"მეუბნებიან, კარგია, რომ წახვედიო... რა არის კარგი, სხვა ქვეყნის სახელით რომ ვასპარეზობ?" - ინტერვიუ ზურა დათუნაშვილთან, რომელიც სერბეთის საუკეთესო სპორტსმენად დაასახელეს - კვირის პალიტრა

"ეს ჩემ­თვის დიდი დღეა, ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში სა­უ­კე­თე­სო. ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი ვარ... მინ­და, ყვე­ლას მად­ლო­ბა გა­და­ვუ­ხა­დო მხარ­და­ჭე­რის­თვის. გახ­დე სა­უ­კე­თე­სო ჩემ­პი­ონ­თა ქვე­ყა­ნა­ში, რო­მელ­საც ნო­ვაკ ჯო­კო­ვი­ჩი, წყალ­ბურ­თელ­თა და კა­ლათ­ბურ­თელ­თა ასე­თი ნაკ­რე­ბე­ბი ჰყავს, ჩემ­თვის დიდი პა­ტი­ვია. მიყ­ვარს სერ­ბე­თი და ბელგრა­დი, ეს ჩემი მე­ო­რე სახ­ლია. მო­მა­ვალ­ში სერ­ბე­თის­თვის კი­დევ უფრო ძლი­ე­რად ვიბ­რძო­ლებ", - გა­ნა­ცხა­და ბერ­ძნულ-რო­მა­უ­ლი სტი­ლით მო­ჭი­და­ვე ზურა და­თუ­ნაშ­ვილ­მა, რო­დე­საც სერ­ბე­თის ოლიმ­პი­ურ­მა კო­მი­ტეტ­მა 2022 წლის სა­უ­კე­თე­სო სპორ­ტსმე­ნად და­ა­სა­ხე­ლა. 31 წლის და­თუ­ნაშ­ვილს ჯილ­დო სერ­ბე­თის ოლიმ­პი­უ­რი კო­მი­ტე­ტის პრე­ზი­დენ­ტმა ბო­ჟი­დარ მალ­კო­ვიჩ­მა გა­დას­ცა.

როცა ზუ­რას და­ვუ­რე­კე, ბელგრა­დი­დან სამ­შობ­ლო­ში გა­მო­საფ­რე­ნად ემ­ზა­დე­ბო­და, თუმ­ცა ინ­ტერ­ვი­უს­თვის დრო მა­ინც და­მით­მო. - ერთი სული მაქვს, რო­დის ჩა­მო­ვალ, მინ­და, ოჯახ­თან ერ­თად შევ­ხვდე ახალ წელს, მერე ეს ემო­ცია მთე­ლი წელი მიმყვე­ბაო...

"ეს აღი­ა­რე­ბა ჭი­და­ო­ბას სცდე­ბა..."

- მე­სა­მე წე­ლია, სერ­ბეთ­ში ვარ. ამა­სო­ბა­ში უსა­ზღვრო შრო­მა გავ­წიე და საკ­მა­ოდ დიდ წარ­მა­ტე­ბებ­საც მი­ვაღ­წიე. სხვა­თა შო­რის, სერ­ბე­თის ჭი­და­ო­ბის ის­ტო­რი­ა­ში 3 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ამ­დე­ნი მე­და­ლი არა­ვის მო­უ­ტა­ნია - 2 წელ­ში 5 მე­და­ლი ავი­ღე (ევ­რო­პის ჩემ­პი­ო­ნა­ტი, 2 მსოფ­ლი­ოს, ოლიმ­პი­უ­რი ბრინ­ჯაო და მსოფ­ლიო თასი). ეს აღი­ა­რე­ბა ჭი­და­ო­ბას სცდე­ბა... სერ­ბეთ­ში სპორ­ტი პრი­ო­რი­ტე­ტუ­ლია, ზო­გა­დად, ძა­ლი­ან ძლი­ე­რი სპორ­ტსმე­ნე­ბი ჰყავთ - კა­ლათ­ბურ­თე­ლე­ბი, წყალ­ბურ­თე­ლე­ბი, ფეხ­ბურ­თე­ლე­ბი, ჯო­კო­ვი­ჩი სა­ერ­თოდ ლე­გენ­დაა. მარ­თა­ლია, შე­დე­გე­ბი მქონ­და, მაგ­რამ წლის სა­უ­კე­თე­სო სპორ­ტსმე­ნად რომ და­მა­სა­ხე­ლებ­დნენ, ცოტა ეჭვი მე­პა­რე­ბო­და. მე არ ვარ სერ­ბი, ქარ­თვე­ლი ვარ, შე­იძ­ლე­ბა ჩა­მო­სუ­ლი ადა­მი­ა­ნი არც და­ვე­სა­ხე­ლე­ბი­ნე კი­დეც, მით უფრო იმი­ტომ, რომ მათ ასე­თი სა­ხე­ლო­ვა­ნი სპორ­ტსმე­ნე­ბი ჰყავთ, მაგ­რამ... და­მა­სა­ხე­ლეს და კი­დევ ერთხელ მად­ლო­ბა სერ­ბეთს და მათ, ვინც ამა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ი­ღო. (გააგრძელეთ კითხვა)