"შეიძლება ევროკავშირიდან წამოსული რეკომენდაცია სულაც არ იყოს პროევროპული და საქართველოსთვის სასარგებლო“ - კვირის პალიტრა

"შეიძლება ევროკავშირიდან წამოსული რეკომენდაცია სულაც არ იყოს პროევროპული და საქართველოსთვის სასარგებლო“

"ამ ჯგუფს სურს დაიკავოს "ნაცმოძრა­ობის" ყველაზე რადიკალური ჯგუფის­ ადგი­ლი. არა მგონია, ეს გამოუვიდეს, ნიჭი არ ეყოფათ", - ასე გამოეხმაურა­ პარტია­ "გირჩის" ლიდერი ვახტანგ მეგრელიშვილი­ "გირჩი-მეტი თავისუფლების", "სტრატეგია აღმაშენებლისა" და "დროას" გაერთიანებას. მისი თქმით, პარტიების გაერთიანებას მიესალმება, რადგან 5%-იანი ბარიერის გამო რამდენიმე პარტიას საკუთარი მდგომარეობის გადახედვა­ მოუწევს. "სწორია, რომ "ნაცმოძრაობის" წიაღიდან გამოსული პატარა პარტიები გაერთიანდნენ, თუმცა სწორია იმ რეალობიდან, როცა "ნაცმოძრაობის" ბედი გაირკვევა. მანამდე მსგავსი მოძრაობები არაფერს ნიშნავს, რადგან ყველა ცდილობს წარმოიდგინოს რეალობა "ნაციონალური მოძრაობის" დაშლის შემდეგ", - ამბობს მეგრელიშვილი. ამ და სხვა მნიშვნელოვან საკითხებზე "გირჩის" ლიდერი უფრო ვრცლად გვესაუბრება:

- არასწორი სტრატეგია აირჩიეს. არასწორია ერთი და იმავე მდინარეში რამდენჯერმე შესვლა. ქართულ პოლიტიკურ სივრცეში გამჯდარია მხოლოდ ერთი აზრი, წარმატების მიღწევის ერთი სტრატეგია. არადა, საჭიროა გულწრფელად, განსხვავებული ფორმით გადმოცემული განსხვავებული იდეები, რათა ხალხმა დაგიჯეროს. ჩვენი პრობლემა მარტო ის ხომ არ არის, რომ "ოცნება" ცუდი ხელისუფლებაა, ან ისეთი მოცემულობის წინაშე ხომ არ ვდგავართ, რომ ხალხმა არ იცის, როგორია "ოცნება" და თუ ჩვენ გამოვააშკარავებთ, განუდგებიან და ჩვენ აგვირჩევენ? მე, თქვენ, ყველა ის ადამიანი, რომლებიც პოლიტიკურ პროცესს აკვირდებიან და თავი გიჟი არ ჰგონიათ, ფიქრობს, რომ მთავარი პრობლემა ოპოზიციაშია, რომელმაც ხალხს რეალურად უნდა დაანახოს, როგორ მომავალს სთავაზობს და თან ნდობაც მოიპოვოს. წარმოიდგინეთ, ყოველივე ამის გათვალისწინების, ასევე იმ ისტორიის გათვალისწინების გარეშე, რომელიც ჰქონდა ზურა ჯაფარიძეს, ადგნენ და გაერთიანდნენ.

- ჯაფარიძის რა ისტორიას გულისხმობთ?

- ზურა ჯაფარიძე საპარლამენტო არჩევნების დასრულებისთანავე წავიდა პარტიიდან, თანაც ისე, რომ მიზეზი დღემდე არ აუხსნია.

- მან თქვა, რომ მიზეზი პირადად თქვენთან და იაგო ხვიჩიასთან დაპირისპირება იყო.

- საქმე ჩვენს დაპირისპირებაში არ არის. არც იმაში, მე ვიყავი მტყუანი თუ ის, საქმე ის არის, მან თავისი საქციელი საჯაროდ არ ახსნა. შეგახსენებთ, რომ ზურა ჯაფარიძე არის პოლიტიკოსი, რომელმაც საჯარო აქტიურობა "ნაცმოძრაობის" მხარდაჭერით დაიწყო. მერე გახდა პარტიის წევრი და 2012 წელს ისე დატოვა პარტია, არაფერი ახსნა. იგივე გაიმეორა ბურჭულაძის პარტიაში ყოფნის დროსაც. დღემდე არ ვიცი, რატომ დაიშალა ბურჭულაძის პარტია. მან დიდი წვლილი შეიტანა "გირჩის" დაშლაშიც.

- რისი თქმა გინდათ?

