"ასე არ ვიყო, როგორც ვარ, ნეტავ, ადამიანებს მაინც ასე ვეყვარებოდი-მეთქი?!"
ის საზოგადოებამ ინტერნეტით გაიცნო, აქტიური "ტიკტოკერია“. მისი ვიდეოებიდან ღიმილი, სიმღერა, იუმორი და კარგი განწყობა მოდის, რადგან თვითონ ასე გადაწყვიტა. მარიამ სადღობელაშვილი ამ აპლიკაციას სწორედ ამისთვის იყენებს.
სამწუხაროდ, საკმაოდ მცირე ასაკში, ჯანმრთელობის მხრივ მძიმე პრობლემის წინაშე აღმოჩნდა, მაგრამ მშობლების და ექიმების დიდი მცდელობის შედეგად, პრობლემა გადაილახა. ახლა ყველაფერი კარგად არის, შინაგანად ძლიერი ადამიანია და ცხოვრებაში ბევრ რამეს ახერხებს - რაც მთავარია, მუდმივად აქვს იმის სურვილი, ადამიანებს თავისი ვიდეოებით სიყვარული გაუგზავნოს და მათგანაც სიყვარული მიიღოს. ადამიანებთან მასობრივად ასეთი კონტაქტის უნარი ბევრს არ აქვს, მაგრამ მარიამი ხომ ძლიერი ადამიანია?!
ინტერნეტ ვარსკვავლავი ახლა Ambebi.ge-ს სტუმარია და ჩვენს კითხვებს საკმაოდ გულწრფელად პასუხობს.- ვარ 28 წლის, ცოტა გვიან გავხდი სტუდენტი... ევროპის უნივერსიტეტის სამართლის ფაკულტეტის მესამე კურსელი ვარ.
- სამართალი რატომ აირჩიე?
- პროფესია არასწორად ავირჩიე. ამაზე საუბარი ახლა გვიანია, მაგრამ როცა ბაკალავრს დავამთავრებ, შეიძლება, მაგისტრატურა სხვა პროფესიით გავაგრძელო.
- რატომ ფიქრობ ასე?
- როცა პროფესია გაქვს, ჩემი აზრით, ძალიან უნდა გიყვარდეს ის. იმას, რასაც ეს პროფესია ითხოვს და რასაც ვეუფლები, პიროვნულად ასეთი არ ვარ. ამიტომ, მგონია, რომ ემოციურად და პიროვნულად შორს ვარ ამ საქმისგან და ჩემი არ არის. მოკლედ, ვნახოთ, ჯერჯერობით ეს ყველაფერი ფიქრის დონეზეა.
- "ტიკტოკერი“ რომ არ გამხდარიყავი, ალბათ ყველაფერი სხვანაირად იქნებოდა. ახლა უამრავი ადამიანი გიცნობს და ყველას უყვარხარ...
- როცა ვიდეოების გადაღება დავიწყე, სიტყვა პოპულარული არანაირად არ შეესაბამებოდა ამ აპლიკაციას. სანამ "ტიკტოკს“ ასე აიტაცებდნენ, 6-7 თვით ადრე ვიყენებდი. ეს კოვიდამდე ხდებოდა. ეს აპლიკაცია პანდემიამ მოთხოვნადი გახადა - მასში ცნობილი და საზოგადოებისთვის უამრავი უცნობი ადამიანი ჩაერთო. მერე კი ყველანი ერთად გაგვაპოპულარულა.
ვფიქრობ, რომ რომ არა კოვიდი, "ტიკტოკზე“ ასეთი მოთხოვნა არ იქნებოდა. კოვიდამდე არც ისე ცნობილი ვიყავი, დაახლოებით, 10.000 გამომწერი მყავდა. ახლა მალე 120.000-მდე ავალ, "ინსტაგრამზე" 26.000 მყავს.
- თავიდან რა იყო შენი მიზანი, - რატომ იღებდი ვიდეოებს?
- საერთოდ ძალიან მიყვარს ცეკვა და სიმღერა, ზოგადად გართობა, მხიარულება და მიხარია, როცა ეს ადამიანებისთვის გადამდებია და მოსწონთ, ხასიათზე მოდიან. ჩემმა მეგობარმა ჩემი ხასიათი რადგან იცოდა, მითხრა, - მარიამ, ეს აპლიკაცია საშენო საქმეაო.
"ტიკტოკს“ ახლა ხალხი სხვადასხვა დანიშნულებით იყენებს, ჩემი აზრით კი, ეს აპლიკაცია სიმღერისთვის და ცეკვისთვისაა. ასე რომ, თავიდან რასაც ვაკეთებდი, ახლაც იმავეს ვაკეთებ.
- ადრეულ პერიოდში მსახიობობაზე ხომ არ გიფიქრია?
