა­სო­დეს მი­ფიქ­რია, რომ ერთ თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე წლე­ბი ვიქ­ნე­ბო­დი. ძა­ლი­ან ბევ­რჯერ მო­ვი­ა­რე სა­ქარ­თვე­ლო, ოჯა­ხებ­ში შევ­დი­ო­დი ხოლ­მე, რომ სიმ­ღე­რე­ბი შე­მეგ­რო­ვე­ბი­ნა... ჩემი ბავ­შვო­ბის მე­გო­ბა­რი სულ მე­უბ­ნე­ბო­და, - არ მჯე­რაო, რომ ამას ისე აკე­თებ, რა­ღა­ცას გიხ­დი­ან ალ­ბა­თო...

ამ დროს, არა­სო­დეს ამი­ღია ამა­ში ფული. გააგრძელეთ კითხვა