- იმის, რომ ჩემი აზრით, ზურა ჯაფარიძეს ამომრჩეველში ნდობის კრედიტი არ უნდა ჰქონდეს. ეს ადამიანი ახლა რაღაცას გვპირდება, თან ვისთან? გიორგი ვაშაძესა და ელენე ხოშტარიასთან ერთად, რომლის პარტია ისე გაქრა პოლიტიკური სცენიდან, რომ მისი ყველა წევრი პარლამენტში დარჩა, თავად ელენეს გარდა. მე არ ვიცი, ამ სამი ადამიანის გაერთიანებამ როგორ შეიძლება უკეთესი შედეგი მიიღოს, ვიდრე ცალ-ცალკე ჰქონდათ. ალბათ, მათ "ნაციონალური მოძრაობის" მძიმე მდგომარეობაზე აქვთ გათვლა. ამ ამბის ერთადერთი რაციონალური ახსნა ეს არის, სხვა შემთხვევაში სრული სიგიჟეა.

თუ "ნაციონალური მოძრაობა" დაიშალა, მის ელექტორატზე ყველა პოლიტიკური პარტია დაიწყებს ნადირობას. ვინ როგორ მოახერხებს ამას, სხვა საქმეა. "ნაციონალური მოძრაობა" "ქართულ ოცნებას" ეუბნება, მოღალატე და კოლაბორაციულ ურთიერთობაში ხარ ოკუპანტთანო. ზუსტად ანალოგიური ბრალდებები აქვს მეორე მხარეს. შეუძლებელია ასე დაპირისპირებული მხარეები ოდესმე კონკრეტულ საკითხზე შეთანხმდნენ და ამომრჩეველს აჩვენონ, რომ ისინი თანამშრომლობენ. მაშინ გამოვა, რომ მტერთან თანამშრომლობენ. აქედან გამომდინარე, ამ სამეულის რადიკალური განცხადებები (პროევროპელობაზე) ჰგავს "ნაცმოძრაობის" ყველაზე რადიკალური ფრთის განცხადებებს, რაც ნიშნავს, რომ ამ ჯგუფს სურს დაიკავოს "ნაცმოძრაობის" ყველაზე რადიკალური ჯგუფის ადგილი. არა მგონია, ეს გამოუვიდეს, რადგან ნიჭი არ ეყოფა. ხოშტარიას კარგად არ ვიცნობ, მაგრამ განსაკუთრებული ნიჭი არც მისთვის შემიმჩნევია, დანარჩენებს კი ვიცნობ.

- როდესაც ხელისუფლებისა­ და ოპოზიციის ურთიერთბრალდებებზე საუბრობდით­, თქვით, რომ გაწუხებთ კითხვა, რას ნიშნავს საქართველოში პროდასავლურობა და პრორუსულობა, ეს ემოციით ფასდება და არა რწმენითო.­ თავად რას იტყვით, რაში გამოიხატება თქვენთვის პროდასავლურობა და პრორუსულობა?

- ძალიან კარგი კითხვა დასვით, ეს არის ერთ-ერთი ის საკითხი, რომელზეც­ ოპოზიციას დებატები უნდა ჰქონდეს. ოღონდ იმაზე კი არ უნდა იყოს გათვლილი, რომ ერთმა მეორეს მოუგოს. არა, ოპოზიციონერი პოლიტიკოსები საბოლოოდ უნდა შეთანხმდნენ, რას მიიჩნევენ პროდასავლურობად და რას პრორუსულობად. ჩვენ ასე ვუყურებთ: პროდასავლურობა საქართველოში ნიშნავს ისეთი ნაბიჯების გადადგმას, რაც დაეხმარება ჩვენი ქვეყნის ეკონომიკურ განვითარებას, ინსტიტუციების გაძლიერებას. ნებისმიერი ნაბიჯი, როგორიც არის, მაგალითად, გადასახადების გაზრდა, ადამიანის უფლებების დარღვევა და ასე შემდეგ, პრორუსულობაა. პრაგმატულად რომ გავთვალოთ, პრორუსულობაა ნებისმიერი საკითხი, რომლებიც საქართველოს აზიანებს და რუსეთის ინტერესებში შედის, ხოლო ყოველივე ის, რაც ჩვენს განვითარებას იწვევს, პროდასავლურია. გამოდის, ოპოზიცია იმაზე უნდა შევთანხმდეთ, თუ რა არის ჩვენი ქვეყნისთვის პრიორიტეტული საკითხი. თუ შევთანხმდებით და ვიტყვით, რომ ეს არის საქართველოსთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი საკითხი, ამოცანა ამოხსნილი იქნება - ჩვენ გვეცოდინება რა არის პროდასავლური. ის, რაც საქართველოსთვის სიკეთის მომტანია, შეუძლებელია პრორუსული იყოს. ჩვენ ხშირად ვამბობთ, ამას ითვალისწინებს ევროკავშირის რეკომენდაციაო. შესაბამისად, ჩვენი კანონმდებლობა ევროკავშირთან აღებული ვალდებულებების მთელი სერიაა. ჩემი აზრით, შეიძლება ევროკავშირიდან წამოსული რეკომენდაცია სულაც არ იყოს პროევროპული და საქართველოსთვის სასარგებლო.