- ადრე არა, მაგრამ ახლა იმდენად მომწონს, "თეატრალურის“ სტუდენტი რომ ვიყო, ძალიან ბედნიერი ვიქნებოდი. მინდა, მაგრამ 28 წელი საკმაოდ დიდი ასაკია იმისთვის, რომ იქ ჩაბარებაზე ვიფიქრო...
- როგორც მითხარი, ახლა საბერძნეთში ხარ დედასთან. დედა ემიგრანტია, ხომ? ოჯახის და მშობლების შესახებ გვიამბე?
- კი, დედა უკვე 4 წელია, ემიგრანტია და საბერძნეთშია. მამა და ძმაც ემიგრაციაში იყვნენ. ძმა და მამა ერთად იყვნენ. ცოტა ხნის წინ დაბრუნდნენ, მამა ისევ მიდის, ძმა დარჩება. დედა არასდროს ჩამოსულა, მასთან მე ჩავდივარ. კოვიდამდეც დავდიოდი, მერე პანდემიამ ხელი შემიშალა.
გარკვეული პერიოდი ოჯახის წევრები ცალ-ცალკე ვიყავით. მიხარია, რომ ახლა ძმასთან ერთად ვიქნები და მარტოს აღარ მომიწევს ყოფნა. მთელი წელიწად-ნახევარი მარტო ვცხოვრობდი. თავიდან მიჭირდა, მაგრამ მგონია, რომ ადამიანი ყველაფერს ეჩვევა, თუმცა ალბათ ყველას ცხოვრებაში დგება ფსიქოლოგიურად რთული პერიოდი, მაგრამ მერე ადამიანი თავის კომფორტის ზონას იქმნის. სხვა გზა არ იყო - ჩემების გარეშე უნდა მეცხოვრა და შევიქმენი ჩემი კომფორტის ზონა და მგონი, კარგად გამომივიდა.
- დამოუკიდებელი ადამიანი ჩანხარ...
- თავს დამოუკიდებლად იმიტომ არ ვთვლი, რომ ფინანსურად არ ვარ დამოუკიდებელი. მაგრამ თუ ფინანსურ მხარეს ჩამოვაჭრით, პიროვნულად, ფსიქოლოგიურად, ემოციურად, ფიზიკურად დამოუკიდებელი ვარ. ბოლომდე დამოუკიდებლად თავი მაშინ უნდა მიიჩნიო, როცა ფინანსურად ხარ დამოუკიდებელი.
- სულ ფორმაში ხარ, გემოვნებით გაცვია, გეტყობა, რომ გიყვარს თავის მოვლა, ხომ?
- მგონია, რომ ეს ყველა გოგოს უყვარს. უბრალოდ, ვიღაცას აქვს ამის ხასიათი, ვიღაცას - არა. ჩემი ვიდეოებიდან გამომდინარე, სულ კარგ ხასიათზე ვარ. როდესაც კარგ ხასიათზე ვარ, მარტივად ვფიქრობ და ამ დროს ბევრი რამ უკეთ გამოდის.
გემოვნება, ჩემი აზრით, ყველას აქვს და იხდენს იმას, რასაც იცვამს, - კი, ადამიანმა საკუთარი სტილი უნდა მოძებნოს. ვფიქრობ, რომ ჩემი სტილი ვიპოვე და ვცდილობ, ძალიან ლამაზად თუ არა, კოხტად მაინც ვიყო.
- რასაც ვიდეოში ვუყურებთ, სულ კარგ ხასიათზე ხარ. პესიმისტური ნოტები თუ შემოდის შენს ცხოვრებაში და როდის?
- ალბათ ადამიანი ბევრს რომ ფიქრობ, მერე სადღაც მიდიხარ. ფიქრმა შეიძლება დღეც და ღამეც სადღაც წაგიყვანოს. შეიძლება ელემენტარულით დაიწყო და შორს აღმოჩნდე. მერე მოსალოდენლია, ამან ხასიათი შეგიცვალოს. კი, ეგ მომენტი მაქვს ხოლმე. ფიქრი უნდა გიყვარდეს, მაგრამ ზედმეტი არაფერი ვარგა.
- ხანდახან ფიქრის დროს არის სევდაც, ტკივილიც...
- როგორ არა, ჩემი თავისთვის კითხვაც დამისვამს - ახლა მე რომ პრობლემა არ მქონდეს, ასე არ ვიყო, როგორც ვარ, ნეტავ, ადამიანებს მაინც ასე ვეყვარებოდი-მეთქი?! ხალხის სიყვარული ნამდვილად არ მაკლია. ბედნიერი ვარ და ყველაზე მაგარი, რაც შეიძლება, ადამიანმა მიიღო და გასცე, ასევე დიდხანს გაგყვეს, ეს სიყვარულია. იხილეთ სრულად