- რომელი ევროპული რეკომენდაცია მიგაჩნიათ უსარგებლოდ?

- მაგალითად, "მომხმარებელთა უფლებების შესახებ" კანონპროექტი. არც ერთ ოპოზიციურ პარტიას არ უთქვამს, რომ ამ კანონის იმ ფორმით მიღება, როგორითაც მივიღეთ, შეუძლებელია ქართველი ხალხის ინტერესებს ემსახურებოდეს. ეს უზარმაზარი ტვირთია ბიზნესისთვის... ცოტა ხნის წინ მივიღეთ კანონი "პროკურორის არჩევის წესის შესახებაც". მიუხედავად იმისა, რომ ჩემს კოლეგებს შორის არც ერთი არ მახსენდება ისეთი, ვისაც ეს კანონპროექტი მოსწონდა, მაინც დააკანონეს, მხოლოდ იმიტომ, რომ ევროკავშირის ინიციატივა იყო. რაც შეეხება დეოლიგარქიზაციას, ამ პუნქტთან დაკავშირებით ვენეციის კომისიაში გაგზავნილი გვაქვს უკრაინულიდან სიტყვასიტყვით ნათარგმნი ტექსტი და ახლა ველოდებით, რას გვეტყვიან. ეს ხომ სრული სიგიჟეა? წესით, ჩვენ ქვეყანაში ერთმმართველობის პრობლემის გადაწყვეტის გზაზე უნდა გვეფიქრა. სანამ თავად არ დავიწყებთ ფიქრს და თავადვე არ განვსაზღვრავთ, რა არის ჩვენი ნაციონალური ინტერესი, მანამდე არაფერი გამოგვივა.

- თქვენ თუ გაქვთ ვერსია, რა არის ჩვენი ნაციონალური ინტერესი?

- დასავლეთისთვის, მთელი ცივილიზებული სამყაროსთვის, ყველაზე მნიშვნელოვანი ღირებულება არის სასამართლო, რომელიც ადამიანის უფლებების დაცვის ფუნდამენტია. ისიც უნდა გავითვალისწინოთ, რომ თანამედროვე ცივილიზაცია თავისუფალ საბაზრო ურთიერთობებზეა აგებული და არა ცენტრალიზებულ, საბჭოთა ტიპის სოციალისტურ საბაზრო ეკონომიკაზე. წესით, ჩვენთვის ეს უნდა იყოს მნიშვნელოვანი. 2020 წლის არჩევნების წინ ოპოზიცია ასეთი ტიპის საკითხებზე შევთანხმდით, მაგრამ შეთანხმება არჩევნების დასრულებისთანავე დაირღვა და მას შემდეგ არავის გახსენებია. ასეთმა დამოკიდებულებამ ოპოზიციას გამოუსწორებელი ზიანი მიაყენა. ახლა ამ ადამიანებს თქვენ, ისევე როგორც ბევრი სხვა, არ ენდობა, იმიტომ, რომ უკვე გვაქვს უამრავი ტყუილისა და სიტყვის გატეხის მრავალწლიანი ისტორია. ახლა ერთადერთი გამოსავალი ერთმანეთთან ლაპარაკი და ერთმანეთისთვის თვალებში ჩახედვა, უნდა ვაღიაროთ ჩვენი შეცდომები და ვილაპარაკოთ ამ საკითხზე. ამის მერე გამოჩნდება, ვინ შეძლებს რუბიკონის გადალახვას და ნამდვილ პოლიტიკოსად გადაქცევას. აი, ამის შემდეგ გამოჩნდება ის ხალხი, რომელიც შექმნის რეალურ ოპოზიციას.

- ესე იგი, ოპოზიციამ "განსაწმენდელი უნდა გაიაროს", იმუშაოს საკუთარ თავზე მხოლოდ იმისთვის, რომ რეალურ ოპოზიციად ჩამოყალიბდეს?

- სხვა გზა არ არსებობს. საქართველოში არ არსებობს პროფესია, რომლის წარმომადგენლებსაც ყოველგვარი მიზეზის გარეშე უკანასკნელი სიტყვებით აგინებენ, მხოლოდ პოლიტიკოსებს გვაგინებენ, კანალიზაციის მუშასაც კი მეტი პატივით ეკიდებიან. ჟურნალისტების ნაწილმა კი პატივისცემა იმის გამო დაკარგა, რომ პოლიტიკოსებში აირივნენ. ეს გამოსასწორებელია, გამოსწორება კი მონანიებითა და ნდობის თავიდან მოპოვებით უნდა დავიწყოთ.

ხათუნა ბახტურიძე